MEMORİA[SOPE]

1.9

Özlediniz mi beni xldmxpdlğsle. Sadece bir gün yoktum ama olsundu. Bu bölüm hüzün kokuyor bilginiz olsun.

İyi okumalar!

~2 yıl önce~

Hoseok 15 yaşında
Yoongi 16 yaşında

Yoongi'nin, Han Nehri'ne varalı 10 dakka olmuştu. Yerinde duramıyordu. Sürekli sağa sola doğru yürüyordu.

"Biricik kuzenim beni mi özlemiş. "

Yoongi duyduğu sesin geldiği yöne döndü. Kenneth sırıtarak, elleri dar kotunun cebinde savsak adımlae ile Yoongi'ye doğru ilerliyordu.

"Saçmalamayı bırak. Konuşmak istediğim önemli bir konu var. "

"Söyle bakalım. Neymiş bu çok(!) önemli şey. "

"Hoseok... Ameliyat olması gerekiyor. O çok hasta..." Yoongi biraz duraksadı. Karşısında 'Sadede gel.' bakışları atan çocuk ile sinirlendiğini hissediyordu.

"Herneyse ya. Kime laf anlatmaya çalışıyorsam. "

Arkasını dönerek ilerlemeye başladı Yoongi. Kenneth'dan böyle birşey istemeyi düşünmek bile saçmalıktı. Karşısında bencil bir herif vardı. Kore de bulunmasının sebebi bile karı kız olan bu adamdan beklenecek birşey değildi 'yardım etmek' kavramı.

"Parayı hallettim say."

Yoongi duyduğu şeyden emin olamamıştı. Kenneth, Yoongi'ye yardım mı edecekti?

Arkasını dönüp baktı Kenneth'a. Yüzünde her zamanki itici gülümsemesi vardı. Yavaş adımlarla Yoongi'ye yaklaştı. Uzun olan boyunu Yoongi'ye eğilerek eşitledi.

"Ama bilirsin Yoongi. Hiçbir şey karşılıksız değildir. "

Yoongi biliyordu bunun olacağını. Kenneth karşılıksız iyilik mi yapacak? Bunu duysa kahkalarla gülerdi Yoongi.

"Ne istiyorsun? "

"Hoseok'u."

"Ne?! Ne sikim saçmalıyorsun sen!! "

Yoongi sinirle bağırdığında çevredeki birçok kişi dönüp onlara bakmıştı. Kenneth ise çevreyi umursamadan sırıtmasını genişletti.

"Hadi ama Yoongi. Sence ben neden bu ülkedeyim? Hoseok'u seviyorum. Ama senin yüzünden benden uzak duruyor. Saçma arkadaşlığınız yüzünden benden kaçmasından nefret ediyorum. Hoseok'a olan aşkını biliyorum, bunu göremeyecek kadar aptal değilim. Ondan uzaklaşacaksın Yoongi. Ancak bu şartlar altında sana istediğin parayı gönderirim."

Yoongi ne yapacağını bilememişti. Vücudunun titrediğini hissetti. Önünde iki şart vardı Yoongi'nin; ya Hoseok'un iyileşmesi için o parayı kabul edip sevdiği adamı kaybedecekti, ya da bu teklifi reddedip Hoseok'u ölüme terk edecekti.

Yoongi yapamazdı... Hoseok'un ölmesine göz yumamazdı. Ama Hoseok'u kendinden uzak tutamazdı. Hoseok'u deli gibi severken böyle birşey yapamazdı.

"Sana biraz süre vereceğim. Akşama kadar kararını ver-"

"Tamam. Yeter ki Hoseok iyileşsin. Ondan uzak duracağım... Hoseok için... "

Kenneth, Yoongi'nin dolu gözlerini gördüğünde kahkaha atmıştı.

"Ah Yoongi. Çok acınası duruyorsun. Ama biliyorsun ben kimseye acımam. Yarından sonra Hoseok'un etrafına olmayacaksın. Gerekirse heryerden engelle onu. Ama eğer onunla en ufak iletişime geçersen bile seni gebertirim. "

"Senden nefret ediyorum."

"Duygularımız karşılıklı."

Yoongi'nin gözünden yaşlar boşalıyordu. Ama umrunda bile değildi Kenneth'ın.