Lynx Ackerman

34. Bölüm: Oturup Konuşalım

"Bunlar cidden zekice çıkarımlar Leon, keskin zekan taktir etmeye değer derecede."

"Cidden mi..." Erwin şaşkınca Leon'a baktı. "Cidden dostunuz Lince'yi öldüren bel olmama rağmen taktire değer miyim?"

Bıçak yarası misali gelen beklenmeyen itiraf ortamdaki öfkeyi körüklemişti. Leon'un tek yapabildiği ise dört sinirli kişi ve bunu net bir şekilde kendisinin ağzından duyan Levi'nin yüzüne bakamamaktı. Bu acı itirafı ilk hazmeden James öfkeysen deliye dönmüşçesine, ki dönmüştü, Leon'u boğarak duvara yapıştırmıştı, Erwin ve Mike ise sadece James'in Leon'u boğmasını izliyordu.

"Daha demin ablamı öldürdüğünü mü itiraf ettin yavşak herif?"

"E-Evet."

Leon sahip olduğu dövüş yetenekleriyle kolayca James'den kurtulabilirdi ama acılarına ortak olan tek dostunu öldürmenin yükü şu an her zamankinden daha ağır bastığından James'in boğazındaki ellerinden kurtulmak aklının ucundan bile geçmiyordu. Belki de şu an Levi onu kurtarmasa nefessizlikten ölmüştü.

"James!"

"Hey Levi! Ablamı öldüren it herifin kim olduğunu bildiğini söylemiştin, ne olur yanıldığını söyle?"

"Hayır, Leon olduğunu biliyordum. En başından beri..."

İkinci itiraf ile Hange, Erwin ve Mike daha da şok geçirmişlerdi. Mike'ın da artık sabrı taşmış, Leon'un suratına sert bir yumruk atmıştı. Levi daha kendisi sebebini bilmediği halde Leon'u korumaya çalışıyordu; Mike, Hange ve James ise sakinliklerini kaybetmiş Leon'a saldırmaya çalışıyorlardı. Ortamdaki soğukkanlılığını zar zor  koruyabilen Erwin ise korkudan ağlayan Ariel teyzeyi daha sakin bir odaya götürüp geri kaos ortamına dönmüştü.

"Burada kavga etmeyin, oturun ve konuşalım."

Erwin'in ortamdaki kaosu durdurmak adına verdiği emri sadece Levi takmıştı, oturup konuşmak işine de gelirdi. Levi önce üstüne abanan Mike'ın karnına tekmeyi geçirip Erwin'in yanına, geniş koltuğa postaladı, Hange'i de aynı şekilde tekli koltuklardan birisine postalayıp James'i ise ensesinden tuttuğu gibi diğer tekli koltuğa fırlattı, kendisi ise iki sandalye çekip Leon ile oturdu.

"Oturup konuşalım ha. Leon özür dileyecek ve biz de affedeceğiz, bu kadar mı yani Lince'nin değeri senin gözünde Erwin?"

"Konuşmak istemem benim de Leon'a sağlam bir yumruk geçirmek istemediğim anlamına gelmez Mike, ayrıca Ariel teyze evde, hasta kadını daha da strese sokup hasta etmeyelim."   Mike'ın son sözünü hazmedemeyip devam etti.   "Lince bana hep en büyük cesareti veren kişiydi, benim için değeri insan aklı ile ölçülebilecek kadar küçük değil."

Kısa bir sessizlikten sonra Hange üzgünce Levi'ye baktı. Bunca zamandır bunu neden kendilerin sakladığını merak ediyordu.

"Lince'yi öldürenin Leon olduğunu bildiğin halde neden bize de söylemedin Levi?"

"Çünkü bende inanmak istememiştim başından beri."

"Anlıyorum." Duraksayıp devam etti. "Peki neden canından çok sevdiğin oğlunu bulması için ona güvendin."

"Lince öldüğü gün yanına gittiğimde pişman gibiydi, bende affetmek istiyordum onu... Eğer Lynx'i bulursa affetmem için bir neden olur diye düşündüm."