If we fall in love

chapter two: waiting for superman

Ynggrid's POV

"Oh apo.. ginabi ka nman ata ng uwi." Ngumiti ako saglit kay papa at nag mano.

Hindi kasi ako umuwi agad sa bahay. Gusto ko lang mapag-isa. kaya I went to church. Kapag masaya ako o malungkot man.

He's the only one I go to. At after nun, parang bula at bigla na lang nawawala sa akin yung sakit. At lumuluwag sa pakiramdam. Truely he can pick the pieces of our soul, and he can renew our life.

"Marami pa po kaming inayos papa sa school. Kakatapos lang kasi ng outreach namin."

Nag dahilan na lang ako para hindi na siya mag-alala. Matanda na siya at ito ang isa sa mga kinatatakot ko. Kapag hindi ako naka gawa ng paraan sa vineyard.

Hinaplos haplos naman niya ang kamay ko. "Kumain ka na ba apo? parang pagod na pagod ka ah. hayaan mo kapag lumakas lakas na ako. babalik na ako sa vineyard."

ngumiti lang ako sa kanya.

"Ikaw talaga papa, ok lang ako. mag palakas ah. Para makaka pag pitas pa tayo sa vineyard." nginitian naman niya ako. "Sige papa. Aakyat na ako. Maaga pa pag tuturo namin sa foundation. at ikaw din superman." Natawa naman siya bigla.

"Bakit papa?" Nag tataka naman ako everytime na babanggit ko ang word na "superman" tumatawa siya.

"Haaay apo. Matanda na ako para tawagin mong superman.. someday." Hinintay ko lang ang kasunod niyang sasabihin. at tinuro niya ang picture ni mama.

"You will find someone, who you can call superman." Ngumiti siya sa akin.

It was a genuine smile. My papa is a hopeless romantic, kaya sobrang swerte ni mama na hanggang ngaun mag kasama pa rin sila..

They are the example of I wanna grow old with you kind of love story.

I grew up with them. Sila ang tumayong pangalawa kong magulang. Because mom and dad were busy to their own lives.

Kaya kung ako tatanungin kung akma sa akin ang kantang grow old with you?

naaah. I would say no. But.. napatingin naman ako kay papa.

He made me believe on that again.