Falling In Love To A Womanizer | Ongoing

CHAPTER 6

PAUWI na ako and I was walking outside our school alone.  I preferred walking since malapit lang naman at makakatipid pa ako. I was about to go left nang may bumangga sakin. Napakalakas kaya napaupo ako habang iyong mga bitbit ko ay aking nabitawan.

"I'm sorry, I'm so sorry miss, nagmamadali kasi ako."- agad niyang sabi habang tinutulungan akong pulutin ang aking mga gamit. Napakurap ako at hindi nakapagsalita. Tiningnan ko siya at napanganga ako. It's him. The certified playboy in our school who never noticed my existence. The one who I secretly admire from a far. Nanatili akong nakatingin sa kanya at hindi ininda ang sakit sa aking kamay. He has a perfect skin tone. His feature is perfect. He has a messy tousled hair, a tantalizing eyes, a proud and pointed nose, a sinful thin and soft looking lips, a stubborn jawline and a well tone body. Everything about him screamed gorgeousness.

"I'm really  sorry miss, here. Use it kung may sugat ka ipagamot mo. Sorry talaga, but I need to go."- sabi nito habang hindi tumitingin sa akin.  Agad niyang ibinigay sa aking kamay ang pera ngunit hindi ko iyon tinanggap dahilan upang ako'y kanyang tingnan.

"Miss, pasensya kana talaga hindi ko sinasadya but can you please accept this damn money so I can go?"- nakakunot na ang kilay niya at tila naiinip o mas mabuting sabihing naiinis. Napakaganda ng kanyang mga mata na tila kumikislap ito kung titigan. Ang boses niya ay napakagandang pakinggan.

"Hey miss!"

"Can I kiss you."- wala sa sarili kong sabi. Natigilan siya at mayaya ay biglang natawa.

"What- HAHAHAH OHH WAIT, HAHAHAHA"- napakurap ako at napapikit kasabay nang pagtakip ko sa aking bibig. What the hell! Shit you Angela, nagkalat ka pa! Dali dali akong tumayo at inagaw sa kanya ang mga gamit ko tsaka ako paika ikang tumakbo.

"Oyyy miss sandali lang HAHAHA."-muli akong napapikit ng muli kong marinig ang kanyang tawa. Marahil ay pinagtatawanan niya ako sa aking itsura. Naka glasses ako at naka loose shirt kaya mukha akong tomboy tapos idagdag mo pa ang sinabi kong hindi kaaya aya.

"You're impossible Angela."- kausap ko sa aking sarili.

Nang makauwi ako ay sa salamin kaagad ako nagtungo. Napaka manang naman ng dating ko pero I don't care though.

I don't know, I just love wearing loose shirt coz' it makes me comfortable.

Sa susunod na mga araw ay sinasadya kong hindi sa canteen kumain sapagkat palagi ko siyang nakikita doon at hindi ko pa yata kayang makita niya ako.
Well, 'yon ay kung natatandaan niya ako.

Tinitingnan ko siya sa malayo, pinapanuod bawat galaw niya. Pinagmamasdan ang kanyang tawa at maging ang paghalik niya sa mga babae ay nakikita ko.

Minsan ay napapaisip ako kung bakit ko siya nagustuhan gayong napakababaero naman niya. Marahil ay dahil nakita ko na napakaganda ng kanyang puso. Hindi ko maaaring gawing basihan ang kanyang pagiging babaero upang husgahan siya.

Flashback of flashback

"Hey baby why are you crying?"- tanong ng isang lalaki sa batang umiiyak. Nasa loob kami ng mall at lalapitan kuna sana ang bata ngunit naunahan ako.

"Where is your mom baby? C'on kuya will help you."- tanong ulit niya sa bata habang nakangiti. Napakagwapo niya.

"I...I... I d-don't know."- umiiyak nitong sagot.

"Alright, hahanapin natin mama mo ok. Stop crying na, kuya will help you to find your mommy, ok ba 'yon?"- nakangiti parin nitong sabi sa bata at pinahiran ang luha nito.