If we fall in love

chapter eight: your smile

Ynggrid's POV

"dito ay masaya,doon ay masaya

sa lahat ng dako ay masaya

itaas ang kamay,ikembot ang bewang

at tayong lahat sumayaw"

Nandito ako ngayon sa pre school at kasalukuyang kumakanta kasama ng mga bata.

Kapag nandito ako, nakakalimutan ko lahat ng problema ko. For me, it's my comfort zone. Yung ingay nila, mga tawanan nila.. It was like a music to my ear. Weird na kung weird pero kahit makulit sila.

Mahal na mahal ko sila.

Whenever I am here. I feel young and free.

Ganun naman kapag mga bata. Life was so easy for them.

Wala silang problema. I just want to be a kid again. Yung batang version na Inggrid na ang tanging kinalulungkot lang ay kapag hindi siya nakakain ng chocolate cake ma gawa ng mama niya.

I want to be the little Inggrid version.

"Tiiiwtser, are weee going to play after this?" Nginitian ko naman si Cassie, one of my students.

At inayos ang coloring materials niya. "Yes,sweetie. We will play after niya. Pero bago nun,ililigpit muna natin ang mga gamit niyo."

"TIIIIITWSER INGWIIID" Napatingin naman ako kay Carlo ng sumigaw siya.

At lumapit ako sa kanya. "why Carlo?"

Tila ba nag tago siya sa likod ko at, "There's some stranger looking at you." At tinuruan niya ang may bandang pintuan namin.

In there was a man leaning in the door and his hands was on his pocket, while looking at me intently..

Bakit siya nandito? At pano niya nalaman na dito ako nag tratrabaho?

Tinawag ko ang co-teacher ko, pinakiusapan ko siya na mag bantay muna sa mga bata.

Hinila ko naman ang braso niya habang palabas kami ng room, hindi ko alam kung san ko siya dadalhin na..

Buti na lang may class ang mga bata. Kaya walang tao sa play ground.

Humarap ako sa kanya na hindi pa binibitiwan ang kamay niya. "What are you doing here?"

Ngumiti naman siya sa akin. "You look good while singing that song. Especially when you smile." Naka taas na kilay ko siyang tiningnan.

Nag tataka ko sa kanya at the same time kinikilig. How can it happen to me na pareho kong nararadam yung confussion na everytime makikita ko siya pa iba iba yung mood niya. At the same time kilig,kahit na masungit siya tapos biglang babait. Tapos hindi ko na naman malaman.

Uh!! Looks like siya pa ang may mood swings saming dalawa.

"Diba sinabi mo we could talk some other time?" Nabalik naman ako sa pag-iisip ko ng nag salita siya.

Tumingin ako sa kanya. "Not right now.. look Mr. Dela Vega may klase pa ko---"

"Twiiiiitser ingwiiid." Sabay sabay nilang tawag sa akin.

My students, bigla naman akong natingin sa orasan ko. Oo nga pala tapos na ang afternoon class namin. pinuntahan ko naman sila. at nag paalam. At hinintay ko silang sunduin ng mga guardian nila.

"Can we talk now?" lumingon naman ako sa kanya. At bumuntong hininga.

Tumango ako at nauna na mag lakad sa may playground.

"I could see that they really like you." Napangiti naman ako sa sinabi niya. Mukha alam ko na ang tinutukoy niya.

At lumingon ako sa kanya. "And I love them too. "

"How can you love them? ang ingay? ang kulit?"

Ngumisi naman ako.

"That's the point of loving them. you get to see the imperfection on them."

"I don't get it.."

"You get to see the imperfection on them and your willing to embrace it. that's what true love means."

Haay, nagiging makata na ako katulad ni papa.

"Now your talking about true love Ms. Tantoco and soon to be Mrs. Dela Vega."

Hindi pa rin ako sanay at tingin ko hindi ko kailanman makaksanayan ang tawag niya sa akin.

In just a blink of an eye.

Ang raming ng pag babago at kahit isa wala pa akong nababanggit kay papa at mama.

"There is someone made me understand this things.

And now,

I'm beginning to.... believe in it."

"Alam ba niya na mag papakasal kana sa akin?"

Umiling lang ako at nag yuko ng ulo. "Hindi pa. I don't know how---"

Bigla naman siyang napa tayo at humarap sa akin. "what? I thought we are clear the last time na nag kita tayo? And now I am here expecting that everything is ok. Na wala ng sabit.

What? are you planning to have an affair in our marriage? Oo nga. At isang lang tong marriage deal or rather I say business deal. Pero we should try to respect others---"

Tumayo na rin ako. Medyo mataas siya kaya naka tingala ako sa kanya.

"Respect others? Wow! Coming from you.."

At ng mag sasalita siya. Pinigilan ko siya at nilagay ang hintuturo ko, to make him stop from talking.

"Now you! SHOUT UP! Planning to have an affair? Maybe you, but not me. Kahit papaano, I have a respect to the sanctity of marriage. Even if, in your side it was just a fucking marriage deal. And uh-oh. how do you call it? A business deal? right? And one more thing, I have respect on others and I do not judge them base on what--"

Huminto muna ko at nilagay ang mga daliri ko sa may ulo ko, doing the quotation mark in the air- like a bunny ears style in my head.

"My makitid na ulo is telling me. Better to try it sometime. Because maybe you will earn that respect that your trying to lecture me about." At tumalikod na ako sa kanya.

At habang nag lalakad ako palayo sa kanya. "Next saturday 6Pm. Go to our house." Lumingon ako sa kanya. At halata ang pag ka gulat sa mga mata niya.

HA! Akala niya ata, siya lang ang may kaya nun. Sabi nga nila sa likod ng isang maamong mukha may nag tatago bagsik ng isang dragon.

"Sasabihin ko na kila papa." Tuluyan na akong umalis.

Ako pa ni lecturan niya about having respect? Earning respect? affair? betrayal?

Looks like I will have trouble marrying these beast.