Το γαμημένο το ξυπνητήρι με ξυπνάει κι εγώ με το ζόρι ανοίγω τα μάτια μου. Μου φαίνεται εντελώς παράλογο, που η μάμα μου με ανάγκασε να ξυπνήσω από τις 8 το πρωί Σαββατιάτικα, μόνο και μόνο για να υποδεχθούμε την νέα μας "οικογένια".
Δεν ξέρω, μου φαίνεται περίεργο. Για μένα, μόνο μια είναι η οικογένια μου και αποτελείται από την μαμά μου, τον μπαμπά μου κι εμένα. Δυστυχώς, ο μπαμπάς μου πέθανε όταν ήμουν 10 χρονών. Είχε καρκίνο στον πνεύμονα. Είχα πονέσει τόσο πολύ στον θάνατο του, μαζί με την μαμά μου. Ήταν ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου, τον αγαπούσα αφάνταστα και ακόμα τον αγαπώ. Τι να κάνουμε όμως, πάντα οι καλύτεροι άνθρωποι φεύγουν από αυτόν τον κόσμο.
Από τότε, τον σκέφτομαι κάθε μέρα. Ποτέ δεν πίστευα ότι μπορούσα να ξεπεράσω τον πόνο. Τα κατάφερα όμως και με έκανε πιο δυνατή. Πήγαινα σε ψυχολόγο για 3 χρόνια, αλλά μετά σταμάτησα, γιατί έγινα πολύ καλύτερα. Ακόμα πηγαίνω, αλλά σπάνια. Έχουν περάσει 3 χρόνια, από τότε που σταμάτησα να πηγαίνω τακτικά.
Ο θάνατος του μπαμπά μου, έκανε εμένα και την μαμά μου να έρθουμε πιο κοντά. Μας ένωσε με λίγα λόγια. Δεν είχαμε και άλλη επιλογή, είχαμε μείνει οι δύο μας. Μου λέει όλα της τα μυστικά. Απο ο,τι μου έχει πει, βγαίνει με έναν άντρα εδώ και ένα χρόνο τώρα. Όλα αυτά τα πέντε χρόνια, δεν έχει αγγίξει άλλον αντρα, δεν ήθελε. Πενθουσε ακόμα τον θάνατο του μπαμπά μου. Όταν γνώρισε όμως αυτόν, Γρηγόρη τον λένε αν δεν κάνω λάθος, είπε να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή της και έτσι κι έγινε. Μπορώ να πω ότι της βγήκε σε καλό, γιατί την κάνει πολύ χαρούμενη. Γι αυτό και αποφάσισαν να συζησουμε όλοι μαζί. Δεν λέω, μου κακοφανηκε στην αρχή, αλλά θέλω να ξαναδώ την μαμά μου ευτυχισμένη, της αξίζει.
Αφού κατεβαίνω κάτω στο σαλόνι, κατευθείαν μου έρχονται έντονες μυρωδιές φαγητού στη μύτη.
"Τι καλό φτιάχνεις;"
Εκείνη τρομάζει. "Αμάν ρε Χρυσάνθη με τρομαξες"
"Καλημέρα και σε σένα μαμα" της λέω χιουμοριστικά.
"Ναι ναι Καλημέρα, άργησες να ξυπνήσεις"
"8.30 είναι ρε μαμα" της λέω με παράπονο.
"8 σου είπα εγω"
"Ναι συγγνώμη, δεν έχω συνηθίσει να ξυπνάω αξημέρωτα τα Σάββατα και είπα να χουζουρεψω λιγο"
"Καλά καλά, άσε τις εξυπνάδες και έλα να με βοηθήσεις. Θέλω να βάλεις σκούπα σε ολο τον πάνω οροφο"
YOU ARE READING
Maybe in another lifetime
Short StoryΒάζει αργά αργά το γόνατο της αναμεσα στην περιοχη μου και με πιάνει από τον λαιμό για να με φιλήσει. Εγώ απομακρύνομαι κατευθείαν. "Τι κάνεις;" με ρωτάει. "Είπαμε δεν θα ξανασχοληθουμε η μία με την άλλη. Είμαστε τοξικές" "Και; θες να μου πεις ότι τ...