[omegaverse] , tamamlandı.
park jimin yeni özgür bir hayat için evden kaçtığında, kim taehyung'a ilk bakışta tutulmayı beklemiyordu
- yabancı damat dizisinden uyarlanmıştır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"ne? seul mu? oraya geri mi döneceksin?" babasının kalbini tutarak söylediği sözlerden sonra gözlerini devirdi jimin, onun abartılı tavırlarına gülmemek için dudaklarını ısırması gerekmişti.
"evet baba, burada ne yapmamı bekliyordun ki? işimi burada yapabileceğim doğru dürüst hiçbir yer yok."
"senin bundan haberin var mı?" annesine dönerek üstünden atamadığı şokla sordu babası, "yani... öylece geri mi dönecek? bana ne zaman söyleyecektiniz?"
"evet, aynen öyle babacığım." dedi jimin yemeğini zevkle yerken.
"ya jaehyun? her şey hazır, düğününüzü bile planladık!"
"jimin?" diye sordu yemeğin en başından beri hiç konuşmamış olan alfa sessizce, "bu ne demek oluyor?"
"anlama sorunun mu var acaba? seninle evlenmiyorum demek oluyor bu, evlenmek ve çocuk yapmak falan istemiyorum."
"jimin!" babasının uyarırcasına konuşmasını umursamadan omuzlarını silkti genç omega, samimiyetsiz bir gülümsemeyle onlara baktı. "neden uyarıyorsun babacığım? ben kötü bir şey söylemiyorum ki? sadece kendinizi bir şeylere alıştırmayın istiyorum. bana sormadan zaten yeteri kadar şey düşünmüşsünüz, neyim ben bir kukla mı?"
"jimin, bunun ne yeri ne sırası." annesinin sert uyarısıyla masadan kalktı jimin, arkasında kalanlara tek bir bakış bile atmadan evlerinin bahçesine çıktı; sonunda günlerdir içinde tuttuğu şeyi söylemişti, tam da sevgili nişanlısının yanında.
"jimin..." yumuşak bir sesle konuştu arkasından gelen alfa, "biz... biraz konuşabilir miyiz?"
"seni dinliyorum." dedi soğukça, gözleri utangaç bir gülümsemeyle kendisine bakan alfanın üzerindeydi.
aslında jaehyun, yakışıklıydı - güçlü bir alfaydı, aileleri dosttu ve çocukluğundan beri tanıyordu bu adamı ama onu bir türlü eşi olarak göremiyordu, ne kendisi ne de omegası ona karşı bir çekim hissetmiyordu. ona aşkla bakan adama karşı hissettiği tek şey boşluktu, dipsiz bir boşluk.
"biliyorum, sen çok farklı bir yerde okudun - elbette çalışmak isteyeceksin, ben... ben... seni engelleyecek değilim tamam mı? böylece bizden, benden vazgeçmeni istemiyorum..."
"jaehyun." ismini sertçe söyleyerek onu durdurdu jimin, "sorun sen değilsin, sorun buranın ta kendisi! anlıyor musun? ben özgür olmak istiyorum, ben hayatı yaşamak istiyorum... ben... ben aşık olmak istiyorum! benim için söz verilmiş bir şekilde bekleyen alfayı değil de, kendi seçtiğim eşimi istiyorum. kaçıncı yüzyıldayız, hala böyle saçmalıkların olması canımı sıkıyor."
