Hey.. Guys. I think I cannot continue this anymore. There's a group of people who's always messaging me negative reviews. Sorry kung nagpapaapekto ako. It's because in real life, I am a loser. I am a failure. I know It ain't good. My story is a big fat trash. And I know my story won't be good influence to others. So I am thinking, should I quit this and make a new story?
---
Third Person's POV
"Be, Angge, gumising ka na dyan oh? Dalawang buwan ka nang hindi kumakain," umiiyak na ani Alyssa, "Dalawang buwan ka na ring hindi naliligo! Be, maawa ka naman tumayo ka na dyan." pagbibiro pa niya.
"Oo nga, be. Alam mo Angge kung iiwan mo kami dapat 'di mo na kami pinaghihintay pa," lumapit si Anne kay Angela at hinawakan ang kamay nito. "Kasi sobra na kaming nasasaktan para sayo. Ayaw naming nahihirapan ka pa. Pero lumaban ka."
Pinatugtog ni Mark ang isa sa mga paboritong kanta ni Angela.
"There is not a single word. In the whole world, that could describe the hurt. The dullest knife just sawing back and forth and rippin' through the softest skin there ever was. How were you to know? Oh how were you to know?" na lalong nagpaiyak sa magkakaibigan.
"And I, I hate to see your heart break. I hate to see your eyes get darker as they close but I've been there before." sinabayan pa nila ang kanta kahit tila hindi na makapagsalita dahil sa paghikbi.
"Love happens all the time to people who aren't kind and heroes who are blind." hindi na nila kinaya kaya hininto na nila ang tugtog. Napag-isipang pag-usapan si Christian.
"Ano bang nangyari sa kapatid mo, Mark?" ani Anne na katabi si Marvin.
"Hindi ko alam. Bigla nalang kasi itong nangyari. Hindi naman siya ganon. Ngayon ko lang siya nakitang ganto." naiiyak na ani Mark at napasubsob nalang sa kamay niya.
"Hayaan na natin 'yon. Ang intindihin natin, si Angela. She meeds more attention," Si Marvin. "Where's her parents?"
"Sad to say, but, they are busy. Yung Daddy niya, nag-out-of-town. Her Mom is on a conference but she said pupunta siya." ani Alyssa.
"Ganito na pala ang sinasapit ni Angela. Hindi manlang natin alam." Anne.
"I feel sorry for her. I wish I was in her situation." Mark.
"You know guys, we should rest. 2 months na tayong pagod. 2 months na kayong hindi pumapasok. At 3 months na rin ang pagbubuntis ng asawa ko. Baka makasama sa kanya." ani Marvin.
"Okay lang naman ako, matutulog nalang muna ako." sabi ni Anne tsaka natulog.
"I dropped out of school, because I want to take care of Angela." si Alyssa.
"Me too." si Mark na nakayakap pa kay Alyssa.
Sa loob ng dalawang buwan, napakadaming nangyari na hindi maipaliwanag.
Si Christian ay nasa kulungan na.
Mark's POV
Nagising kaming magbabarkada sa isang mahaba at matinis na tunog. Indikasyon na hindi na humihinga pa si Angela.
"Doktor! Tumawag kayo ng Doktor!" nagpapanic na ani ko. Agad na tumawag ng Doktor si Marvin.
"Angela! Please naman oh? 'Wag ka namang ganyan!" umiiyak muli na ani Alyssa.
Pagkapasok ng Doktor ay pinalabas kami ng Nurse. Ang huling narinig namin ay ang matinis na tunog na gumising sa kanila lasabay ang salitang, "Clear!"
"Jusko. Angela lumaban ka." napaupo nalang si Anne.
Si Alyssa ay paikot-ikot, napakadaming binubulong, napakadaming dinadalangin, "Be brave, Angela, hold on please. I promise to be with you always."
Lahat kami ay tila hindi alam ang gagawin. Hindi alam kung saan tutungo. Hindi alam kung anong mangyayari.
Sumilip si Marvin sa pinto, at nakita ang malungkot at hindi makapaniwalang mukha ng Doktor. Tsaka ito lumabas.
"Dok, ano na, Dok? Tell us please!" agad na bungad ni Alyssa.
"Our sincere condolonce." malungkot na ani Doktor.
"Dok naman! Huwag kayong magbiro ng ganyan. Dok naman try niyo pa, isa nalang please!" pangungulit pa ni Anne.
"We're sorry but we tried our best." at pinat pa ng Doktor ang balikat ni Anne.
"Angela.." umiiyak na ani Alyssa tsaka siya napatingin sa kwarto ni Angela. "Madaya ka."
Hindi ko alam pero bigla akong kinabahan, sobrang lakas ng tibok ng puso ko.
-TOK! TOK! TOK!-
"Ahhh!" napasigaw ako at napabangon mula sa couch kung saan ako nakatulog. Panaginip.
"Oh bakit?" ani Alyssa bago buksan ang pinto. "Mrs. Janice, magandang gabi po."
Makikita mo na sa mga mata ng Mama ni Angela ang lungkot at galit. Hindi ko alam kung bakit.
"Kamusta ang anak ko?" aniya na pilit itinatago ang lungkot.
"Wala pa pong signs na magigising na siya e." nakayukong ani Alyssa.
"It's been two months, I know she will do it. She's a brave girl," aniya tsaka umupo sa katabing upuan ng kama ni Angela. "Hmmm, hmmm, hmmm." pag-hum niya pa sa isang pambata at pangtulog na kanta. Lumingon ako kila Alyssa at humahagulgol na sila. Muli kong tinignan ang mag-ina, tsaka ako napaiyak. Mahal na mahal ka ng Mama mo Angela. Please kahit para sa kanya, gumising ka na.
Author's POV
Makikita sa mata ng Mama ni Angela na si Ashley Janice ang lungkot, awa at galit.
Lungkot dahil hindi niya matanggap ang nangyayari ngayon sa kaniyang anak.
Awa, dahil sa murang edad ay nararanasan na niya ito.
At galit, dahil siya na Ina nito ay hindi manlang niya ito naalagaan ng maayos. Hindi manlang niya iniisip na napapahamak na pala ang kanyang anak at siya ay masaya sa pakikipagkita sa mga kaibigan.
"Ate?" ani Clyde pagkapasok niya kasama si Paula.
"Anak." pagtawag ng Mama niya na lalong nakapag-paiyak dito.
"Mommy, si Ate. Miss na miss ko na po siya." naiiyak na ani Clyde at napayakap pa ito sa kanyang ina. Si Paula ay nakayuko lang, tila nakikiramdam sa paligid.
"Kami rin, Anak. Miss na namin ang Ate mo. Kaso si Ate mo masyadong matakaw sa pagtulog e. Ayaw gumising. Tinatamad bumangon. Ayaw siguro maghugas ng plato." pagbibiro pa ni Mrs. Janice, sinusubukang pagaanin ang loob ng bawat isa na nasa kwartong iyon.
BINABASA MO ANG
That Nerd Is A GANGSTER! (COMPLETED: Under REVISION)
Teen Fiction(REVISING) Isang araw, nerd pa ako. Hanggang sa naging Gangster ako ng hindi ko namamalayan. Si Angela, na ang buhay ay malas, bawat kasiyahan, may panibagong problema. Dapat pa nga ba siyang maging masaya? Kung alam niyang may kalakip itong proble...
