0.9

2K 192 179
                                        

İyi okumalar!

"Hyung artık üşümüyorum, cidden. 3 kat battaniye örttün sıcaktan patlamamı mı istiyorsun? "

Hoseok ile uzun süre dışarıda kar ile oynadıktan sonra hurdalığa girip ateş yakmıştık. Hoseok üşüdüğü için üzerine orada olan battaniyeleri örttüştüm. Küçük tüp ile yanımda getirdiğim yemekleri ısıtmış ve önümüze dizmiştim.

"Tüh, bana battaniye kalmamış. "

Battaniyelerin olduğu kırık dolaba bakıp sahteden dudak bükerek söylenmiştim. Ve yalan söylüyordum, battaniye daha bir sürü vardı. Kızmayın bana be! Sevdiğim adamın dibinde oturmak yerine battaniyeye sarılacağım öyle mi? Çok beklersiniz.

"Yanıma gel, burada sana bir sürü yer var hyung. "

Hoseok battaniyeyi kaldırarak benim için yer açtığında tebessüm ederek yanına oturdum.

Hoseok, umarım artık hayatında benim için çokca yerin olur...

Yemekleri daha çok önümüze çekip Hoseok'un eline çubukları verip yemekten yemeye başladım. K
Hoseok ile açlıktan ölmüş gibi yemek yiyorduk. Hoseok'un kaşığındaki pilavın üzerine diğer yemekten koyduğumda bana anlamaz şekilde bakıyordu.

"Böyle daha güzel oluyor. Denemeni istedim. "

Başını sallayarak kaşıktaki yemeği yedikten sonra memnun olmuş mırıltılar çıkardı. O beğenince benim  ağzım kulaklarıma ulaşmıştı tabi ki.

"Hyung bir şey soracağım. "

"Bu söylediğin şeyin altından saçma ve klasik bir espri çıkmayacak değil mi? "

"Yok, vallaha. "

Kıkırdayarak elini iki yana sallamıştı. O eli tutup öpmek vardı şimdi...

"Sor o zaman. "

Yemeği yerken sormasını bekliyordum. Bir süre düşündükten sonra hızla soruyu sormuş ve benim afallamamı sağlamıştı.

"Hyung, neden benimle bu kadar ilgileniyorsun? "

Ağzımdaki yemek boğazıma kaçacaktı ama son dakika atlatmıştım. Ağzımın doluluğu işime gelmiş ve yavaş yavaş çiğneyerek ne diyeceğini düşünmüştüm. Bir yandan da ağzımı işaret ederek 'Ağzımdaki bitsin hemen anlatacağım.' imasında bulunmuştum. Apzımdakş bitince bir bardakta şu içerek süreyi daha çok uzatmıştım ama yeterdi bu kadar kaçamak.

"Çünkü sen benim çocukluk arkadaşımsın Hoseok. Ayrıca yaşadığın kaza basit bir olay değildi. Hafızanı kaybettin sen, daha ne olsun. Bu yüzden tabi ki seninle ilgileneceğim. Dostlar hep böyle yapar. "

Omzunu elimle ovalamış ve samimi bir gülümseme yollamıştım. Pek memnun olmamış gibi bakıyordu bana fakat bunu aldırmadan yemek yemeye devam ettim.

"Ha ondan yani? "

"Hmhm, boşko nodon olson? "

"Haklısın, başka neden olsun... "

Hoseok kısık sesi ile konuşup yanımdab kalkarken kolundan tutup onu durdurdum.

"Nereye gidiyorsun? "

"Artık eve gideyim, annemler beni merak eder. "

Göz devirmişim bu dediğine.

"Saçmalama Hoseok. Annen benim yanımda olduğunu biliyor zaten. Bu yüzden seni merak etmezler, bana çok güvenirler de. "

Piç gülüşü atarken Hoseok göz devirmişti.

"Kesinlikle en büyük hatayı yapmışlar. "

"Hey kötü mü baktım ki sana? Yemeğini verdim,seni ısıttım. Daha ne istiyorsun oğlum?"

Hoseok başını öne eğip dudak büzdüğünde yanaklarından tutup bana bakmasını sağladım. Şişmiş yanaklarına uyguladığım baskı yüzünden kalp şeklindeki pembe dudakları öne doğru daha çok büzülmüştü. Kesinlikle sapık değilim, Hoşikseksüel olmam benim suçum değil.

"Neyin var Hoseok? Bir hata yaptıysam ya da bir sorun varsa söyle hemen bak, tamam mı? Alınmam ya da gücenmem asla. Sıkıldın mı yoksa? Pes atslım mı? Yada dizi izleyebiliriz? İstersen uyuya da biliriz, yani yorulduysan diye diyo-"

"Sadece sus Hyung."

Dudapıma koyduğu işaret parmağını ile sesimi kesmiş, ardından ise başını omzuma koyarak gözlerini kesmişti. Nefesim kesilmiş onun hareketlerini izliyordum. Bir insan kesinlikle asla bu kadar nefes kesici olmamalıydı.

"Vücudun kemikli olmasına rağmen beni  nasıl bu kadar rahat ve güvende hissettiriyor anlamıyorum. "

Hoseok mırıldağında nefesim daha çok nefesim kesilmişti. Put kesilmiş bir şekilde Hoseok'u izliyor olmak dünyanın en mükemmel şeyiydi kesintisiz.

Uzun bir süre Hoseok omzumda yatmıştı. Ben ise onu izlemiştim. Bir süre sonra düzene giren nefeslerinden uyuyakaldığını anlamıştım. Ne kadar süre öyle kaldık bilmiyordum. Belki birkaç dakika belki de iki üç saat. Oysaki bana saniyeler gibi gelmişti...

_______________

Hoşikloji:Hyung omzun çok
ağrıyor mu?

Miniki:Hayır Hoseok
İyiyim
Endişelenme

Hoşikloji:Hyung kafamın ne
kadar ağır olduğunu en iyi ben biliyorum
Sende çok cılızsın
Kesin ağrıyordur omzun

Miniki:Acısından geberiyorum şuan ama değer|
Kokun kazağıma sinmiş çok güzel kokuyor 😭|
Bu kazağı anneme asla yıkatmayacağım|
Hatta kazağı her gece uyurken giyeceğim|

Hoşikloji:Hyung saatlerdir ne yazıyorsun?

Miniki:Ha
Şey
Klavyem sorun çıkardı da
yazamadım bir an

Hoşikloji:Haa anladım
Yanına geleyim mi?
Evde çok iyi bir krem buldum
Umarım sana iyi gelir

Miniki:Hoseok cidden gerek yok

Hoşikloji:Yoldayım birşey ister misin?

Miniki:Hiç söz dinleme Jung Hoseok
Gel bakalım
İstemiyotum bir şey
Sen gelsen yeter ki zaten :)) |

(Miniki çevrimdışı)

Hoşikloji:5 dakikaya yanındayımm

(Hoşikloji çevrimdışı)

Kısa oldu yine ama olsundu boşverin. Aslında bu bölümü instagram yapacaktım ama sonra vazgeçtim. Bir sonraki bölümü instagram yaparım belki.

İyi geceler millet💜

MEMORİA[SOPE]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin