"Nooluyor ya be....ben çalmadım ." dememle Tunç'un yumruğunu yüzümde hissettim. Birden yere yığıldım burnumun kanadığını farkettim. Tunç bir yumruk daha atıyordu ki tam o sırada önüme biri geçti ve evet o hayatımı kurtardı ve üstüne Tunç'a bir tokat patlattı. Birden herkez sustu o yanıma doğru geliyordu kalkmama yardım etti ve dışarıya çıktık. Birimizin konuşmayı başlatması gerekirdi."Şey içeride yaptığın... Neden önüme atladın?"
"Tunç'un yaptığı hayinliği öğrendiğim için masum birinin bu oyuna gelmesine göz yumamazdım ama lütfen bu konuyu daha fazla sorma."
"Peki tamam daha fazla kurcalamam ancak ben kime teşekkür etmeliyim acaba?"
"Aaa şey pardon adım Hazan."
"Teşekkürler o zaman hem önüme atladığın için hemde Tunç'a gününü gösterdiğin için, eminim o yediği tokat ona fazlaca yetmiştir. Bu arada benim adım da Doruk."
"Tanıştığıma memnun oldum." dedi ve birden etrafı bir sessizlik kapladı. İkimizdende ses çıkmıyordu.Kalbim sanki yerinden çıkacaktı. İsmi Hazan mış aman Allah'ım ismine bile aşık oldum. İçimden konuşurken o kadar dalmışım ki yola hiç bakmadan atladığımın farkında bile değildim. Birden bir el beni aniden geri çekti. Arabadan gelen korna sesleriyle kendime geldim. Hazan... Yine beni kurtarmıştı. Beni çektiğinde o da dengesini kaybetmiş olacakki ikimizde yerdeydik.
"Teşekkür ederim şimdi sana borcum 2 oldu" dedim ve güldüm.
"Birşey değil. Bence biz şöyle yapalım sen üstünden kalk ve bende ezilmekten kurtulayım bu sayede borcun 1'e düşer."
"Aaa şey pardon çok üzgünüm ben farketmedim"
Hemen üzerinden kalkıp elimi uzattım ve kalkmasına yardım ettim üstümü başımı düzeltip yola devam etmeye başladık.
"Doruk... işte geldik ben burda oturuyorum yarın görüşürüz sizin okulda birkaç işim var babamla birşey konuşmam lazım o yüzden geleceğim neyse bay..."
"Bir dakika okul dışında sana ulaşmamın bir yolu varmı?" deyip göz kırptım. Oda anlamış olacakki bana telefon numarasını aldım. Şuan içimde n şarkı söyleyip dans etmek geliyordu ama millet beni deli sanabilir diyetek yoluma devam ettim. Birkaç adım ve evime geldim. Nasıl? ne yani bu kadar yakınmı oturuyoruz Hazanla? Gerçek dünyaya döndüm ve evet gerçekten de aramızda sadece 4-5 apartman var. Eve girdiğimde annemin çığlıyla irkildim.
"Doruuuk bu halin ne nooldu sana?"
"Anne merak edilecek bişey yok sadece küçük bir tartışma oldu ve bir melekle tanıştım" dedim. Annem bu cevabı açıklayıcı bulmamış olacak ki benimle odama kadar gelip tekrar soru sormaya başladı.
Kim yaptı? Nasıl oldu? gibisinden bir sürü soru bende hepsini anlattım tabi annemi üzmeyecek şekilde herşeyi ayrıywtten Hazan'ı da kısa kestim. Allah'tan fazla soru sormadı ve cok yorulduğumu söyleyip yattım. Fakat uyuyamıyordum. Sağa dön sola dön offf...
***
Annemin sesiyle uyandım. Bana kahvaltı hazırlamış canım annem benim seni çok seviyorum. Babam öldüğünden beri bana hem annelik hem babalık yapar onun hakkını asla ödeyemem benim iyiliğim için herşeyi yapıyor. Bende ona layık olabilmek için...