If we fall in love

Chapter twenty-eight: Beautiful Soul

Yvo's POV

"Ambrose.." Nag patuloy pa rin ako sa pag lalakad.

Naikuyom ko ang aking palad. Hindi pa ako handang makita siya. "Anak." Ang kaninang galit na namumuo sa aking sistema ay napa litan ng ngisi.

"Anak?" Bumaling naman ako sa kanya.

She's still the same. Tanging taon at onting kulubot lang ang nag bago pero ganun pa rin ang itsura niya. Pati siguro ugali niya ganun pa rin.

"Ambrose Yvo Dela Vega-the left behind." Tila mababanad ang pag kagulat sa mukha niya. Na napalitan ng pag lungkot.

Hindi na ako madadala ng paawa niya. Artist nga, alam kung paano paikutin ang takbo ng sitwasyon..

"Anak.." at ng akmang lalapitan niya ako, lumayo ako.

"That's what my classmates told me.

The left behind.

Tagalugin natin. INIWAN! Let's spell?

Shall we?

I-N-I-W-A-N!" Na sa bawat pag sabi ko ng mga salita ay tila parang itong isang mga bagay na ibinabato ko sa kausap ko.

"Doest it make clear to you? Iniwan. So bale? Walang anak na. Kasi iniwan na right?"

Pilit niyang kinuha ang kamay ko. "Ambrose anak, let's talk."

"Are we not talking? Well I guess I make myself clear to you now. I think I should go now. Have a good life Miss."

Tumalikod na ako. Hindi ko na pinansin kahit pa tinatawag niya ako.

Nag patuloy lang ako sa pag lalakad, tumunog ang phone ko na siyang nag pa hinto sa akin.

"Look around."

Na sa may labas na akong ng art gallery sa may parte ng garden nito. I turned around and I saw her.

Ynggrid

Hindi ko na pigilan na mapa iyak. Lahat ng mga ala ala na pilit ko ng binabaon ay tila parang nahukay. Ang mga sakit na matagal ko ng tinapalan ay unti unting bumuka.

Lumapit ako sa kanya. "You knew." Hindi ito isang uri ng patanong na pangungusap. Tumango naman siya.

Umiling ako. "What are you trying to do?"

Hinawakan naman niya ang kamay ko. Pero iniwas ko ito. Ano ba ang gusto niyang gawin? Bakit niya ako dinala sa babae na iyon.

"S-sorry kung hindi ka pa pala handa. I was hoping that you could.." Tinanggal ko ang kamay ko na kanina ay hawak niya.

"Then stop hoping. There is no hope Ynggrid. Stop doing the things like it was easy." Tumalikod na ako sa kanya.

"There is no hope Ynggrid. I have no hope in me." Umalis na ako. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Basta gusto ko lang mapag-isa.

Hindi ko na siya ulit tiningnan at nag patuloy lang ako sa pag lalakad, hanggang makarating ako sa may kotse ko at ng tingnan ko si Ynggrid, nandun pa din siya sa pwesto niya. Naka tulala.

Gusto ko siyang takbuhin at yakapin. Pero iba ang sinasabi ng katawan ko. I want to be alone. Alone.

Alone for the rest of my life.

"YVO!"

I want to drown myself to this fucked up life again. ang sakit, ang bigat na nararamdaman ko sa dibdib ko. I just want to be alone.

Alone for the rest of my life.

"YVO!" napa balik naman ako sa realidad ng mag salita siya muli. At tumingin ako sa maamo niyang mukha..