Sister of the Badboy •Dutch• {voltooid}

Deel 21

P.O.V. Sammie
Na een paar uur is school klaar en lopen Jill en ik naar buiten. "Zie ik je morgen?" Vraagt ze aan mij. "Yes, tot morgen" Ze loopt naar het fietsenhok en ik blijf bij de ingang wachten op Robin, want daar hadden we afgesproken.

Plotseling voel ik twee armen om mij heen, waardoor ik me te pletter schrik en een sprongetje maak en gil. Ik hoor de bekende grinnik van Robin achter mij en draai me om. "Ik schrok echt heel erg" "Ja, dat zag ik" zegt hij lachend.

Als hij uitgelachen is, geeft hij me snel een kus en neemt hij me mee naar zijn scooter. Onderweg naar zijn scooter voel ik mijn wangen weer rood worden. Ik ga hier denk ik nooit aan wennen...

Aangekomen bij de scooter van Robin, geeft hij me zijn tweede helm. Ik zet hem op en ga dan achterop bij Robin zitten. Ik sla mijn armen om hem heen en dan rijdt hij rustig weg.

————

Al snel komen we aan bij Miranda en Carlos thuis en stappen Robin en ik van zijn scooter af. Ik doe de helm af en geef hem aan Robin. Ik probeer mijn haar een beetje te fixen, terwijl we samen naar de voordeur lopen. Ik open de deur en roep dat ik even mijn fiets kom halen. "Oh god, je bent er" zegt Miranda opgelucht. Ik kijk haar vreemd aan. "Wat is er?" Vraag ik.

"Oh, je hebt bezoek meegenomen" zegt ze vrolijk. "Hallo mevrouw, ik ben Robin" stelt Robin zich netjes voor. "Miranda"

"Maar wat ik wilde zeggen, Fabian is boos naar binnen gekomen en heeft zich opgesloten. Hij wilt niet met mij praten, maar misschien wel met jou." Zegt ze, hopend dat ik naar hem toe ga.

Ik kijk Robin vragend aan. Hij heeft iets gepland en ik wil het niet weer verpesten, voor de derde keer. "Ga maar, we hebben alle tijd" zegt hij glimlachend. "Thanks" zeg ik opgelucht.

Ik ren naar boven en klop op de deur van Fabian. "Ga weg mam!" Hoor ik Fabian roepen. "Fab, ik ben het" Even hoor ik niks, maar dan gaat toch de deur open. Hij houdt de deur op een kier open. "Wat is er?" Vraag ik. "Niks bijzonders, het gaat wel weer" "Waarom doe je de deur dan niet open" "Uhm... Het is een rommel" geeft hij als smoes. "Ik geloof je niet" zeg in eigenwijs. "Ugh" zegt hij, terwijl hij de deur van zijn kamer open maakt.

Als ik binnenkom, zie ik zijn spiegel in stukjes op de grond liggen. "Waarom?" Vraag ik bezorgd. "Het nieuws van Jackson is als een lopend vuurtje verspreid op school en ik werd gewoon boos door alle blikken die ik kreeg. Toen ik mezelf in de spiegel zag, zag ik Jackson voor me en daarom heb ik m'n spiegel kapot geslagen"

Ik kijk naar zijn hand en zie dat het helemaal bebloed is... Ik dacht dat hij gwn z'n spiegel op de grond had gegooid of zo. "Fabian, kom" zeg in streng, terwijl ik hem mee naar beneden neem. Als ik hem meetrek naar de keuken, zie ik Miranda en Robin gezellig kletsen, waardoor ik een kleine glimlach op mijn gezicht krijg.

"Hoi" zegt Fabian statig tegen Robin, die ongemakkelijk een hand opsteekt als begroeting. Ja, die liggen elkaar dus duidelijk niet...

Ik pak de pols van zijn bebloede hand omhoog en laat het aan Miranda zien. "Fabian... niet alweer" zegt Miranda zuchtend, terwijl ze naar ons toe komt en zijn hand bestudeerd. "Alweer?" Vraag ik verbaasd. "Ja, dit is wel vaker gebeurd" zegt Miranda. "Oh" zeg ik droog. "Nou schat, ga lekker met je vriend weg, ik handel dit wel af" zegt ze met een knipoog, waardoor ik moet blozen. Ze weet dus dat hij m'n vriend is...

"Oké" Ik geef Fabian en Miranda allebei een knuffel en loop dan samen met Robin naar buiten. "Sorry, ik wilde niet weer een afspraak verpesten. Dit is al de derde keer" zeg ik schuldig. "En jij kan aan alle drie de keren niks doen, dus het is echt niet erg. Nou, kom" zegt hij enthousiast. Ik pak mijn fiets en Robin loopt naar zijn scooter toe.

Onderweg zeggen we niks, want we kunnen elkaar toch niet verstaan. Ik ben heel benieuwd waar we heen gaan, want ik ken het hier helemaal niet.

Na een tijdje komen we aan bij de bios. Ik zet mijn fiets op slot en Robin doet hetzelfde met zijn scooter. "Ik wist niet of je het leuk zou vinden, dus jij mag de film uitkiezen" zegt Robin glimlachend. "Ik houd van films" zeg ik enthousiast. "Gelukkig maar" zegt Robin opgelucht.

We lopen samen naar binnen en ik kijk naar de films die zo gaan afspelen. Ik kies een film uit die mij leuk lijkt, maar die Robin ook leuk kan vinden. Ik wil meebetalen, maar Robin weigert het. "Ik hoop dat dit een goede date wordt" zegt hij glimlach. Dus toch... Jill had weer gelijk.

We lopen naar de zaal toe met een grote bal popcorn en twee flesjes drinken.

We gaan op de aangewezen stoelen zitten. "Hoe gaat het eigenlijk met je?" Vraagt Robin. "Mwah. Het gaat beter, maar ik mis Jackson echt heel erg" "Ik ben er voor je" zegt Robin glimlachend. "Dat waardeer ik echt" zeg ik oprecht. Hij pakt mijn hand vast en zo blijven we bijna de hele film kijken.

Als je mij een paar weken geleden had verteld dat dit zou zijn gebeurd, had ik je niet geloofd...