SERİ KATİL' İN PEŞİNE

UMUT

Uyanalı yaklaşık 3 saat olmuştu . Tüm ev halkı kahvaltı yapmıştık . Biraz denizde kendimizi rahatlatmıştık ve şimdide Ayvalık' ın güzel sokaklarında geziyorduk .

Hep beraber uzun uzun gezmiştik sokakları .  Caddeler ,sokaklar , evler , kaldırımlar bile insanın içini açan bir güzellik içindeydi .

Babamın işi çıktığı için akşama doğru gelecekmiş . O yüzden bizde bu saatleri böyle değerlendirmek istedik .

Bir kafeye oturup tatlı yedikten sonra annem bizden ayrılmıştı , Selen ' gilde başka bir plan yaptığı için ben ve Lamia şuan tektik .

Karmen :

- Hadi bebeğim pastanı bitirde gidip başka güzel yerleri gezelim .

Lamia :

- Tamam anneciğim . Anne ben burayı çok sevdim hep güneş açıyor Amerika ' da bu ara hava hiç güzel değildi . Hep yağmur yağıyordu .

Karmen :

- Bende çok sevdim kızım .

Lamia son lokmasını da ağzına koydu ve hesabı ödedikten sonra ayağa kalkıp kafeden çıktık .

Bir pamuk şekerciden Lamia'ma pamuk şeker aldık ve gezmeye devam ettik .

Şuan etrafı keşfetmeye çalışıyorduk . Yarın daha derin derin gezecektik hep beraber .

Biraz daha ilerledikten sonra bir dondurmacıdan iki külah dondurma aldık .

Lamia:

-  Anne burada kaç gün kalacağız ?

Karmen :

- 3 - 4 gün kalıp dönücez kızım .

Lamia şok olmuş bir biçimde gözlerini açtı ve -

- Amerika ' ya mı dönücez ?? Anne lütfen gitmeyelimm .

Lamia ' nın korku dolu yüz ifadesi ve söylediklerine küçük bir kahkaha atıp .

Karmen :

- Yok kızım İstanbul' a dönücez senin ve Ulya' nın okulu bitince de başka bir yere tatile gidicez .

Dedim

Lamia rahatlamış bir şekilde gülerek :

- Huhhh !! Bir an ödüm koptu anne dönücez sandım .

Sokaklarda güle güle ilerlerken birden karşımda gördüğüm kişiyle şoktan şoka girdim . Hayır buna şok denmez bu daha öte birşey .

Tüm vücudum bir alev alıyor , bir buz gibi oluyor . Heryerim karıncalanmaya başlıyor , avuçlarımın içi terliyor , kalbim teklemeye başlıyor . Kulaklarımda bir uğultu , gözlerimde yaş , kalbimde heyecan , beynimde.... beynimde birşey yok o durdu... çalışmıyor bana ne yapmam gerektiğini söylemiyor.
Elimde ki dondurma eriyor ve parmaklarımın arasından akmaya başlıyor .

Sonra o sesi duyuyorum :

" KARMEN "

Hissettiğim tüm hisler iki katına çıkmaya başlıyor . Ne yapacağıma karar veremiyorum . Ellerim ayaklarım birbirine dolandı . Nefes almayı unuttum bir anlığına ....

Ölmemiş yaşıyor,  karşımda.... konuşuyor .

Kafamı aşağıya indirip Lamia ' ya baktım . O da şok içinde bana baktı . Gözlerinden hiçbirşeye anlam veremediği anlaşılıyordu .