[omegaverse] , tamamlandı.
park jimin yeni özgür bir hayat için evden kaçtığında, kim taehyung'a ilk bakışta tutulmayı beklemiyordu
- yabancı damat dizisinden uyarlanmıştır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"jimin..." diye haykıran şaşkın jungkook'la kocaman gülümsedi ufak omega, kendisini sıkıca tutan kolların arasından sıyrılarak annesinin yanında duran diğer omegaya doğru koşup kollarını doladı onun bedenini.
"kookie!"
taehyung kendi kollarından sıyrılıp sevinçle koşuşturan omegayı izlerken gülümseyerek kollarını göğsünde kavuşturdu; daha önce sokakta şarkı söylemesini dinlediği jungkook ve eşi namjoon, onlar için busan'a gelmişlerdi. onların geleceği haberini aldığından beri jimin mutlulukla bundan bahsediyor ve arkadaşıyla yaptıklarını anlatıyordu.
delta için kimin gelip gittiğinin o kadar da bir önemi yoktu, jimin mutlulukla gülüyordu ve yanındaydı - işte bu yeterliydi.
"merhaba." dedi sakin bir ses ve burnuna dolan keskin tarçın kokusuyla alfa olduğunu anladığı adama döndü taehyung, iri yapılı genç bir alfa yanında dikilmiş gamzelerini gösteren sıcacık bir gülüşle deltaya bakıyordu.
"merhaba... kim taehyung ben."
"ben de kim namjoon." bir an için benzer soyadlarına güldüler, taehyung yanındaki alfanın ışıltılı gözlerinin jungkook'a odaklandığını görünce sırıttı - evet, bu bakışları kendisinden çok iyi tanıyordu.
"eşin mi?"
"evet." diye cevapladı namjoon, "tıpkı sizin gibi kader'in bağladığı ruhlardanız."
"bu çok değerli bir şey." nazikçe gülümsedi taehyung, gözleri mutlulukla kıkırdayan ve arkadaşına heyecanla yüzüğünü gösteren jimin'in üzerindeydi. omeganın güzel yüz hatlarına yansıyan ışıltılı mutluluğu gördükçe içi huzurla doluyordu. delta, onun mutluluğu için çoğu şeyden vazgeçebileceğini ve onun için yapabileceklerinin bir sınırının olmadığını biliyordu.
"çok haklısın."
namjoon'a doğru olan nazik gülümseyişi odadan girişinden yayılan yabancı bir alfanın kokusunu aldığında yüzünde dondu, birkaç saniye içinde koruyucu bir içgüdüyle dikleşti ve omegasına doğru birkaç adım attı.
jimin'in mutlu çığlığıyla nefeslendi, az kalsın tehditkar bir tavırla homurdanacaktı.
"hoseok hyung!" kendisine seul'de yardım eden alfanın gülümseyerek jimin'e sarıldığını görünce sakinleşerek geriledi, dostça bir tavırla gülümsedi ve arkada utangaç bir tavırla dikilen yoongi'ye doğru ilerledi.
"yoongi hyung? geleceğinin haberini vermemiştin."
genç adamın yüzünde çekingen bir gülümseme oluştu, "sürpriz olsun istemiştim."
