If we fall in love

Chapter Thirteen: with a smile

Yvo's POV

Today is such a wonderful morning, wala na akong lagnat at gumganda na ang pakiramdam ko. Bigla ko naman tiningnan ang kama ko.

Siguro umalis na siya. Nalungkot naman ako s naiisip ko.

I am aware that Inggrid was the one who took care of me.

Hindi ko alam kung pano niya nalaman ang tinitirhan ko.

Naligo lang ako saglit at plano kong puntahan siya sa bahay nila, para mag pasalamat at humingi ng tawad, dahil alam ko may usapan kami kahapon at hindi ako nakapunta.

Pero habang nag lalakad ako palabas. May narinig ako sa may kusina, kaya tinungo ko ito at duon ko siya natagpuan.

Akala ko umuwi na siya, pero bakit nandito pa rin siya. Kasalukuyan siyang nakatalikod sa akin.

Teka, bakit ganito ang suot niya?

I was looking at her. From head to foot. And then babalik from foot to head.

She was wearing my polo, and I dont know kung meron pa siyang suot sa loob ng polo niya. Kasi hanggang tuhod na niya yung polo ko and with the messy bun.

She looks hot. Sinasabi nila Adam na maganda ang mga babae kapag naka messy hair, at lagi ko siyang kinokontra because I prefer a woman with a decent look. Pero as I was looking to her now..

She was freaking gorgeous.

Na kahit malaki yung polo ko sa kanya. Makikita mo pa rin ang kurba ng katawan niya. I still remember hugging her last night, hindi ko alam kung bakit ko gustong akapin siya kagabi. At hindi akong nahihiyang akapin siya. Siguro perks of having a high fever?

At kung mapag-uusapan namin ngayon yun.

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko sa kanya.

"Good morning." Bigla naman akong napalingon sa kanya.

She was smiling to me. Naka titig lang ako sa mukha niya. Nuon ko lang napansin na bagong ligo siya. Dahil medyo basa pa ang buhok na tinali niya.

"I--I'm sorry. Hindi na ako.nakapag paalam na manghihiram ng polo mo, nilaban ko kasi ung damit ko kanina eh." Naka tingin lang ako sa kanya, nakatulala pala.

"Yvo?"

"Siguro gutom kna." Tumingin naman siya sa akin. Lumapit siya sa akin at hinila ako para makaupo sa harap table.

At kinuha ang niluto niya. Tiningnan ko naman ang inilagay niya sa may harap ko. It was a pancake with a chocolate syrup smile on it.

Tmabi naman siya sa akin at hinaplos ang mukha ko.

"Are you okay?" Bigla ko naman siyang tiningnan. Mababatid sa mukha niya ang pag-aalala.

"May sinat kapa. Masakit paba ulo mo?" Hindi ako nag sasalita.

Naka tingin lang ako sa mukha niya. Bigla ko nlang naisip na gusto ko siyang halikan. Pero siyempre pinigil ko. Baka mabigla siya. Inggrid is a lovely lady. Kahit sino makakita sa kanya magugustuhan siya.

Ngumiti siya sa akin. "Kumain ka na." Binitiwan niya ang mukha ko at nag simula na siyang kumain.

Habang kumakain kami nag sasalita siya about sa plano ng kasal namin. Kapag hinihingi niya ang opinyon ko tumatango lang ako. "Hey, sure ka na ok ka na?"

Tumango naman ako sa kanya. "Yes, anong oras pasok mo?"

Hindi siya sumagot kaya tiningnan ko siya. She was looking directly to her laptop. "Hmmmm. Actually, nag leave ako."

"Why?" Hindi siya lumingon sa akin ng tanungin ko siya.

"Wala ka kasing kasama."

Nagulat naman ako sa sinagot niya. Dahan dahan siyang tumingin sa akin, yung tipong parang ayaw niya pang mag pahuli na tinitingnan niya ako.

Bigla siyang ngumiti sakin.

Ano naba nangyayari sa akin?

Bakit sa tuwing ngingiti siya, bigla na lang akong natutulala.