Lynx Ackerman

38. Bölüm: Arkadaşlar

🌳 Eğri yazılar Eren'den.
______________________________________________

38. Bölün ile aynı gün, Acemi Birliğinde

Tüm acemiler askeriyenin bahçesinde göğüs göğüse muharebe için antrenman yapıyorlardı. Louis hasta olup başkente tedaviye gittiğinden Eren bugün Reiner ile antrenman yapıyordu.

Reiner tahta bıçakla üstüne doğru koştuğunda Eren hızlı bir şekilde onu kolundan tutup ters çevirdi ve hakladı.

"Bu acıdı Eren!"

"Afedersin. Louis'e göre fazla zayıf olduğundan gücümü kontrol etmeyi beceremiyorum."

"Neyse... Bu defa kötü adam olma sırası sende."   Eren pek isteksiz görünüyordu.   "Ne oldu?"

"Bu eğitimin amacını anlayamıyorum. Askerler insanlarla savaşacak değil ya. Hem çıplak elle silahsız bir düşmana saldırmak için aptal olmak lazım."

"İşte bu sorumsuzca bir düşünce. Bizler askeriz. Şartlar ne kadar kötü olursa kaçamayacağımız durumlar da olacak. O yüzden düşmanın kim olduğuna bakmadan ağır silahlarla da dövüş sanatlarında ustalaşmalıyız. Asker olarak bunun sorumluluğumuz olduğuna inanıyorum."

Eren şaşkınlıkla Reiner'a bakarken ona hak vermişti. Reiner ise yavaşça Annie'yi gösterdi.

"Her neyse, şuraya baksana bir!"

"Annie mi? Komutan talimleri savsakladığını hiç fark etmiyor."

"Tamamdır Eren, şu tembele güzel bir ders verelim."   Hafifçe gözleri ile takip etti.   "Gerçek bir askerin nasıl davranması gerektiğini gösterelim."

Annie umursamazsa kendi kendine etrafta dolaşırken Reiner'ın önünü kesmesi ile durdu.

"Komutanın kafa atmasından hoşlanmıyor musun? Daha fazla küçük düşmek istemiyorsan buradaki ilk günümüzü hatırlayıp çaba göstermeni öneririm."

Reiner Annie ile konuşurken Eren şaşkınca ikisinin yanlarına gitti. Böyle bir şey nereden çıkmıştı şimdi böyle.

"Bekle bir dakika bu da nereden çıktı şimdi?"

Bakışlarını Reiner'dan çekip Annie'ye yönelttiğinde tüyleri ürpermişti. Çok korkutucu bakıyordu ve sinirli bakıyordu.

Çok kızdı. Hep korkutucu bir yüz ifadesi olduğunu düşündüm ama öncekiler şimdikinin yanından bile geçemez.

"Hadi bakalım, başlıyoruz Eren."

"Ben mi?"

Reiner büyük bir hevesle Eren'i önüne sürüklediğinde Annie kendine özgü dövüş pozisyonunu çoktan almıştı.

"Annie, ne yapacağını biliyorsun, değil mi?" Saldırıya geçti. "Geliyorum."

Eren üstüne gelir gelmez hızlı bir şekilde bacağını tekmeleyip, dengesini kaybetmesini sağladı. Eren kendisine gelip ayağa kalktığında kısa süreli bir şaşkınlık yaşamıştı.

"Ne? Bacağımı mı tekmeledi?"

Ayağa kalkmayı denemişti ama o kadar acıyordu ki daha doğru düzgün kalkamadan sendeleyip yere yığıldı.

"Artık gidebilir miyim?"

"Henüz değil! Bıçağı alana kadar olmaz."

Kız bıkkınlıkla derin bir nefes verip Eren'e döndüğünde Eren tedirgince başka bir seçenek sunmaya çalışıyordu.