Eve gittiğimde bugünün vermiş olduğu yorgunlukla yatağıma uzandım ve düşünmeye başladım. Duygularımı içimde tutmak beni rahatsız ederdi hep, hayatım boyunca hiç içine kapanık bir insan olmamıştım. En kısa zamanda ona açılacağıma dair kendime bir söz verdim , artık git gide kapanan gözlerime izin verdim ve uykuya daldım.
***
"Beni nereye götürüyorsun? Heyy sana diyorum hem O elindekide ne , tamam seni seviyor olabilirim sana bakarken beni yakaladığın içinmi böyle yapıyorsun? Sana diyorum huhu!"
"Sadece sus ve yürü! "
"Hey hey hey bir dakika burası... burası bir mezarlık gecenin bir vakti buraya girmeyi düşünüyorsun öyle değil mi? "
"Tabikide giricez çünkü beni ziyarete geldik"
"Nasıl yani"
"Sen beni sevmiyormusun? Ben bir ölüyüm ve sende sevdiğin insanı ziyarete geldin bende sana eşlik ediyorum birlikte beni ziyarete geldik Doruk "
"Ne?! Ben seni öldürmedim sana dokunmadım bile sen ne saçmalıyorsun ? İsmini bile bilmediğim bir kızı neden öldüreyim?"
"Ben seninkini biliuorum ama Doruk beni sen öldürdün senin yüzünden artık bir ölüyüm"
"Noluyo ya ben öldürmedim.. seni ben öldürmedim "
***
Uyandığımda kan ter içinde kalmıştım ve bağırmış olmam lazım ki annem başımda
"Sakin ol ,ben burdayım"
diyerek beni teselli etmeye çalışıyordu. Bu rüya beni çok etkilemişti. Kendimi toparladım.
Annemde bana ne oluyor gibisinden bir bakış attı. Ona anlatmak isterdim ama eğer anlatırsam hergün benden rapor almak istiycek kizi inciğine cıncığına kadar araştıracak anne duygusu işte ama ben bu konuyu saatlerce oturup konuşmak istemiyordum. Belki anlatsam rahatlıycam fakat daha buna hazır olduğumu hissetmiyorum anneme, vereceği tepkiye ve en önemlisi gerçek duygularımı başkasıyla paylaşmaya daha emin bile değilken...
