Lynx Ackerman

15. Bölüm: Tanışma Partisi 2

Herkes kahkahalarını tutmaya çalışarak Connie'nin cesaret ve fedakarlığından dolayı kalbini adamıştı daha doğrusu onun ilk yaptığı gibi ciğerlerini adamışlardı.

Connie ve çılgın eğitmenimiz ölüm konuşmalarını yapmaya gidince ben, Eren, Reiner, Jean, Krista ve Marco kaçmak için askeriyenin en tenha yerine toplandık. Mikasa ve Ymir acemiler ile ilgilenirken İnyoka, Armin, Bertholdt ve Sasha nöbetçi askerleri oyalamaya gittiler.

👩🏼‍✈️🧑🏼‍✈️👨🏼‍✈️👩🏼‍✈️🧑🏼‍✈️👨🏼‍✈️👩🏼‍✈️🧑🏼‍✈️👨🏼‍✈️👩🏼‍✈️🧑🏼‍✈️👨🏼‍✈️

"Reiner biraz eğilsen de Eren sırtına çıksa ne dersin."

"Aynısı Krista ve senin için de geçerli Louis."

Jean ile Marco çoktan diğer tarafa geçmiş bizim gelmemizi bekliyorlardı. Reiner ile Eren de karşıya geçtiğinde bir tek Krista ve ben kalmıştık. Krista'a da omzuma çıkıp duvarın üstüne çıktığında bir tek ben kalmıştım.

"Louis elimi tut seni yukarı çekeyim."

Krista'nın elinden tutup yukarıya çıktığımda hepimiz karşıya geçmiştik. Artık tek yapmamız gereken yiyecek ve içecekleri alıp dönmekti.

"Organize partiye bak. O kadar iyi organize edilmiş ki askeriyeden yemek almak için kaçıyoruz. Kaçtığımız anlaşılmasın diye diğerleri nöbet tutuyor ve bu nöbet tutanlar arasından Armin ve Sasha yer belirliyor."

"Ama iyi tarafından bak Jean. Sadece Connie ve Sasha organize etseydi belki de o kadar iyi yiyecekler alamayacaklardı. Şimdi bizim ve Louis'in ortaya koyduğu para sayesinde bir ziyafet çekebiliriz."

Jean Krista'nın dediğini pek aldırış etmeden kendini savunmaya devam etti. Savunması da çoğumuzu güldürmüştü.

"Hadi ama Krista, sırf Louis ona bir gün hizmet edecek diye yaptı. Sanırım Louis'in hizmeti ona çok şey ifade ediyor."

Diğerleri buna kahkahalarla gülse de Reiner ve ben ciddi bir şekilde yolda yürüyorduk. Reiner bana dönüp beklediğim soruyu sormuştu.

"Louis şimdi sen bir gün boyunca Connie'ye hizmet mi edeceksin?"

"Hayır, neden böyle bir şey yapayım ki?"

Dediğime şaşırsa da pek bir tepki vermedi.

"Ama Louis dedin ki..."

"Marco, ben eğer eğitmene yumruk atarsa ona bir gün boyunca yardım edeceğimi söyledim. Yumruğunu attı mı? Hayır."

Eren gülerek kolunu omzuna attığımda şaşırmıştım. Yine de tepki vermedim.

"Eğitmene koşarak be demişti? Senin kalbini solundan söküp sağına mıydı?"

"Okadarını ben de beklemiyordum Eren."

Hep birlikte kahkahalar eşliğinde Wall Rose'un tenha sokaklarında yürüyorduk. Ben kahkahalara eşlik etmesem de eğleniyordum. İçecekleri alacağımız yere geldiğimizde Jean, Krista ve Marco'ya dışarıda bekleyeceğimizi söyleyip bir yere oturmuştuk. Ve dar sokakların birinde hiç beklemediğim birini gördüm. Siyah şapkalı o adamı, üzerinde onu tanımlayan siyah paltosu ile birlikte bana bakıyordu.