Isang araw ang lumipas at hindi padin ganon kaokay ang mama ni jisoo.
Nanghihina padin ito hanggang ngayon.
Pinacheck up ito ni jisoo at napag alaman nya na diabetic pala ang mama nya at matagal ng alam ito ni rida pero hindi nya sinabi .
....
And now. Kakarating lang nila sa bahay dala ang mga gamot na iinumin ng mama nya once a day .
Pinatong ni jisoo ito sa lamesa at tinignan ang mama nya "may sakit na pala kayo. Hindi manlang kayo nag sasabi sakin" she said
"Ayoko ng ipaalam sayo anak. Isa pa. Gastos lang. Imbis na pambili nalang natin ng pagkain . Mapupunta pa sa gamot at sa pag papacheck up" rida said
"Mas mapapamahal naman tayo ma kung mas lumala yan. And worst. Wala akong alam" jisoo angry said
"Anak. Wag ka ng magalit. Okay lang naman ako" rida said
"Okay ba ang may sakit?" Jisoo ask "ma. Alam mo bang isa sa malalang sakit ang diabetic. Kapag hindi nyo iningatan ang sarili nyo. Pwedeng bagsak nalang bigla yang katawan nyo!" She said loud
Rida sigh
"Bakit ba kapag may nangyayari sainyo. Ayaw nyong sabihin saakin" jisoo ask
"Dahil nga okay lang ako jisoo"
"Puro kayo okay kahit nakikita ko na hindi naman!" Jisoo shouted
"Sa isip mo lang yun jisoo. Pero okay na okay ako" rida said
"Bakit ba napakatigas ng ulo nyo ma... pwede ba kahit isang beses lang makinig ka naman sakin!" She yelled "tignan mo? Mataas yang sugar mo. At ang tataas ng dosage ng mga gamot mo. Tapos sasabihin mo okay ka lang?.. oh well ma. Kung ikaw okay lang. Pwes. Ako hindi okay na alam ko ng may sakit ka tapos sasabay nalang ako sa alon mo na okay lang khit hindi!" She angry said
"Jisoo anak. Wag mo nalang ako intindihin. Hindi naman ako mamamatay . At makikita kopa ang kapatid mo. Ang anak ko" rida said
"Kapatid. Anak. Anak kapatid. Ayan . Puro anak mong pinamigay. Kaya napapabayaan nyo na ang sarili nyo kakahanap nyo dyan sa matagal nyo ng pinamigay na anak! Kelan ka ba titigil ma!" Jisoo shouted
"Kapag namatay na ko! Kapag namatay ako. Saka nalang ako mananahimik. Pero habang nabubuhay ako. Hindi moko mapipigilan!" Rida shouted
"At papaano naman ako ma!" Jisoo tears fall "hindi kayo titigil hanggat nabubuhay kayo. Kahit hirap na hirap kayo dahil may nararamdaman kayo. Hindi kayo titigil. Tapos sasabihin mo sakin pag namatay ka. Saka kalang mananahimik...? E pano naman ako ma? Paano ako na anak mo rin?" Jisoo wipe her tears "na ano. ? Yung natitira mong buhay igugugol mo sa wala mong anak. Na ni hindi mo manlang naisip na may isa kapang anak na kailangang pag tuunan ng pansin?
Ako" jisoo burst into tears "ma . Andito ako o...
Anak mo din... pero bakit.... bakit hindi mo ko makita? Bakit hindi mo ko pinapakinggan? Bakit hindi mo ko iniintindi? Ma bakit?" She sob
Rida stared at jisoo "anak.. alam mo naman diba. Na nangungulila ako sa kapatid mo" her tears fall
"Oo ma. Nandon na ko... pero.... alam mo din ba na kahit kasama kita. Nangungulila din ako sayo?
Kasi.... halos hindi mo na ko napapansin.
Parang wala lang" jisoo crying
"Anak hindi-"
"No ma.. oo.... yun ang totoo. Na habang hinahanap mo sya. Hindi mo ako nakikita.
Na habang iniisip mo sya.. nakakalimutan mo ko..
At habang nakafocus ka sakanya. Napapabayaan mo ko" jisoo painly said at walang tigil sa pag buhos ang luha nya.
Wala ng nasabi si rida dahil tama ito.
Napabayaan na nya ang isa nyang anak dahil sa kakahanap sa isa.
Jisoo breath heavily at pinahid ang mga luha .
"Minsan ma. Iniisip ko. Na.... na pano kung..
Kung ako yung pinamigay mo? Nag aaksaya ka din kaya ng oras na hanapin ako ngayon?" She ask "pano nga kung... ako... yung pinamigay mo...pano kung ako ang wala... siguro.. gaya nya...
Iniisip mo ko palagi. Hinahanap mo ko palagi.
Siguro nag fofocus ka din sakin ngayon..
Pero hindi e... kasi buong buhay ko. Nag wiwish ako na .
Kung paano mo sya isipin. Sana ganon ka din sakin.
Kung paano ka mag focus sakanya.
Sana ganon din sakin.
Pero. Ano bang magagawa ko?. Hindi ako sya.
At sya ang wala . Hindi ako.." jisoo painly giggle "sige ma.. aalis muna ako. Tutal kahit andito ko. Parang wala lang din naman" she said and leave
Rida burst into tears.
....
(NEXT MORNING)
(JENNIE POV)
Nagising ako ng maaga para mag asikaso papasok.
Agad ako pumasok sa cr para maligo.
Pero habang naliligo ay hindi ko maialis ang nangyari kagabi. At sobrang nakukunsensya ako sa ginawa kong pag taboy kay lisa.
Sinubukan kong puntahan sya kagabi sa kwarto para mag sory pero wala sya .
Nag hintay ako sakanya hanggang sa nakatulog nalang ako.
Hys... to be honest. Masakit na ginanon ko sya. But thats the only way i know para walang mangyari saamin.
...
After ko maligo ay agad na ko nag bihis.
Tapos ay lumabas.
Pag labas ko mula sa kwarto nagulat ako ng biglang may isang babae na lumabas mula sa kwarto ni lisa.
Nagulat ang babae at don kasunod na lumabas si lisa.
Nakaramdam ako ng kirot knowing na natulog sya kasama ang ibang babae.
"Ah. Tricia. Unnie ko. Si unnie jennie." Lisa introduce ang to be honest again. Its hurt na iintroduce nya ko as unnie....
Fuck. Ano ba to.
"Hello po. Morning" she said
I just nod.
"Sige unnie. Ihahatid ko lang sya sa pinto" lisa said
I just nod.
Sinundan ko sila ng tingin.
At mas nakaramdam ako ng pain plus inis ng halikan si lisa ng babae .
And mas nakakairita. When lisa pull that girl to kiss more..
Its like.
I feel so much hurt .
I breath heavily and try to ignore them tapos ay dumiretso na ko sa kusina to cook bfast.
....
Agad ako ng prito ng itlog at hotdog. Tapos ay nag fried rice ako.
Maya maya pumasok si lisa.
"Hey" she said
At hindi ako tumingin.
"Maupo ka ng makakain na" i coldly said
Hindi ko alam bakit ko to nararamdaman . Pero.
Malinaw sakin na..
Nag seselos ako sa babae na yon.
Like what the fuck. Hindi dapat ganon.
"Ahm unnie. Hindi ako dito mag bebreakfast . Susunod ako sa bahay nila tricia. Ininvite nya ko to have breakfast . Maliligo lang ako tapos aalis na" she said and walk out.
I close my eyes and boom.
Super sakit non.
Damn!
At kung ano ano ng pumasok sa isip ko.
Na sigurado mag sesex sila ng paulit ulit. At malamang magugustuhan ni lisa sa babae na yon dahil siguradong ibibigay non agad agad ang gusto ni lisa.
Hindi gaya ko.
Hys. Bakit ko naman ikukumpara ang saamin?
E Magkapatid kami.
But.
Im hurting.
Im realy hurting .
Ughh.
Bwisit naman.
..
After ko makaluto ay agad akong kumain.
Then right after. Agad na ko pumasok sa trabaho at pinilit kong iaalis sa isip ko si lisa.
...
