CEHENNEME BİR ADIM KALA

Bölüm 5-Karanlığa Açılan Kapı

Her karanlık kapının ardında küçücük bir ışık 'beni bul' der gibi parlıyor mudur?           
~~                           

Mahur yanıp sönen levhanın önünden koşar adım uzaklaşırken peşinde olduklarını biliyordu.Barın etrafını saran sokak lamballarıda her tarafı rengarenk ışıklara boyuyordu. Bir mor bir kızıl rengi alan kaldırımlar üzerinden arkasına bile bakmadan koşarken aklında tek bir düşünce vardı. Para dolu çantayı nereye saklamışlardı? O çantanın konumunu zihninde kurcalarken sokağın başında siyah deri ceketli bir adam nefes nefese önünü kesti. Üzerindeki beyaz ceketin kolu  bir miktar kırmızıya boyanmıştı. Adamın gözlerini bir kurt bakışları çevrelemişti. Onu korkutmak için üzerine doğru hızlı ve büyük adımlar attı. Mahurda geri geri adımlar atmaya başladı. Hızla arkasına döndüğünde ise diğer adamların korkutucu yüz ifadeleriyle karşılaştı.Onu köşeye şıkıştırmışlardı. 

"Düştün elimize." 

Mahurun yüzünde her zamanki ürpertici gülümseme belirdi. Ardından ise soğuk bir kahkaha gelmişti. Tıpkı şimşeğin sesinden önce görüntüsünün gelişi gibi gülümsemesi de kahkahasından önce yayıldı. Ama bilmedikleri bir şey vardı. Mahur henüz son kozunu oynamamıştı.

2 gün önce

Mahur komşusu olduğunu öğrendiğinden bu yana Demirhanın kapısını çalıp ona gözdağı vermek istiyordu fakat bunu yapacak olmanın Demirhanın egosunu tatmin etmekten başka bir işe yaramayacağını biliyordu. Elif Mahurun yüzündeki tedirgin ifadeyi yakaladığından bu yana onu soru yağmuruna tutmaya başlamıştı.

"Ne oldu sana böyle? Yılmazla mı ilgili? Vallahi bir daha görüşmeyeceğim o eşkiyayla ne olur babama söyleme. Yoksa söyledin mi? Ben de seni dost bildim be meğer tam bir satıcıymışsın. Heeey sana diyorum frekanslarımız mı uyuşmuyor, çekmiyor muyum oradan? Niye ses vermiyorsun yahu çatlıyorum burada?" 

Mahur en sonunda dayanamayıp Elifin bacağına ayağıyla vurdu. Elif acı içinde kirpiklerini kırpıştırırken Mahur düşünceleri arasında kendine yer bulmuştu.

"Kansuya hiçbir şey anlatmadım ama bu anlatmayacağım anlamına gelmez o yüzden ayağını denk alsan senin için iyi olur."

Elif sevinç içinde ayağı fırlayıp Mahurun boynuna asıldı. Mahura adeta bir sevgi gösterisi sunduğunda ise ona gözlerini devirdi.

"404 gibi yapıştın bi sal beni ya."

Elif geri çekilip yeniden Mahurun karşısına geçtiğinde gözlerindeki bilinmezlikleri çözme derdine düşmüştü.

"Hadi eteğindeki taşları dök bakalım. Bir şeyler olduğu belli." 

"Ne zamandan beri benim meselelerimle ilgileniyorsun?"

Elif sırıtarak ona yanıt verdi.

"Seninle kanka olduğumuzdan beri. Sen benim ahiretliğimsin."

Mahur yüzünü buruşturarak ona baktı.

"Ahiretliğin miyim? Midem ve ben kalkıyoruz izninle."

Elif Mahurun koluna yapışıp onu durduğunda önemli bir şey anlatacakmışcasına gözleri büyüdü. 

"Dün sana gelirken gördüm bu binaya yeni biri taşınıyordu. Adam çok yakışıklıydı. Sen de Brad Pitt ben diyeyim Johnny Depp o derece yani."

Mahur şaşkın ve anlam veremiyormuşcasına ona baktı.

"Abartma lan normal insan işte. Hatta bana kalırsa vasat, Türkiye standartlarının altında kalmış."

Elif Mahurun yeni taşınan komşusundan haberdar oluşuna şaşırmış gibiydi. Gözlerini kısarak ona baktı.Bu bakışı imalar barındırıyordu.