~Form~

71 6 0
                                    

DORUK'UN AĞZINDAN

Sabah göz kapaklarımı acıtan ışınlarının etkisiyle uyuduğum uykudan ayrıldım. Doğrulup telefonuma uzandım saat altı buçuktu. Birden aklıma dün hazanla konuştuklarımız geldi . Suratımda aptal bir gülümseme oluştu.Kendine gel Doruk diye iç geçirdikten sonra dolabıma ilerleyip günlük rutin giydiğim bir gömlek ve kot pantolonu alarak hızlıca üzerime geçirdim . Telefonumu da alıp odamdan çıktım .

Mutfağa gittiğimde annem bana o öldürücü bakışlarını atarak kahvaltı hazırlamaya devam etti, Bu sırada telefonum titredi cebimden çıkarıp ekrana baktım bir yeni mesaj .

Kimden : Hazan

" Günaydın "

Suratıma kocaman bir gülümseme takınarak cevap verdim .

Kime : Hazan

" Günaydın "

Birden annemin sesi düşüncelerimden ayrılmama sebep oldu .

" Bugün amcan bizi yemeğe davet etti . Akşam beşte evde ol .Unutmadan Doruk son iki günde yaşanılan olayları kimsenin bilmesini istemiyorum. "

Sadece baş sallamakla yetindim .

Annem ilk defa benden  utanıyordu . Kafamı telefonuma çevirdim . Bir yeni mesaj.

Kimden : Hazan

"Saat sekizde seni bekliyor olacağım ."

Cevap vermeye kalkışmadan saate baktım yediydi.

Hemen oturup hızla bişeyler atıştırdım . Bir miktar para ve siyah deri ceketimi alıp evden  çıktım .

* * *

Okulun önüne geldiğimde saat 7:55'ti. İleride bir çift bana el sallayan Hazan gördüm . Koyu siyah saçlarını toplamıştı ve bu yeşil iri gözlerinin ortaya çıkmasına sebep olmuştu .

Kısa anlık nefesimin kesilmesinden sonra yanına doğru ilerlemeye başladım .

" Selam Doruk "

 

Muzip bir şekilde gülümseyip yanıt verdim .

" Selam "

" Sınava girmen için bir form doldurman gerekiyor hadi acele edelim ."

Yine sessiz kalmayı tercih ettim. Kafamı sallamakla yetindim . Bazen mimikler en önemli iletişimdi bence .

Yarım saat süren sıkıcı formdan sonra birlikte okuldan çıktık . Duyduğum ses düşüncelerimden ayrılmama sebep oldu 

" Sınavın bir hafta sonra unutma ."

Hazan ' a doğru döndüğümde kocaman gülümsemesini suratına takmış bana baktığını gördüm . Bunları düşünürken Hazan' nın suratında o duyguyu yakaladım  " acıma " .

Hadi ama ben acınmaktan nefret ederim sırf bu okula bana acıdıgı için kayıt olmamı istiyor olamazdı öyle değil mi ? Kafamdaki düşünceleri bir kenara bırakıp zoraki gülümsemeyle cevap verdim ;

" Peki "

HİÇ GİTMEYECEK GİBİ ( ASKIDA )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin