AUTHOR : "UNA SA LAHAT AT HINDI SA HULI. Joke! Salamat kay michellemiranda26! Dahilsayo nalaman ko na, na kailangan ko pa itong ituloy kasi may nagbabasa. Dedicated 'to sayo."
Christian's POV
Ano bang magandang gawin? Punta kaya ako kila Angela? Alam ko naman kung saan bahay niya ee.
Pagkapunta ko, bakit parang ang dami nila? At a-ano?! AMPON SI ANGELA?!
"Angela, Anak. Nandito na ako. Kaya ka na naming buhayin..."
"P-Pero! Bakit iniwan niyo lang ako? Sa langsangan?"
"Dahil wala pa kaming magaw nung mga araw at oras na 'yun. Please wag mo na kami pahirapan pa..."
"Bakit ako? Ilang taon akong naghirap? Diba 16 years? Diba? Mahirap 'yun! Dahil akala ko wala akong pamilya!"
"E sila? Hindi ka ba tinuring na pamilya?"
"Hindi! Dahil utusan lang ako dito! Kailan man hindi ko naranasan ang maging parte ng pamilya na 'to!"
"A-Anak.. Bumalik ka na sa amin. Pasensya na at ganyan ang inabot mo." sabi nung babaeng halos maiyak iyak na. T-Teka... Totoo ba 'to?
Bigla akong napaatras at may nabanggang isang bagay na naging dahilan para makita nila ako. Paalis na sana ako kaso...
"CHRISTIAN?!" nilingon ko naman agad 'yun at may ' kinakabahang ' ngiti sa mukha.. "Kanina ka pa ba dyan?! Pumasok ka nga dito!" patay.
Agad naman na pumasok ako. Baka kasi magalit pa.
"Kanina ka pa ba dun? Ha? May narinig ka ba? Ha? Sagot!" sabi ni Angela na parang akala mo nanay ko.
"A-Ah, H-Hindi na-naman s-sa g-g-ganun.." kinakabahang sagot ko.
"Oh e bakit kinakabahan ka?"
"A-Ah Hindi aa!" pagd-depensa ko. Kasi naman! Bakit pa kasi ako pumunta punta dito! Argh! Nakakainis!
"Hmm. Okay Okay. May narinig ka ba sa usapan namin? Please, wag mo sasabihin sa kanila na ampon ako... Siya nga pala ang tunay kong ina." nabigla ako nung tignan ko kung sino ang nanay niya. Tunay na nanay niya.
Angela's POV
"Angela, Anak. Nandito na ako. Kaya ka na naming buhayin..." sabi ni Inay?
"P-Pero! Bakit iniwan niyo lang ako? Sa langsangan?" hindi ko alam kung saan ako kumukuha ng lakas para sabihin 'to ngayon.
"Dahil wala pa kaming magaw nung mga araw at oras na 'yun. Please wag mo na kami pahirapan pa..."
"Bakit ako? Ilang taon akong naghirap? Diba 16 years? Diba? Mahirap 'yun! Dahil akala ko wala akong pamilya!"
"E sila? Hindi ka ba tinuring na pamilya? "
"Hindi! Dahil utusan lang ako dito! Kailan man hindi ko naranasan ang maging parte ng pamilya na 'to!" ano bang nangyayari sa akin..
"A-Anak.. Bumalik ka na sa amin. Pasensya na at ganyan ang inabot mo." sabi ni inay na halos maiyak iyak na.
Bigla nalang kaming may narinig na kalsukos, mula s alabas at nung tignan namin...
"CHRISTIAN?!" tinignan naman niya kami ng may halong kaba sa ngiti niya "Kanina ka pa ba dyan?! Pumasok ka nga dito!"
Agad naman siyang pumasok.
"Kanina ka pa ba dun? Ha? May narinig ka ba? Ha? Sagot!" sabi ko.
"A-Ah, H-Hindi na-naman s-sa g-g-ganun.." kinakabahang sagot niya
"Oh e bakit kinakabahan ka?" sabi ko
"A-Ah Hindi a!" pagd-depensa niya.
"Hmm. Okay Okay. May narinig ka ba sa usapan namin? Please, wag mo sasabihin sa kanila na ampon ako... Siya nga pala ang tunay kong ina." bakit parang nabigla pa ata siya? Well, gusto niyo ba malaman? Siya lang naman ang pinakasikat na Fashion Designer, Model at Artista. Well si Dad daw? Business Manager. Now you know.
"A-Ashley Janice?! a-and Angelo Janice!" sabi niya na may ngiti. Teka? Magkakilala sila?
BINABASA MO ANG
That Nerd Is A GANGSTER! (COMPLETED: Under REVISION)
Jugendliteratur(REVISING) Isang araw, nerd pa ako. Hanggang sa naging Gangster ako ng hindi ko namamalayan. Si Angela, na ang buhay ay malas, bawat kasiyahan, may panibagong problema. Dapat pa nga ba siyang maging masaya? Kung alam niyang may kalakip itong proble...
