Uzun bir süre sonra bölüm... Daha önce yazmak istedim ama ne yazacağımı bilemedim ve açıkçası boş kaldığım zamanlarda bile aklımı işgal eden birçok şey olduğu için elim bölüm atmaya gitmedi. Fakat bugün biraz kendimi zorlayacağım çünkü cidden sizi özledim~
İyi okumalar!
Günler geçmişti. Hoseok birkaç gün boyunca evde tek kalmış ve biraz olsun iyileşmişti. Ne evden çıkmış ne pencereden dışarı vakmış ne de annesi dışındaki birinin aramalarına cevap vermişti.
Hoseok'un düşünmeye ihtiyacı vardı. Yoongi'ye olan sinirinden dolayı gözü dönmüş ve ne yaptığına dikkat etmeden hareket etmişti. Sonrasında Seokjin ile yaptıkları konuşma aklını karıştırırken Yoongi'nin bakışlarındaki hüzün Hoseok'un kalbini parçalara ayırmıştı.
Ama ne kadar düşünürse düşünsün mantıklı bir sonuca varamıyordu Hoseok. Kenneth ile Yoongi neden anlaşamıyordu? Yoongi neden Hoseok hasta olduğında çekip gitmiş ve nefret ettiği kişinin, biricik dostunun yanında kalmasına izin vermişti? Kim bunu neden yapardı ki?
Kafayı yiyecekti Hoseok. Sorularına cevabı yoktu. Yoongi bu konu hakkında konuşmuyordu, Kenneth ise birşeyler söylüyordu ama Hoseok hissediyordu. Kenneth doğru söylemiyordu bir eksiklik vardı. Belki de ben sırf Yoongi için bahane üretiyorum diye düşünüyordu.
Diğer taraftan Yoongi ise her gün Hoseok'un perdesi çekili olan camının önünde durarak bir umut Hoseok'un iyi olduğuna dair bir kanıt bulmaya çalışıyordu.
Bayan Jung ile konuştuğunu biliyordu. Neyseki ondan durumunu öğrenme şansı oluyordu ama Yoongi yine de rahat edemiyordu. Hoseok'un iyi olmadığını iliklerine kadar hissederken sesini bile duyamamak Yoongi'yi korkutuyordu.
"Ne o? Pencere kuşu mu oldun? "
Yoongi duyduğu alaycı ses ile arkasını döndü. Kenneth elleri cebinde alaycı bir şekilde duruyordu karşısında. Kenneth'ı süzdükten sonra konuşmayarak geri arkasını döndü.
"Gel bakalım bok parçası, konuşacağız seninle. "
Fakat bir süre sonra omzuna dolanan kolu hissetmişti. Kendisini çekiştiren iri bedene karşı koymaya çalışsa bile yapamıyordu Yoongi.
Kenneth güçlüydü. Yoongi çekim siz bir bedene sahipti ve hiçbir zaman güçlü olmak istememişti. Önemli olan bedensel güç değildi Yoongi için. Sadece Hoseok yanında olsa yeterliydi çünkü. Yoongi ne zaman Hoseok yanında olsa kendini hep güvende hissederdi. Ama bilirdi Yoongi, Hoseok'u hiçbir zaman koruyamazdı. Buna gücü yoktu...
Kenneth'ın kolu altında ilerledi bir süre Yoongi. Rahatsız oluyordu ama Kenneth bir türlü bırakmıyordu Yoongi'yi. Bir süre sonra boş olan küçük bir parka geldiklerinde Kenneth bankalardan birine yayılmıştı.
"Ne istiyorsun benden? "
"Hala benimle oynuyorsun Yoongi. Seninle böyle anlaşmadık. "
"Biz seninle hiçbir zaman anlaşamadık Kenneth. Senin sorunlu bir insan olman bizim aramızda bir anlaşmaya değil kavgaya yok açar ancak. "
"Konu bu değil. Hoseok'a yaklaşmayacaksın. "
Yoongi küçük bir kıkırtı sundu. Arasını dönüp bir süre sakinleşmek için bekledi ve tekrar Kenneth'a döndü.
"Hoseok'a yaklaştığım falan yok. Hoseok seni seçti. İstesem de yaklaşmam saten asla. "
"Dün neden onunlaydın. "
"Hastaydı ve yanında yardım edecek bir sevgilisi yoktu malesef. Söylesene hangi delikteydin? Biricik sevgilin hastayken sen ne boklar çeviriyordun. "
"Seni ilgilendirmez. "
"Neden? Hoseok hakkında beni uyarmayı biliyorsan buna da bir cevap ver. Yoksa... "
Yoongi durup bir süre Kenneth'a baktı. Kenneth ise düz bir ifadeyle bakmaya devam ediyordu. Yoongi sinirle Kenneth'ın bacağına sert bir tekme attı.
"Sana kullanmayı bırakmanı söylemiştim! Uyuşturucu kullanmaktan ne sikim anlıyorsun bilmiyorum ama bırakacağına söz vermiştin!! "
"Sende Hoseok'tan uzak durmayarak sözünü tutmadın. "
"Hastaydı diyorum salak herif! Sen olsaydın yanında gitmezdim yanına biliyorsun! Ama sen-!" Yoongi derin bir nefes doldurduğu ciğerlerine. Sakın olmalıydı. "Siktiğimin şeyini kullanmayı bırakıyorsun hemen. Hoseok'a bir daha yaklaşmayacağım. Ama uyuşturucu tekrar kullanırsan seni yaşatmam. "
"Benim uyuşturucumdan sanane? "
"Hoseok'a zarar erkenden korkuyorum aptal! Eğer ona, senin yüzünden birşey olursa seni mahvederim! "
Kenneth baygın bakışlarını etrafta dolaştırdı. Yoongi'yi umursamadığını söylemeye çalışan bakışları ile bir tekme daha yeri bacağına.
"Uyuşturucuyu bırakıyorsun. Hoseok'a zarar gelmeyecek. Bende ondan uzak duracağım. Eğer ona zarar verirsen veya üzersen-"
"Tamam be anlarık çok seviyorsun! Birşey olmayacak sevgilime. Bunu en çok düşünen benim çünkü o benim sevgilim sonuçta değil mi? "
Kenneth'ım yüzümde oluşan sırıtma Yoongi'yi git gide daha da sinirlendirdi. Arkasını dönüp birşey demeden gittiğinde aslında Kenneth'ta Yoongi kadar sinirliydi. Ama Yoongi'den farkı içinde daha çok oluşan hırstı.
Uyuşturucu paketini çıkararak kullandı ve başını geriye yasladı. Gözlerinş kapatıp uyuşturucunun etkisinin tüm bedenine yayılışını hissetmeye çalıştı. Seviyordu bu hissi. Bu uyuşukluk hissi Kenneth'ı mutlu ediyordu.
Bir süre odada durduktan sonra yerinden kalkarak Hoseok'un evine gitti. Kapıyı çaldığında Hoseok açmıştı. Hoseok kapıyı açar açmaz dudakarına yapıştı Kenneth. Hoseok'u duvara yaslayarak sertçe dudaklarını öpmeye başladı.
Hoseok Kenneth'ı itmek istese de yapamamıştı. Kenneth'ım iri bedenine kimse karşı çıkamazdı. Birde uyuşturucunun etkisinde olması ona ayrı bir güç vermişti sanki.
Kenneth Hoseok'un kendini itmeye çalıştığını fark ettikçe daha çok sinirleniyor ve daha sert öpüyordu. Nefessiz kalana kadar Hoseok'u öptükten sonra ayrıldı Hoseok'tan. Hoseok'un korkudan sararmış teni ve morarmaya yüz tutmuş dudaklarını izledi Kenneth. Hoşuna gitmişti Hoseok'un çaresiz hali.
"Hoseok... Benim ol. "
Uzun zaman sonra ben... Sizleri özledim. Beni özlediniz miii?
Bugün okul açıldı ve çok yorgun hissediyorum kendimi. Okulu hiç özlememişim ve başımı şişti diyebilirim... Umarım geri kapanır hemen AAAAMMİİİİİNNN
Bu arada sizler için güzel bir yaoi manga bulabildim ve çevirilerine başladım. Uzun sürüyor çevirip editlemek falan bu yüzden birkaç bölüm biriktikten sonra paylaşmaya karar verdim ehehehehe.
Şimdi gidip dinleneceğim belki erken uyurum :(
Heh son olarakta son ekşını gelecek bölüm kesin patlatıyorum. Gelecek bölüm baya aksiyon olacak ehehehehe.
Hadi gittim baaayy ❤❤❤
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEMORİA[SOPE]
FanfictionHoşikloji: Hyung, ben hafızamı kaybetmeden önce biz sevgili miydik? Hoseok bir kaza sonrası hafızasını kaybeder... {Texting+düzyazı}