33. Bölüm

1.5K 122 1.1K
                                    

Not: Medyanın bölümle ilgisi yoktur. Tamamen güzel olduğu düşünüldüğü için konulmuştur ya da bölüme uygun gif bulamadığı için 😂

💜Oy ve yorum yapmayı unutmayalım. 💙

💙Keyifli OKUMALAR💜

Masal KARAKUŞ

Benim harika futbol oynamamın üzerinden iki gün geçmişti. Ve bu sürede; şaşıracaksınız ama, hiç kimseyle uğraşmadım.

‘Emin misin?’

Tamam. Birkaç yaramazlık yapmış olabilirim, ama hepsi masumcaydı. Yani bana göre.

‘Uzay’a, kamyon arkası sözler yazıp atman ve sonrada senin engellemesi gibi mi? Ya da Öykü kulübede yokken beyaz tişörtünün üstüne resim yapman, Yağmur gözleri kapalı şarkı dinlerken birden sesini yükseltmek. Sence bunlar masumca mı?’

Tişört konusunda bence haklıyım. Tişörte Arafla onun resmini çizmiştim ve çok güzel oldu. Ama o benim sanatıma saygı duymayıp bana kızdı.

‘Çizdiğin şeyin, eşeğe benzeyen bir şey olması dışında bir sorun yok.’

Sen romantizmden anlamıyorsun. Orada vermek istediğim mesaj, ‘İkinizde çalışmanızın karşılığını aldınız.’ demekti.

Aşırı romantizmden bayıldım, şu an.’

Elimdeki kağıdı alıp yine Öykü’nün yanına gittim. Bunun için çok uğraştım. Eğer bu resmimide beğenmezse gerçekten sanattan anlamıyor.

“Öykü, bak bu sefer seni çizdim. Bence güzel olmuş.” resmimi görmesiyle gözlerini büyültüp yastığı kafama fırlattı. Hiç anlamıyorlar beni.

“At mıyım ben?!” kız haklı. Keşke ceylan çizseydim. Ona daha çok benziyor. Malum ceylan gibi sekiyor.

At resmi çizdiğim kağıdı suratının yanına tuttum. “Biraz benzerlik var. Kişnesen, tam bir atsın. Yani o derece.” bu sefer kafama vurmasıyla, vurduğu yeri elimle ovuşturdum. Beyin nöronlarım tek tek masadan ayrılmaya devam ediyor.

“Tişört olayına hâlâ sinirliyim.”

“Sanattan anlamadığın için sinirlenmen normal.” dedim ve saçlarımı savurarak diğer kağıdı elime alıp Yağmur’un yanına gittim. Ona sadece kalp çizdim.

“Bu resim ise Yağmur’a olan sevgimi anlatıyor.” Yağmur eliyle bana öpücük gönderdiğinde, ben de ona aynı şekilde öpücük gönderdim.

Öykü elimden kağıdımı alıp bana hüzünle baktı. “Bana neden kalp çizmedin? Beni sevmiyor musun?”

“Sana Araf çizsin.”

“Ama ben senin çizmeni istiyorsam?” sanatımı sevmeye başladı sanırım. O at resmini çizmek için çok uğraştım.

Kafamı olumsuz anlamda salladım. “Parmaklarım şişti, kalem tutmaktan. Ama sonra olabilir. Hem sen benim hep kalbimdesin, bir daha çizmeye gerek yok.” yanağımdan öptükten sonra bu sefer Hale için çizdiğim resmimi elime aldım. En iyisi bu oldu. Aksini iddia eden Baran’ı seviyor.

Telefondan iguana resmi bulup onu çizmeye çalıştım ve karşısınıda telefon çizdim. Tam Hale!

“Bu da Hale için. Çok güzel olmamış mı?” her zaman ki gibi ilgilendiği telefondan başını kaldırdı ve resmime bakıp tekrar telefonuna döndü. Ama sonra aynı hızla kafasını kaldırıp şaşkınca bana baktı.

EYVAH İKİZLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin