Satan Himself ⛓ Richard Ramírez

everyone makes him look so bad

Ramirez'in üçüncü duruşmasından ayrılırken moralim oldukça bozuktu. Suçlu, suçlu ve suçlu. Üçünün de sonucunda Richard suçlu bulunmuştu.

Ne bekliyordum ki? Bilmiyordum. Gerçekten bu kadar çok şeyi bilmemeyi, unutmayı isterdim. Ancak bu mümkün değildi. Bulaşmıştım bir kere ve kurtulmak istememem, bataklıkta giderek içeri çekilmemi kolaylaştırıyordu. Boşa kürek çekiyordum.

Mahkeme salonundan çıkarken hüzünlüydüm. Richard ile burada ayrılmamız gerekiyordu. Ben evime, o ise hapishaneye dönecekti. Keşke benimle gelebilse dedim içimden, özgür bir adam olarak dışarı çıkabilse.

"Pekala, Olivia," Dedi kahverengi gözlerini benim kahverengi gözlerimle buluştururken. "Savunma için teşekkürler."

Sessizce kafamı salladığımda gülümsedi ve elini omzuma koydu. Bu bir teşekkür dokunuşuydu. Belki de tecavüzcü bir katil tarafından yapılmış olmasaydı, vücudumda bıraktığı etki bu denli sarsıcı olmazdı.

Polis memurları bileklerini kelepçeledikten sonra onu hapishaneye götürmek için dışarı çıkardılar.

Arkasından öylece bakarken yanıma yaklaşan genç kadının sesi ile irkildim. "Onun avukatı sizsiniz, değil mi?"

Bay Perez üzerine alınmadan yanımızdan uzaklaşırken kafamı sallayarak onu onayladım.

"Onu tanıyorum," Dedi sarışın kadın. "Herkes onu çok kötü gösteriyor, anlarsın ya."

Kaşlarımı çatarak ona dönmüştüm. "Tecavüzcü bir katil olması onu yeterince kötü yapmıyor mu sence?"

Bunu duymayı beklemediği kesindi, duraksayarak gözlerini kırpıştırdı. "Aynı tarafta olduğumuzu sanıyordum."

"Sen onun tarafında ol istersen, ben işimi yapıyorum."

Yanından ayrılmak için hareketlendiğimde benimle birlikte yürümesi sinir bozucuydu.

"Bir barda tanışmıştık. AC/DC logolu şapkası vardı ve tüm gece sohbet ederek içtik. Çoğu zaman metal müzik hakkında konuştu. Oldukça cana yakındı. Gecenin sonunda," Dedi yavaşça.

Gözleri ifadesiz suratımda gezindi. Ne tepki vereceğimi görmek ister gibiydi. Ne tepki verebilirdim ki? Bana neydi?

"Yattık." Dedi gülümseyerek.

"Pekala..." Dedim onu başımdan savmak için geçiştirirken.

"Harika bir seksti ve bana tecavüz etmedi. O öyle biri değil."

Kendimi tutamadan güldüm. "Sana tecavüz etmemesi onun bir tecavüzcü olduğu gerçeğini değiştirmiyor."

Arabama binerek onu arkamda bıraktığımda söyledikleri tüm yol boyunca kafamda dolanıp durdu.

Evime geldiğimde uzun bir duşun ardından kendimi yatağıma atmıştım. Bugün fazlasıyla yorgun hissediyorum. Çok çabalamıştım ve karşılığı bir hiçlikti. İyi bir avukat olduğumun ve elimden gelenin en iyisini yaptığımın farkındaydım ancak elimdeki malzeme bana hiç yardımcı olmuyordu. Richard Ramirez umutsuz bir vakaydı.

Gözkapaklarım yorgunlukla kapanırken kendimi uykunun kollarına bıraktım.

İrkilerek yatağımdan kalkmama sebep olan şey ise ev telefonumun yüksek sesli melodisi olmuştu.

"San Quentin Eyalet Hapisanesi'nden gelen bir çağrınız var, kabul ediyor musunuz?"

"Ediyorum."

Kulağımı dolduran cızırtının ardından gelen tanıdık ses uykumdan sıyrılmam için yeterli olmuştu.

"Selam, Olivia," Dedi Richard her zamanki sakinliğiyle. "Saat geç oldu. Uyuyor muydun?"

"Hayır, bir sorun mu var?"

"Yok, sadece sesini duymak istedim."

Duraksadım. Ona karşı temkinli davranmak istiyordum ancak bunu yapmak için bir sebebim yoktu. Tutukluydu ve ondan korkmadan uzaklaşabilirdim. Ama bunu yapmayı istediğimden emin değildim.

"Pekala Richard," Dedim gerginlikle. "İyi geceler."

"İyi geceler, Olivia."

Gülümsemesini telefonun diğer ucunda hissederken telefonu kapattım.

Bu çok yanlış hissettiriyordu.