Maybe in another lifetime

Κεφαλαιο 11ο

Εκείνοι απομακρύνονται κατευθείαν ο ένας από τον άλλον. Με κοιτάνε άβολα, χωρίς να λένε τίποτα. Ούτε εγώ μιλούσα. Κανένας μας δεν μπορούσε να βγάλει λέξη.

Ασυναίσθητα, φεύγω απο το δωμάτιο τους και πηγαίνω στο δικό μου, κλείνοντας την πόρτα.

Τι συνέβη μόλις τωρα; όντως φιλιθηκαν, η βλέπω οραματα;

Όχι όντως φιλιθηκαν. Και φαινόταν ότι το ήθελαν και οι δύο. Ήταν παθιασμένο φιλί.

Είναι σοβαρός ο Χαρης; χτες το βράδυ έκανε κήρυγμα στην αδελφή του και τώρα πάει και κάνει τα ίδια; θα μου πεις δεν έχει σχέση με κάποιον, αλλά και πάλι είναι η κοπέλα της αδελφής του.

Βασικά, δεν ξέρω από ποτε συμβαίνει αυτό. Γιατί τον τελευταίο καιρό, η Κλειώ δεν υπολογίζει την Αγγελική. Οπότε μπορεί τώρα να έκανε κίνηση ο Χάρης. Αν όμως έχει καιρό που συμβαίνει;

Ας μην σχολιάσω την Αγγελική. Πίστευα πως όντως είναι καλή κοπέλα και πως δεν της αξίζει η Κλειώ. Αλλά από ο,τι φαίνεται τα ίδια με αυτήν είναι. Την υποστήριξα κι ολας.

Και τώρα τι κανω; το λέω στην Κλειώ η οχι; θέλω πάρα πολύ να της το πω. Δεν αντέχω να την κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια της, κι ας κάνει αυτή τα ίδια σε άλλους. Η Κλειώ είναι κάτι άλλο, διαφορετικό.

Μετά από 10 λεπτά, χτυπάει η πόρτα και μπαίνει μέσα η Κλειώ.

"Γεια" μου λέει άβολα.

Θέλω πρώτα να την ρωτήσω για την Ελενη.

"Βγήκες με την Ελένη;" την ρωτάω απότομα, αλλά δεν με ενδιαφέρει.

"Ναι"

"Και; τι κανατε;"

"Δεν κάναμε κάτι, απλά μιλουσαμε"

"Για ποιο θεμα;"

Δεν με κοιτάει στα μάτια.

"Γενικά. Όχι για κάτι συγκεκριμένο"

Ξεφυσαω.

"Γιατί να βγεις αρχικά μαζί της;"

"Αυτή ήθελε, όχι εγώ"

"Και θες να μου πεις ότι δεν κάνατε τίποτα"

"Ναι ρε Χρυσάνθη. Δεν κάναμε"

Δεν ξέρω αν την πιστεύω. Ελπίζω να λέει αλήθεια. Γιατί αν δεν λέει...

Ύστερα από λίγο, χτυπάει η πόρτα του δωματίου και μπαίνουν μέσα η Αγγελική με τον Χάρη. Τώρα δεσαμε.

"Τι λεει;" αναφωνεί με όρεξη ο Χάρης, κοιτώντας με κατάματα. Σίγουρα μπήκαν μέσα, για να σιγουτευτουν ότι δεν είπα κάτι στην Κλειώ.