PAID WIFE [K.M x L.M]

07

-

minghao felt lisa's hand grip on his arms tighter. minghao looked at her, confused. medyo pikit na din ang mga mata niya dahil sa madaming nainom na wine, his other friends were having making out, other were passed out because they're already drunk.

meanwhile. yung lalaking nasaharapan ni lisa ay hindi umaamin na lasing kahit halata naman sakanyang mga mata na lasing na siya. "kailangan ko ng umuwi, baka nag-aalala na yung kuya ko." puna niya na may halong kaba, takot, at pag-aalala.

"just relax, you're with me. walang mangyayaring masama sayo. i promise." sagot naman ng lalaki sabay tunga sa bote na may lamang alak.

lisa sighed hard then snatch the bottle from his hand. bastos na kung bastos yung inasal niya pero need niya na talagang umuwi, lalo't naalala niya yung babaeng tumawag kanina sa phone niya. "ano ba! can't you see? umiinom pa ak-" "sige. uminon ka lang, iiwan na kita. bahala ka sa buhay mo. kaya mo na sarili mo diba? umuwi ka magisa, dahil uuwi na ako."

galit na sabi ni lisa. pagtapos nun ay binaba niya yung boteng kinuha niya mula kay minghao ng padabog, na parang mababasag ito. she was about to take a leave but she felt a strong grip on her arm.

"are you out of your mind? uuwi ka mag-isa? it's already dark outside, you might get kidnapped at the edge of the road. ihahatid na kita." sabi ng binata. nagtaka naman si lisa sa sinabi ng lalaki. iniisip niyang nababaliw si minghao dahil sa labis ng pagaalala nito.

at nagtataka din siya kung paano maihahatid ng isang lasing and isang dalaga. napapadyak si lisa na parang isang batang naagawan ng chokolate.

"hoy, magagawa mo bang mahatid ako? pano ka naman makakauwi mag isa pagkatapos mong ihatid ako? may saltik ka ba? lasing ka nga eh." sa ilang beses na pagiisip ay may pumasok din sa kanyang kokote ang napaka simpleng idea yet hindi niya naisip yun kanina pa.

"pahiram nalang ng cellphone mo, kabisado ko naman yung number ni kuya." sabi niya habang nakatibmngin kay minghao na pikit na ang mata ngunit nakatayo padin at pinipilit ang sarili na magising.

hinanap naman ni minghao yung phone niya sa coat niya at binigay ito sa dalaga. she contacted her brother's number and wait for him to pick it up.

ー

Jeonghan

kanina pa siya wala, kanina ko pa siya kinokontak pero patay yung cellphone niya. i've even tried to contacted her friend seungkwan that are also my friend but he said he had no idea where she can possibly go at this time.

this is the first time it happened. lagi siyang maagang umuuwi, lagi niyang kasama sila seungkwan kung lalabas siya, but this time it's different. walang may alam kung nasan siya. hindi na ako makapali. bigla nalang ulit tumunog yung messenger ko.

mag message si seungkwan sakin ng isang number.

@kwannieeeeekwan
                  tried to cantacted this number, hyeong. 09********* his name is hoshi. hindi siya pumasok kanina pero mas close kasi sila ni Lisa. baka may alam siya kung san pwede pumunta si lisa ng ganitong oras. gusto ko sanang ako nalang ang mag message mismo ka hoshi. pero hindi kasi yun madaling kausap. magulo yung utak niya hindi ko alam kung mag seseryoso o magloloko.

i smiled after reading the message he send. i thanked him before contacting hoshi.

hoshi

kagagaling ko lang sa cr, katatapos ko lang tumae dahil nga may lbm ako. tumunog yung cellphone ko na para bang may tumatawag. hinanap ko muna yung phone ko kasi hindi ko alam kung saan ko nalapag.

hinanap ko siya gamit ang pagsunod kung saan nanggagaling yung tunog at vibration na nanggagaling sa phone ko.

i checked the id called pero unknown yung nakalagay. sino na naman kayang nagpakalat ng number ko? ayokong may bumuntot buntot sakin. gusto ko yung chill lang ako. ayokong may chicks. problema lang yan.

i ignored all of my thoughts as i answered the phone call. i almost get choke with my own damn saliva when i heard a guy voice coming from the other line.

hello. is this hoshi?

Yes, hoshi speaking. who is this?

i said trying to be cool and nice at the same time.

this is jeonghan, lisa's brother.

at tuluyan na nga akong nabulunan. i cough at loud yet i still manage to talk cool.

"ow really? nice meeting you? who gave you my number bytheway?"

i have no time to talk about nonsense things.. i need to know where's my sister? alam mo ba kung nasaan siya?

ano? wala pa sa bahay nila si lisa? but.. it's already 11:00 pm. kanina pa nag siuwian lahat ng students ng ganitong oras.

"what do you mean? hindi ko alam kung nasaan siya. nasubukan mo na bang tawagan yung number niya?" i asked in concern tone. talagang babaeng yun. kahit na titibo tibo yun alam niya naman sa sarili niyang babae siya yet she have time to walk around without any accompany?

nasubukan ko na, pero patay yung cellphone niya. Nakikiusap ako tulungan mo akong hanapin siy-

"kahit wag ka na humingi ng pakiusap hahanapin ko siya."

pag putol ko sa sinasabi ni jeonghan sabay baba ng tawag. i bring my jacket with me since it's cold outside. yeah. malamig sa labas at sigurado akong walang dalang panangga si lisa sa lamig. i bring two jackets with me, just in case.

bwiset. pag ako nag tae sa labas siya talaga mag lilinis lahat ng kalat ko.

ー

"ano? hindi na sumagot?" mingyu asked mina was now getting frustrated while calling the girl earlier.

"maghanap ka nalang kasi ng iba." he suggested. mina look at him full of anger in her eyes. "yah, mingyu-ssi. ikaw maghanap ng iba, tutal gulo mo naman ito diba?"

"yah, mina-ssi. it's your job. ikaw nakaisip niyan diba? fake fake girlfriend. tch." naipalo ni mina ang kanyang dalawang kamay sa table ni gyu dahil sa pag kainis.

"sige mingyu. ikaw ang magisip ng paraan kung paano maayos yung problemang pinasok mo. you always getting messed up, you always make trouble. ikaw ba ang nahihirapan? no. as you said, yeah it's my job. kaya wag kana kumuda diyan at maghintay ka. it's my job to protect your image, so stop suggesting. it's not helping, to be honest." sumbat ni mina, pero nanatiling mahinahon ang kanyang pagsasalita.

mingyu just sighed hard and was about to hold his phone is now on his table. "what are you trying to do?"

but of course, pinigilan siya ni mina. "trying to call, tzuyu? gusto ko lang siyang kamustahi-" "stop acting stupid gyu. you know you cannot do that." mingyu scoff as he brush his hair thorugh the back.

"it's a private call-" "sa tingin mo ba walang possibleng maka track sayo. think wisely, kim mingyu." pag putol ni mina sa sasabihin dapat ni mingyu.

"eh anong gusto mong gawin ko?" mingyu fight back as mina rolled her eyes and call back the girl she called a while ago.

"sit and wait, that's all you can do. mingyu."