7pm ng sunduin ni lisa si jennie.
Jennie told na don sya mag iistay. Pero hindi pumayag si lisa at wala na syang nagawa sa bagay na yon.
Naiwan sa hotel si nancy at chae na nag iisip ng pwede nilang gawin dahil malakas talaga ang kutob ni chae na may mali sa mga nangyayari.
"Hindi talaga mawala wala sakin ang kutob ko e" chae said "pero di ko alam kung saan ba ko don papanig? Kung dun ba sa sana mali ang kutob ko para hindi masaktan si jennie or sana tama ang kutob ko para magawa nila gusto nila . Ang hirap mamili nancy" she sigh
"See. Kung tayo nahihirapan . E Mas nahihirapan naman ang kaibigan natin kasi... sya ang nag dadala" nancy said
Chae pout
"But if ever na tama kutob mo?" She said and smile "understanding si jennie. Mabait ang kaibigan natin. Hindi sya magagalit. Oo masasaktan sya . Pero sa huli nakakarealize din sya . Kasi minahal naman sya ng mga manoban e. Kaya kung ako. Pipiliin ko na sana nga. Ampon sya para atlis. Wala silang kasalanan at pwede nilang ituloy ang pag mamahalan ng walang pag..... aalinlangan"
Chae nod "tama ka"
Nancy smile "order na tayo. At bukas. Hahanap tayo ng apartment. Khit 1 bedroom. Lang . Basta malake ang room . Pwede naman mag tabi tabi e" she giggle
"Ofcors" chae chuckles
....
Pag dating sa bahay ay agad nag luto si jennie.
After mag luto ay agad sila kumain
Tahimik lamang si jennie at malamya ang pag subo.
"Okay kalang jennie?" Lisa ask
Jennie look at lisa and nod
"After kumain . Magpahinga ka na. Ako na dito" lisa said
"Actualy. Tapos na ko. Magpapahinga na ko" jennie said and about to stood up when lisa speak .
"May problema ba?" Lisa ask
"Wala lisa. Napagod lang ako sa bonding" jennie said and walk fast.
(JENNIE POV)
Pag pasok ko sa kwarto . Agad ako nag halfbath .
After 5minutes. Lumabas na ko at nag higa .
Hindi mawala sa isip ko ang usapan ng dalawa at ang kutob ni chae.
Paano kung tama nga.
Pano kung ampon lang ako?
I sigh.
Hindi naman siguro.
I breath heavily at kinuha ang phone ko at don tinignan ko ang mga family pictures.
Tinitigan ko ito
At pinaka titigan pa.
Pero kahit anong titig ang gawin ko.
Ang layo talaga ng itsura ko sakanila.
Ang layo ng mata ko. Ng ilong ko. Ng labi ko. Ng itsura ko.
Lahat sila magkakahawig.
Pero ako . Walang kamukha kahit isa.
Akala ko ako lang ang makakapansin nito.
Pero si chae.
Magaling sya tumingin at agad nyang mapapansin ang mga bagay bagay.
I put down my phone and close my eyes.
