Geçmişin Sakladıkları

24. BÖLÜM

Capelladan

Arman omuzlarını silkip umursamaz bir edayla "lider olmam bir şeyi değiştiriyormu capella?"dedi. Kaşlarımı çatarken "sana o gün sordum Arman! Lider olman hiç bir şeyi değiştirmiyor. Bazı şeyleri değiştiren yalan söylemen ve gerçeği saptırman"

Armanın çatılan kaşlarına karşı sessizleştim. Açıklama yapması gerekirken soruyla cevap verip konuyu açıklığa kavuşturmaması oldukça saçmaydı. Ben açıklama bekliyordum. Bana neden yalan söylediğini merak ediyordum.  Ama o susmayı veya cevap vermek dışında her şeyi tercih ediyordu.

Ayaklanıp odadan çıkmaya dair adım atmamla arman nihayet konuşmaya başlamıştı.
"Nereye gidiyorsun"sorusuna karşı omuzlarımı silkerek yanıt vermiş ve odanın dışında valizlerle beni bekleyen ariayla gülümsemiştim. Armanın agrisifleşen sesi duraklamama neden olurken "daha eğitimlerin tamamlanmadı capella. Giderek neyi kanıtlayacaksın? " onu umursamadan valizini çekiştirmeye başladım. Aria bana destek olduğunu göstermek adına bana bakarak tebessüm etmişti. Bende tebessümle yanıt verirken oturma odasında bulunan gruba döndüm. Her ne kadar bana yalan söyleyip her şeyi gizleselerde bende yarattıkları olumlu etkileri de görmezden gelemezdim.

"Her şey için teşekkür ederim. Bana kattığınız her şeye için minnettarım." Alanis gidiyor musun derken odadan çıkmış bulunmuştum. "Her ne kadar size teşekkür etsem de bize yalan söylenen gerçeklerin saklanmasını sağlayan ve güvenimi sarsan bu grupta durmak istemiyorum. " arman inden çıkammla yeniden konuşmaya başlamıştı. "Eğitimin tamamlanmadı capella. Gücüne yenik düşüp kendinle birlikte bütün herkesi tehlikeye attığının farkında mısın?" Sinirlenmeye başlarken kapının önünde durup armana döndüm. "Eğitimimin bitmediğinin farkındayım. Bunları şimdi söylemen bir şeyi değiştirmiyor. Ben eğitimime kaldığım yerden devam da ederim sen dert etme" arman alayla dudağını kıvırıp gülümserken "nerde tamamlayacaksın? Müritler grubunda mı? Earl mü sana yardım edecek?" Armanın beni küçümsüyor oluşu sinirlenmeme neden olmuştu. Ben zaten her şeyin farkındaydım. Ve ariayla zaten hali hazırda planım vardı.

"Ben değil earlle yanyana durmayı onun grubunda bile yer almam" arman konuşmamla ciddileşti. "Kim o zaman eğitecek seni capella"derken sesi ciddileşmeye başlamıştı. çatık kaşlarım ve agresif ses tonumla yanıtladım. "Beni küçümsüyorsun"dedim ardından ariaya bakmıştım. Aria ona bakmamla büyü mırıldanıp geçitin açılmasını sağladı. Arkamı dönüp açılan geçite doğru ilerledim. valizmi sürürek kurt uluması duyulan geçite girdim. Arkamda duraklayıp gruba bakan arianın gelmesiyle geçit kapanmış ve karanlık ormanda kala kalmıştık. Kurt sesleri yaklaşırken aria bana baktı. "Umarım işe yarar"dedi. Başımı salladım. "Boşuna anlaşma yapmadık diye düşünüyorum"dememle tanıdık ses yankılandı. "javedın varisi burda ne işin var?' Başımı sesin geldiği yere çevirirken valcormla göz göze geldim. " misafir kabul ediyor musun?"dedim. Valcorm kaşını kaldırmış neden der gibi suratıma bakıyordu. "Uzun hikaye valcorm. Sana bir soru sordum.  Sonra her şeyi açıklarım" valcorm arkasına dönerken "beni takip edin"demişti. ariaya bakarken gülümsedim. En azından kalacak yer tamamdı.

Aria koluma girerek ilerlemeye başlarken "valizlerimizi alsaydınız iyi olabilirdi" dedi. Valcorm bize kısa bir yan bakış atarken yeniden önüne döndü. O sırada yanımıza gelen iki erkek elimizden valizleri alırken şaşkınlıka onlara baktım. Nerden geldiklerine anlam veremezken aria ağzının içinden "teşekkürler" demişti.

Biraz yürümemizle vardığımız kapıya baktım. Tahta kapı ışıklarla bezenmiş üzerinde amaya yazıyordu. Ardından girdiğimiz tahta kapıdan sonra beliren bir sürü tahtadan yapılma binalar yan yana dizilmişti. Minik bir kasabayı andıran bu yer ilerledikçe en ortada gösterişli bir klube dikkat çekiyordu. Her yer ışkklarla bezenmiş karanlık ormanı aydınlatmaya yetiyordu. Ortada bulunan klübeye ilerledik. Belliki Burası valcormun yeriydi. En azından ben öyle umuyordum. Valcorm klubenin önünde duraklarken "nixie" diyerek seslendi. Klübeden çıkan bir kız yanımıza hızla gelirken valcorm "misafirimiz var. Onlara bir yer ayarlar mısın"dedi. " nixie hızla başını sallayıp bize bakmış ve "beni takip edin" demişti. nixie ilerleyerek konuşmaya başladı. "Kurt değilsiniz. Burda ne işiniz var"derken aria benden önce söz aldı. " kurt olmadığımızı nerden anladın" derken nixie durduğu klübenin önünde bize döndü. "Kokunuz üç metre öteden duyuluyor. " şaşkınlıkla kaşlarım kalkarken nixie klubeyi gösterdi. "Burda kalabilirsiniz. Her şey temizdir." Başımı eğerken "teşekkürler"dedim. Nixie rica ederim diyerek yanımızdan ayrıldı.
Bazı klübelerden çıkıp bize merakla bakan bir sürü insana karşı hızla klubeye girdim.

İçeri girip valizimi kenara koyarken peşimden gelen ariayla etrafa baktım. Dışardan küçük gözüken klübe içerisi çok feah olarak düzenlenmişti. Girdiğin gibi seni minik bir oturma grubu karşılıyordu. Biraz ilerisinde yer alan mutfak ve mutfğın dibinden çıkan bir merdiven vardı. Minik bir ev olarak düzelenen bu klube çok güzeldi. Usulca mutfağa ilerlerken mutfağın arkasında yer alan karşılıklı kapıya baktım. İlk olarak mutfağı inceleme kararı almıştım. Oldukça minik olmasına rağmen çok fazla depolama alanı olan bir yerdi. Bir sürü elektirikli alet bile yerleşmişti. Başımı kapılara yenide döndürürken ilk olarak sağ  tarafaki kapıyı açtım. Minik bir banyo beni karşılarken diğer kapıyı açtım. Bu sefer bir yatak odası karşıma çıkmıştı. Oda, çift kişilik yatağı içine alacak kadar genişti. İki kapaklı bir dolapta yatağın yanına iliştirilmişti. Arkamı dönüp salona geri geçerken bu sefer adımlarım merdivene kaymıştı. Arianın çoktan yukarı çıktığını gördüm. Yukarda da yer alan çift kişilik yatağın üzerine yayılmış ariayı gülümseyerek izledim. Çatı katında yer alan dik durarak ilerleyemeyeceğim düşük tavanlı bir oda olarak düzenlenmişti. Eğilerek arianın yanına yerimi aldım.

Belime gelen yüksekliğe sahip geniş bir dolap köşeye konulmuş tavan penceresiyle dışarıyı rahatça izleyebileceğin bir alandı. Aria başını bana çevirirken "ben burda kalabilir miyim"dedi. Başımı sallarken yanına uzandım. "Bana fark etmez "diyerek ariaya döndüm. "Hayatımız çok karmaşık hal almadı mı aria. "Dedim. Sesim dalgın yada üzgün çıkmıştı. Benim bile ayırt edemediğim ses tonuma karşı aria bana döndü. Belliki oda anlayamamıştı. "Ama ben ne olursa olsun memnunum." Dedi ve elimi tutarak gözlerime bakarak devam etti. "Capella biz bir çok şeyi atlattık farkında mısın. Biz büyücü olup savaşa bile girdik"dedi heyecanla. "Hayatımız çok hızlı değişse de bence biz olduğumuz yerin farkında olup mutlu olmalıyız" başımı sallayarak tavan penceresine döndüm. " benim peşimden sürükleniyorsun aria. Özür dilerim. " aria hızla bana vururken acıyla başımı ona çevirdim. Aria dikleşerek yatağın üzerinde bağdaş kurarak oturdu.

"Ben olduğum konumdan çok memnunum. Senin sayende sanrı oldum ben capella. Owenla yada bir çok kişiyle tanıştım. Ben bulunduğum konumda olmaktan memnunum. Kendini suçlu hissetme" buruk bir tebessüm sunarak başımı arianın bacaklarının üstüne koydum. "İyiki yanımdasın"dememle ariada "sende capella" dedi. Kapımızın çalındığını duymamla ayaklanırken başımı tavana vurmamla acıyla bağırdım. Aria gülmeye başlarken "dikkatli olsana" dedi, Gülmelerinin arasından. Başımı çevirip göz devirirken merdivenden aşağı inmeye başladım. Aynı zamanda başımı elimle ovuşturuyordum. kapıya varmamla kapıyı açtım. Karşımda duran nixie "valcorm sizi çağırdı" tamam anlamında başımı sallarken havada uçan ve bana doğru gelen yaxiyle yüzümde gülümseme meydana geldi. Yaxie hızla omzuma konup başını yüzüme sürterken bende onu sevmeye başladım. Nixie kıstığı gözlerle yaxieye bakarken yanıma gelen ariayla bilikte evden çıktık.

Yaxie omzumda benimle ilerlerken valcormun klübesine yürüdük.