2

614 101 48
                                    

Medya:Neva

18 yıllık hayatımda sadece bir kere aşık olmuştum. Ortaokul sonlarındaydım, ama olmamıştı. Araya birkaç şey girmişti - ki zaten çocukta beni sevmiyordu. İlk platonikliğim idi. Daha sonra liseye başladım ve o da ben de farklı bir okula gittik.

Çocuğun hiç bir zaman nereye gittiğini düşünmemiş,hiç araştırmamıştım. İlk aşklar hiç gerçek olmaz derlerdi de inanmazdım. Doğruymuş, ama asla kendimden ödün vermedim. O zamanlar biraz daha kiloluydum, yinede sırf başkaları için zayıflamayı, kendime bakmayı düşünmedim. Hâla da düşünmem. Sadece ben her insanın bizi sevmeyeceğini her zaman hayatın istediğimiz gibi gitmediğini öğrendim.

Okuldan geleli bir - iki saat olmuştu ve ben tavanla bakışarak bunları düşünüyordum. Buğlem'in anlattığı şeyler öyle yapılabilecek bir şey değildi. Kendi aralarında bir oyun oynuyorlardı ama işin ucunda bir insanın duyguları vardı. Ben böyle bir şeyi asla kabul edemezdim.

Bugün öğrendiklerimin arasında Arya ile Emir'in nasıl tanıştıklarıda vardı. Zaten Arya demiş Buğlem'ede.Dediğine göre; bir çekiliş oluyormuş. Emir'in okulundaki bir kaç kişinin numarası yazıyormuş. Biz hangimize, hangi numara düşerse o kişiye yazıyormuşuz.

Arya ile Emir'in tanışması da böyle olmuş. Arya Emir'in okulundaki bir kaç arkadaşıyla bu oyunu oynamışlar, Arya Emir'e karşı bir şeyler hissetmeye başlayınca gerçekleri söylemiş. Emir'in onu terk edeceğini, bir daha görüşmek istemeyeceğini düşünmüş ama Emir de aynı şekilde onu seviyormuş. Bu yüzden Emir Arya'yı affetmiş ve işte sevgililer şuanda falan.

Evet onlar için iyi bitmiş olabilir ama bu herkesin aynı durumu yaşayacağı anlamına gelmiyor ayrıca işin ucunda bir insanın hisleri var. Ben, bir insanın duygularıyla oynanmasının ne kadar kırıcı bir şey olduğunu öğrendim bana yapılmasını istemediğim bir şeyi başka bir kişiye yapamam. Bu yüzden kabul etmedim.

Okuldan geldikten sonra hemen kendimi odama attım. İlk gün olmasına rağmen hem çok kısa hemde yorucu geçmişti. Ders çalışmam gerekiyordu. Yazılılarımın olduğunu dahası sene sonu olacak olan sınavımıza çalışmam gerektiğini biliyorum. Okula başladığımdan belli orta aralıktaki bir öğrenci olmuşumdur.

Her zaman iyi notlar alamasamda hatta bazenleri kelimenin tam anlamıyla batırsamda yinede toparlamayı , azimle çalışmayı her zaman başarmışımdır. Matematiği, feni her zaman türkçeye yada ingilizceye göre bir adım önde tutmuş, sevmişimdir. Bu yüzden onuncu sınıfta sayısal bölümü seçip, ona göre ilerledim. Meslek olarak tıp okumayı küçüklüğümden itibaren istiyorum.

Küçükken hep oyuncak doktor malzemeleriyle oynardım. Bez bebeklerimin karınlarını deşer, bizimki gibi bir iç organlarının olduğunu düşünür,daha sonra da dikerdim. İlk beş-altı yaşlarında iken bu merakım başlamıştı daha sonra ise doktorun ne olduğunu, hangi alanların olduğunu araştırmış ve bir çok bilgi edinmiştim. O zamanlardan bu zamana kadar hep doktor olmayı hayal ettiğim için bu hayalimi gerçekleştirmek istiyorum.

***

Aradan geçen 8 saatin sonunda matematik ve fizik çalışmış, derin bir nefes alıp vermiş ve günün yorgunluğunu kitap okuyarak geride bırakmıştım. Saat gecenin 3'ü olduğu için yarım saat kitap okumuş ve uykunun sıcak kollarına kendimi atmıştım.

Ertesi sabah merve bella bella alarmımı duymamak için on dakika erken uyanmış, kahvaltı yapmadan evden dışarı çıkmıştım.Zaten bu şarkıyı sadece erken kalkmak için kullanıyordum. Okula vardığımda Buğlem ile Nevayı bahçede gezinirken gördüm. Yanlarına gittim ve günaydın dedim. İkiside bana günaydın dedi ama çok tedirgin görünüyorlardı.

"Ne o? Yanlışlıkla adam mı öldürdünüz ne bu hâl?" dedim ve kıkırdadım ama onlar gülmeyip bana dahada değişik halde bakmaya başladılar. Neden onları öldürecekmişim gibi bakıyorlardı ki? Buğlem sanki iç sesimi duymuş gibi bir-iki kere öksürdü ve "Alena biz, daha doğrusu Dolunay ile Arya bir şey yapmış "

"Tamam canım ne olabilir ki yani? ne yapmışlar desene"

"Şeyy... Onlar senin adını o çekilişe yazmışlar ve bugün okuldan sonra çekilişi yapıyoruz"

Gözlerimden bıçak emojileri çıkmış, zihnimde türlü türlü öldürme fikirleri gelmeye başlamıştı. Sakin ol... Sakin ol Alena. Alt tarafı senin sevgili(!) arkadaşların senin iznin olmadan çekilişe adını yazmış hem de normal bir çekiliş değil ama olsun yine de sakinsin....Kafamda sakinleşme cümleleri kurarken Buğlem'in çığlığı kulaklarıma doldu. Olamaz BUĞLEM'İN SAÇLARI ELİMDEYDİ!!!

Nasıl başladığını anlamasamda bitiminde Neva ve okuldaki birkaç kişi Buğlem'i elimden almış, benide sakinleşmem için bir banka oturtturmuşlardı. Hala burnumdan soluyordum. Nasıl böyle bir şey yapabilirlerdi! Benim o fikri kabul etmememe rağmen nasıl beni o çekilişe yazdırırlardı?

Hadi Dolunay ve Arya bir delilik yapmışlardı - ki bunun hesabını soracaktım. Buğlem, Neva hiç mi bir şey dememişti? Çalan zilin sesiyle oturduğum banktan kalktım ve arkadaşlarımla göz göze gelmemeye çalışarak sınıfa doğru adımlarımı attım. Sırama vardığımda gözlerim Arya ve Dolunay arasında giderek, türlü türlü intikam senaryoları kafamda kuruluyordu....

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın<3

Sizi seviyorum😘

ÇEKİLİŞ |YARI TEXTİNG|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin