Girift -bxb

12. Sorgu

"Aah ah." diye iç çekti Hamza abi. "Seninle normal şartlar altında oturup konuşabilmek ne güzelmiş." ben ofisimde bulunup işlerimi yaparken iki gündür ziyarete geliyordu beni, bir karın ağrısı vardı belli ki.
"Doğru dedin abi." diye yanıtladım onu, bir an önce konuya girse iyi ederdi çünkü bu adama gösterecek sahte samimiyetim tükenmek üzereydi.

"Duydum ki Berzan ile bir iş yapacakmışsınız." sözcükleri dudaklarından dökülürken epeyce ciddileşti, biraz da çekingen hissediyor olmalıydı ki ceketinin eteklerini çekiştiriyordu.
"Evet." dediğimde kaşları havalandı ve devam etti.
"Yani dost oldun onunla?"
"Hayır, sadece iş yapacağız."

"Oh, içim rahatladı. Ben de aranız düzeldi sandım. Yanlış anlama yani, bu savaşın daha fazla can almadan bitmesini ben de çok istiyorum ama aynı zamanda hakkım olanı da istiyorum." dedi, işte bu cümle karın ağrısına sebep olan şeydi, benim de Berzan ile dost olup kendisinin şirketin başına geçmesine fayda sağlamamamdan korkmuştu. Kendi de farkındaydı aslında, o şirket Berzan'a kaldıysa bunun sebebi Berzan'ın her açıdan daha iyi olmasıydı. O olmasaydı Hamza bu şirketi iki günde batırırdı, ondan bu iki günde emin olmuştum. 

"Bu savaş beni de aşıyor, bu kadar kolay biteceğini sanmıyorum." dedim, ben Berzan'ın öfkesini sonlandırsam bile ailesi ne olacaktı? Bu savaş mutlaka devam etmenin bir yolunu bulurdu. Ben var olanı koruma politikası izliyordum sadece.
"Evet, hatta bunca olandan sonra daha da körüklenmesi gerekir. Ailemiz çok gergin, Berzan şirket hisselerinin büyük bir kısmını da satmak zorunda kalınca, bu durum ona olan güvenlerini sarstı. Aslında sevinmedim dersem yalan olur, benim işime gelir bu. Annemiz beni destekleyecek gibi görünüyor. Bunda benim değişmemin de etkisi büyük tabii, şirkette çalışmaya da devam ediyorum." bu söyledikleriyle gözlerinde adeta yıldızlar parlamıştı. Ama annelerinin azıcık aklı varsa yetkiyi bu aptal adama vermezdi.

"Daha çok çabalayıp her fırsatı değerlendirmelisin. Berzan'ın her yenilgisi senin tarafına bir artı daha kazandırır. Üstelik ben de sana yardım ediyor ve onun yenilgiye düşmesini sağlıyorum." dedim onu teşvik etmek istercesine, duyduklarıyla daha da tatmin oldu.
"Biliyorum, bence şirkete daha sık uğra. Hem beraber iş de yapıyorsunuz. Senin bu kadar çok etrafta olman bile rahatsız eder ailemi." dedi kendinden emin bir edayla.
Her cümlesi dönüp dolaşıp Berzan ile yaptığımız işe geliyordu. Muhtemelen bir şeyler planladığımı düşünüyordu. O yüzden bu konu hakkında onunla konuşmak istemiyordum, ne kadar aptal biri olduğunu düşünsem de oturup neler yapacağımı ona anlatacak değildim. Ben başımı onaylarcasına sallayıp gülümsediğimde tekrar konuşmaya başladı.
"Beraber geçelim işin yoksa."

Hamza'nın bu teklifini hem iş için ilk temelleri atarız, hem de Berzan hakkında bir şeyler öğrenmeye çalışırım diye düşünerek hemen kabul etmiştim. Bir süre havadan sudan muhabbet ederek ve Hamza'nın askerlik anılarını dinleyerek yol aldık. Şirketten içeri girdiğimde nihayet susacağı için çok huzurluydum, bu suratıma bile yansımıştı. Biz Hamza ile güle oynaya şirketin geniş koridorunda yürürken insanların garip bakışları üzerimizde geziniyordu. 

Asıl ilgimi çeken bakış öfkesini tamamen bize yöneltmiş Berzan'ınki idi. Benim bakışlarımın onu bulup gülümsememin silinmesiyle, onun beni kolumdan yakalayıp kendi odasına sürüklercesine götürmesi bir olmuştu. Bu tepkiyi beklemediğimden bir karşılık veremeden kendimi odanın bir köşesine fırlatılmış halde buldum. Arkamdaki masaya çarpıp üzerindeki dosyaları tamamen aşağı düşürmem de cabasıydı tabii. 

Berzan sertçe arkasındaki kapıyı kapattı, hızla vücudunu bana çevirdi. Gözleri öfkeyle kararmıştı yine, yumruğunu sıkmış bir halde konuşmaya başladı.
''Hamza'dan uzak duracaksın.''
''Ne yapıyorsun amına koyayım?'' sesimin yüksek çıkmasına engel olamamıştım. O bana öfkeyle bakmaya devam ederken Hamza birkaç kere kapıyı çaldı. Berzan'a kısık bir sesle onu içeri almasını söylediğini duydum, Berzan ise hiç aldırmadı.
''Kaybol Hamza.'' dediğinde kapının önünden adım sesleri duyuldu, Hamza da ödleğin tekiydi işte.