EYVAH İKİZLER

38.Bölüm

💙Oy ve yorum yapmayı unutmayalım💜

💙KEYİFLİ OKUMALAR💜

Masal KARAKUŞ

“Uzay sen tam bir öküzsün!” sinirle yerimden kalkıp öfkeyle sağa sola yürüdüm. “O profil fotoğrafını kaldırıyorsun!” ileride bana doğru ters ters bakan keçiyle yutkundum. Bu bir daha bana saldıracak gibi. 

“Neden?” diye sormasıyla iyice çıldırdım. 

Derin bir nefes alıp sakinleşmeye çalıştım ama mümkün değil şu an. “Fotoğrafta ben de varım! Git, kendinin olduğu bir fotoğraf koy.” 

“Benim canım onu koymak istedi.” 

“Benim canım da senin evini basmak istiyor.” 

“Bekliyorum.” bizim eve geldiğinde seni göreceğim ben. Önümden geçen şeyle gülümsedim. Uzay’ı delirtme yolunu buldum.

“Telefonu kapat ve atacağım videoyoyu izle.” dedim ve onun suratına kapattım. İyi ki o kapatacaktı. Videoyoyu başlatıp, “Arkadaşına bak Uzay. En azından senden daha az öküz ve iyi.” karşımdaki öküz yediği otlardan kafasını kaldırıp tip tip bana bakmasıyla yutkundum. “Tamam, senin bir adın var, unutmuşum.” yemeğine devam etti. Konuşacak kimse kalmayınca artık hayvanlarla konuşmaya başladım 1 haftadır. 

Kamerayı bu sefer de geldiğimden beri beni kovalayan ve beni izleyen ilerideki keçiye çevirdim. “Bak, bu keçi kafayı bana takmış durumda. Kendisi sanırım benimle iyi geçinemiyor.” Elindeki sepete tarladan bir şeyler toplamış olan Öykü, onun yanından geçerken, keçinin kafası karışmış olacak ki onun peşinden koşmaya başladı. Alındım şu an beni onunla nasıl karıştırabilir? Öykü ona yaklaşan keçiyi fark ettiğinde korku ile çığlık atıp koşmaya başladı. “Ben videoyoyu kapatıyorum. Keçi, ben ve Öykü’yü karıştırdı.” videoyoyu kapatıp direkt ona gönderdim ve canım kardeşimi kurtarmaya gittim. 

“Anneanne!” diye, bağıran Öykü’yle, abim ve anneannem dışarıya koştu telaşla. 

“Zambak, uslu dur da!” diye, seslenen anneannemle Zambak isimli keçi duraksadı. İsminin Zambak olduğunu unutmuşum yine. Öykü, abime doğru ilerlerken, abim ona sarıldı. Anneannem beni işaret ederek, “Seninle inatlaşan kişi arkanda.” dediğinde, Zambak’ın bakışları bana dönerken geri geri adımladım. Şimdi bana saracak, iyi mi?

“Anneanne, ben senin torununum.”

“Zambak ile inatlaşmayacaktun kızım.” yol vermiyorsa ben de vermem. “Ama doğru, sen de inatçısın. Bence ikinizde anlaşabilirsinuz.” ne? Tarık abi içeriden elinde çayla dışarı çıkıp bana baktı. 

“Eğlence varmış.” dost, diye bildiğim kişilere bakın. “Keçi ile yine mi inatlaştın?” Zambak bu sefer bakışlarını Tarık abiye çevirdi. “Sakin ol Zambak.” gizlice olay yerinden sıyrılıp evin içine kaçtım. 

Dedem yine televizyonun karşısında uyumuştu ve haberler açıktı. Masada duran kumandaya göz ucuyla baktım. Bir dedeme bakıp bir de kumandayı almak için harekete geçmiştim. Tam elime almıştım ki dedem birden gözlerini açıp yerinden doğruldu. Kumandaya alarm taktırma ihtimali nedir? 

“Ben izliyordum.” diyen dedemle, artık klasikleşen konuşmamız başlamış bulunmaktaydı. 

“Ama uyuyordun dede.” 

“Uyumuyorum, gözlerim kapalı izliyordum.” Her bu cevabı verdiğinde yine şaşırmaya devam edeceğim. Dedemin özel güçleri var, ben emin oldum. “Neyse, sen izle ben bir hava alayım.” gülümsedim.