Falling In Love To A Womanizer | Ongoing

CHAPTER 8

Naging mabilis ang panahon, lumipas ang isang taon at pakiramdam koy wala na akong ganang magpatuloy. Nagkasakit si papa, naisangla ang aming lupain at natigil si mama sa pagtitinda upang alagaan si papa.

"Beh, ayos ka lang?"-tanong ng best friend ko.

"Ayos lang ako beh, nag-aalala lang ako kay mama at Papa. "- sagot ko. " Siguro ay kailangan ko munang tumigil beh, magtatrabaho na muna ako.-dagdag ko. Nag-aalala niya akong tiningnan.

"Sigurado ka? Gusto mo bang pumasok sa pinagtatrabahuan ko?"-suhesyon niya. Nagtatrabaho siya sa isang restaurant sa umaga at coffee shop sa gabi. Hindi ko lubos maisip na wala siyang sapat na tulog bagaman lumalaban parin siya para sa kaniya at sa kanyang kapatid. Ngayon ay kailangan ko na itong gawin. Napakahirap para sa akin ang desisyon kong ito. Gusto kong magpatuloy ngunit hindi ako pwedeng maging makasarili. I need to sacrifice for my family. I need to stop, kahit labag sa kalooban ko.

"Wag na beh, maghahanap ako nang matatrabahuan. Baka sa salon. Buti narin 'yon magkaka experience ako tsaka marunong naman na ako ng konti kaya mas mabuti na 'yon para sakin."- sagot ko.

"Ohhh sige ikaw bahala."

Natigil ako sa pag-aaral at nag trabaho. Nawalan ako ng oras para sa sarili ko, nawalan ako ng oras para sa kaligayahan ko at nawala siya sa isip ko.

Naisip ko na rin na mas mabuti siguro to upang maibaling ko ang aking atensyon sa ibang bagay. I should not feel this thing towards him. This is very inappropriate. He's too less and too much for me. Someone like him will never give his damn precious time to a girl like me. Someone like him will never like someone like me.
Kaya kakalimutan ko siya sa paraang kaya ko. Kakalimutan ko siya para sa sarili ko. 

"How are you and Andrew?"-kapagkuway tanong ko at napangiti naman siya. She's really in love.

She's been through a lot but love is really powerful indeed.

It gives people reason to move forward. It gives people to continue, to start a new life and to see possibilities after those rainy and thunderous part of their life.

It gives hope and strength.

I can see it in her glimmering eyes and her shy smiles that she's in love and as her bestfriend, I'm so happy for her.

"We're good. Actually, we planned to go out on a date this Sunday. Sobrang busy kasi namin this fast few days and weeks eh, and ahmm, we will be celebrating our first anniversary."- nakangiti niyang sabi na parang nahihiya.

"Happy birthday both."- nakangisi kong sabi.

"Bruha, di ka naman bitter niyan ano?"- natatawa na niyang sabi.

"Ofcourse not."- pairap kong sabi kaya natawa kami pareho.

"Kailan kaya natin ito magagawa ulit? I mean, mas mababawasan ang time natin para makapagbonding."- sabi ko.

"Oks lang yan, para namang sa malayo tayo nagtatrabaho."-sagot niya. "Hoyyy, sabihin mo nga sakin. Sino yong sinasabi sakin ni Andrew?"- nang-uusisa niyang tanong. Bwesit na Anding 'yon. Kung di lang talaga siya may nobya ay iisipin kong bakla siya sa kaka chismis niya.

"Wala naman ahh, yong Anding na 'yon kung ano-ano ang sinasabi."-nakasimangot kong sabi. Abnormal talaga.

"Sino nga?"- ang kulit.

"Wala nga beh, tara na nga at may gagawin pa ako."- pagtatapos ko sa usapan. Ayaw kong sabihin hindi dahil hindi ko siya pinagkakatiwalaan. I trust her so much. I trust my best friend more than anyone else. However, it just that it doesn't make sense.

There's no chance for us coz no one knows my feelings not even him, except me.

There's no possibilies coz he doesn't know me, he doesn't know that I exist.  Not even 0.001 percent.

Nakauwi ako and all. I open my Facebook account looking for a job to apply but turn out searching and stalking his account. I was looking his photos intently one by one. I did this for few months already noong hindi ko na siya nakikita.

Hindi ko alam kong matino pa ako nito at bakit na mimiss ko siyang makita.

"So it's him."- right then, I got froze. Now I'm stuck.

"Anong him? Nakita ko lang kaya tiningnan ko. Di naman siya yong tinutukoy ko noon."- dali-dali kong sabi at eni off yong cellphone ko.

"You're so defensive."- nakangisi niyang sabi.

" Coz' you're too malicious."

"Defensive ka kasi."

"What? Of course not. Teka nga anong ginagawa mo dito chismoso?"

"Ahhh, ibibigay ko sana tong pinadrawing mo sakin kaya lang wag na pala."- sabi niya tsaka akmang tatalikod.

"Hoyyy hehehe akin na couz. Ang galing mo talaga, thank you hehe the best ka talaga."

"No, umamin ka muna sakin."- sabi niya tsaka itinaas ang bitbit niyang drawing.

"Anong umamin, wala akong feelings sayo oiii kaumay to."

"Sira ka, aminin mo sakin. Si Anthon pala ang nagugustuhan mo diba?"- nakangisi niyang tanong. Napalunok ako, should I tell him? For sure e chichismis na naman ako nito.

"Do you know him?"- tanong ko.

"Of course I am, he's a school playboy aren't he?"-he said. "And the one who save us, you remembered it I know."-he added kaya napaangat ako.

"You---

"Yes Angela, I knew it. So stop lying."

"Alright then, you knew it."-sagot ko at umupo. Sumunod siya sakin at umupo sa harap ko.

"He's a playboy couz, you knew it. Hindi kita pagbabawalang magustuhan siya coz it's your choice. It's your heart choice. Just think what's best for you. Nandito lang ako. Lily's there for you also, remember that."- seryoso niyang sabi.

"Ano ka ba, gusto ko lang naman siya."

"Gusto lang? Couz, ang crush na develop into like, like can be develop into love. When you first saw him, you already have a crush on him. When you saw how kind he is, you already like him and when you start seeing him everyday, you fell in love with him. Accept it, coz I can see it in your eyes."-mahaba niyang komento. Habang ako'y natitigilan. Tiningnan ko siya.

"I fell in love to someone who doesn't know me. I fell in love to someone who doesn't know I exist and I fell in love to someone I don't have chance to be with."- sabi ko at mapait na ngumiti.

"Akin na drawing ko, salamat couz. Pasabi kay nanay sa baba, ako na magluluto. Magbibihis lang ako."- sabi ko at nginitian siya bago tumayo at tinalikuran. Naramdaman kong tumayo siya at binuksan ang pinto.

"Angela, "

"Ohh?"

"Call me when you need someone to talk to. You got me, alright?"- sabi niya kaya maluha luha akong tumango. Ngumiti siya at tsaka tuluyang lumabas.

Napangiti ako. I got a wonderful cousin and I got a wonderful boy best friend as well. All at once.

To be continued,