Günah

1.7

Selâmün Aleyküm

Nasılsınız?

Kaldığımız yerden devam edelim

  14.bölümü açtım ve yarısına gelmek üzereyken kapı açıldı ve ben korkmaya başladım.Ne olduğunu da anlamamıştım ama dış kapının açıldığını duymuştum.Allah'ım sen koru Ya Rabb'im ben ne yapacağım şimdi off.Telefonumu elime aldım ve kızlara mesaj atmaya kalmadan içeri yüzü maskeli elinde silah olan bir adam girdi. O sırada Kezban'dan mesaj geldi."Merve iyi misin?" Dua etmeye başladım ama karşımdaki silahı bana doğrultmuş bekliyordu. Şehadet getirdim ve gözlerimi yumdum.O anda kulaklarımı patlatacak derece de bir silah sesi geldi...

  Silah sesinden sonra hiçbir yerimin acımadığını fark ettim.Ya kurşun nereye gitmişti?Kafamı kaldırdığımda siyah maskeli adamın yerde yattığını gördüm. Kaan'da içerideydi ve onu Kaan vurmuştu.Yerler hep kan olmuştu, adam ölmüş gibiydi.O an şoka girdim, gözümün önünde adam ölmüştü ve her yer kan olmuştu.Ben kanı görünce dayanamadım tabii ki ve 20 dakika sonra uyandığımda Kaan başımda bekliyordu.Ona baktım ve "Bu adam kim?" dedim.Kafasını yere eğmişti.O an fark ettim, yüzünde şapka yoktu, yüzünü görebiliyordum.Gözlerimin içine baktı, "Hepsi benim yüzümden"dedi.O anda yerde yatan maskeli adam tetiğe bastı ve Kaan'ı vurdu, ben ne olduğunu anlamadan tam silahı bana doğrultmuştu ki yan tarafa gittim ve yanına gidip elindeki silahı ayağımla ondan uzaklaştırdım.Sonra bir silah sesi daha geldi

..........................5 Gün Sonra
  Aradan kaç gün geçti bilmiyorum ama 1 haftaya yakındı sanırım.İkisi de hâlâ yoğun bakımdaydı.Ben ne hissedeceğimi bile bilmiyorum ki.Arada doktor arıyor, durumunu söylüyordu.Ben doğru düzgün uyku uyuyamıyordum.Çünkü ben bir aptalım, bazen düşünüyordum; acaba benim yerimde bir başkası olsa hiç üzülmez mi?Yoksa benim gibi üzülüp uykusuz mu kalır?Bir yandan da adam benim canımı kurtardı.Ne kadar ondan nefret etsem de, o ölürse vicdan azabı çekeceğim.Bu yüzden her gece sağlıklı olması için dua ediyorum.Hem her gece, hem her namazımın sonunda, hem de her Kur'an okuduğumda....
Ertesi Gün
  Dün akşam kendimi daha fazla harap etmenin yanlış olduğunu anlayınca, uyumaya karar verdim ve yattım.Demin de Kaan'ın doktoru aradı, ben de artık benim onunla ilgilenmediğimi ve haber almak istemediğimi söyledim.Çünkü artık yeter, ben artık normal hayatıma dönmek istiyorum.Eskiden günlerim dolu dolu geçerdi, eğlenirdim, gülerdim ama artık sürekli; ağlıyorum, uyumuyorum çöktüm resmen.Bir yandan da bu evime gelen adamın Kaan'la bir alakası var mı?Bunu da merak ediyorum.Bence hazır Kaan sağlıklıyken yanına gideyim ve bir alakası olup olmadığını sorayım.

....................

-Merhaba ben Kaan Yavuzoğlu'nun odasını arıyorum, numarası ne acaba?
-Bir saniye bakıyorum....57 numaralı odada kalıyor
-Teşekkürler
Yukarı çıktım,  ve odayı aramaya başladım.52, 53, 54, 55, 56, ve 57! Sonunda bulmuştum. Kapıya vurdum içeriden "Gel" dedi.Sesini duyunca bir garip olmuştum...Kezban.Kapıyı açtım ve içeri girdiğimi görünce hemen toparlandı ve yüzünü kapatmaya çalıştı."Kapatmana gerek yok, ben gördüm zaten.....Ya da kapat çok meraklı değilim senin o yüzünü görmeye!" Üzülmüş gibiydi, yüzünü açtı ve kafasını bana çevirdi "Merve benden ne istiyorsun ya?Benim sadece istediğim senin beni sevmen, bana değer vermen, bana insan gibi davranman.Sen ilkokuldan beri böylesin ya.İlkokulda beni sevmiyorsun diye ben ismimi, soy ismimi değiştirdim.Yüzümü göstermedim tanıma farklı biri sanda bir şansım daha olsun diye, ama sen yine bana insan gibi davranmıyorsun."dedi.Şuna bak ya birde insan gibi davranmıyormuşum diye geçirdim içimden.Sinirimi atıp konuşmaya başladım" Hayatımı mahvettin sen, ben senin yüzünden ne hâle geldim, sen hâlâ konuşuyorsun.Yok seni sevmemişim de, yok insan yerine koymamışım da ne koyacağım ya?Senin yüzünden geldiğim hâle bak.Bunların hepsi senin yüzünden.Ben 3 aydır korka korka yaşıyorum.Yaşadığım kazalar da promosyonu.Evime silahlı maskeli adamlar geliyor, Allah bilir oda senin yüzündendir.Hayatım ne kadar yerindeydi ya?İşimi severek yapıyordum, namazlarımı kılıyordum, benim çok sevdiğim ve beni çok seven arkadaşlarım vardı, kitaplar benim en iyi dostlarımdı, kitaplarımı okuyan çok iyi kalpli okurlarım vardı, ama sen!......Sen hayatıma girdin ve mahvettin hayatımı!!!"En son anlatırken gözümden akan yaşlara mani olamamıştım."Ama ben seni sev...." konuşmasına izin vermedim ve bağırdım"Kes!Daha fazla duymak istemiyorum, sevseydin böyle yapmazdın.Gitmeden önce sadece senden şunu dürüst bir şekilde söylemeni istiyorum.Senin yüzünden olduğunu eminim aslında, çünkü daha önce hiç böyle şeyler olmazdı.Her şey senin yüzünden oldu, tamam o maskeli adamdan beni korurken vuruldun, onu da vurdun bunun için çok teşekkür ederim ama seni sevmiyorum.Son bir kez bana doğruyu söyle, o adamla bir alakan var mıydı?"üzülerek kafasını eğdi ve konuşmaya başladı"Bak Merve bunların olmasını hiç istemezdim ama oldu yapacak bir şeyim yok.Seni koruyabileceğim kadar korumaya çalıştım." dedi ve biraz bekledi.Sonra tekrar devam etti"Ben bir avukatım ama aslında bir mafyayım.Mafyaların da düşmanları olur biliyorsun ki.Benimde düşmanlarım var, biliyorsun ki korumalarım da var.O yüzden bana zarar veremiyorlar.Benim annem ve babamı da düşmanlarım vurdu.Bana zarar veremedikleri için, benim canımı yakmak istedikleri için sana zarar vermeye çalıştılar.Seni çok sevdiğimi ve hayatta ki tek yaşama sebebimin sen olduğunu öğrenince, benim canımı yakmak için sana zarar vermeye kalktılar.O adamda benim gücümü kıskanan düşmanlarımdan birinin adamı."dedi.Çok sinirim bozulmuştu, kapıyı vurdum ve çıktım.Hayatım alt üst olmuştu o pislik yüzünden.Ben böylelerine çok alışkınım aslında ama bu çok değişik takıntılı bir manyak.Hastaneden çıktım ve yürümeye başladım. Cidden hayat bu kadar kötü, bu kadar zalim mi?
  Sonuçta hayat acımasız bir öğretmendir.Önce sınav yapar, sonra ders verir.Ben bunu anladım.Tam hayatım düzene girdi, artık sürekli benim hayatıma karışan bir ailem yok, huzurluyum dediğim anda sırtımdan vuruldum.Kaç gündür doğru düzgün kızlarla da konuşmuyordum.Sürekli telefonum titriyordu, eminim ki onlar arıyordur.Artık hiçbir şey düşünmeden, hiç acı çekmeden istediklerimi yapmak, istediklerimi yapamasam bile en azından rahat rahat işime gidip gelmek ve hayata normal bir insan gibi devam etmek istiyorum.Tabii ki benden daha kötü sokaklarda kalan, küçücük yaşında annesiz babasız kalan, çalışmak zorunda kalan insanlar,çocuklar da var ama benim yaşadıklarım da gülüp geçilecek şeyler değil.Bir şekilde hayatta kalmayı başarmalıyım.Aklıma geliyor da 12.sınıfta deli gibi sabah akşam ders çalışıyordum.Ne günlerdi ya.Geceleri uyumayıp, evde herkes uyurken oturup ders çalışırdım.Kitaplarımla uyuyakalırdım ve bundan hiç bıkmazdım. Her zaman kitaplar benim en iyi dostum olmuştur.O sene de okurlarım vardı bir uygulama da kitap yazıyordum ve toplam 120K okunması vardı.Sürekli benden bölüm atmamı istiyorlardı.Aslında onlarda haklı, bir yere kadar okumuşlar ve gerisini merak ediyorlardı. Günde 12 saat çalışıyordum ama annem yarım saat bile telefonuma bakmama izin vermez, ne yapacaksın telefonu derdi.Hattım bile yoktu.Neyse şimdiki dertlerim daha kötü. Büyüdükçe üstüme daha çok yük biniyor.

  Yürümeye başladım, nereye gittiğimi bilmiyorum ama ayaklarım beni bir yere sürüklüyordu.Bir uçurumun ucuna geldim ve oturup ayaklarımı sarkıttım.Derin bir nefes aldım ve zihnimi rahatlatmaya çalıştım.Aklımdan çıkmıyordu kötü anılar, acılar.....Keşke bunları aklımdan çıkarıp, fırlatıp atabilsem.Aklıma yine Kaan geldi.Onun ilkokuldaki hallerini hatırlıyorum da, sürekli beni izlerdi de ben pek bir anlam veremezdim.Şimdi anlamıştım her şeyi, benle o kadar yazışıp sonra da beni kaçırmış, içime cihaz taktırıp beni dinlemişti.Tam bir ruh hastası bu.Şuan da biri beni dışarıdan görse eminim deli olduğumu falan sanırdı.Uçurumun ucuna oturmuş kendi kendine ağlayarak konuşan bir kız.Arkamdan bir ses geldi"Merveeğğ nasılsığğn ayhhh seniğğ bulduğğm sonundağğ" "Hayır olamaz Büşra bu.Bu kız her kelimesinde ğ kullanmayı nasıl beceriyor?" Yanıma doğru yürürken"Efendiğğm neeğğ dediğğn tatlığğğm?" "Aa nasılsın diyorum, bayadır görüşmüyoruz?" "İyiyiğğm bebeğiiğğm seğğn?" iğrenerek konuştum"Ben de iyiyim işte ne olsun.Sen nereden çıktın, Bodrum'a gitmiştin?" "Eveğğt tatlığğm, biğğrkaç eşyağğm kalmığğştı dağğ onlağğrı almayaağ geldiğğm" "Hmm iyiymiş" "Eğğ seniğğn neeğğ işiğğn vaağğr buradağğ?" "Hiiç, öyle hava almaya geldim, darlandım"

"Uçuğğrumdamığğ?" "Evet Büşra!" Arkamda ayak sesi duyduğumda arkama döndüm ve buraya gelmişti...

BÖLÜM SONUU

BÜŞRA'NIN KONUŞMASINA GICIK OLDUĞUNUZU TAHMİN EDEBİLİYORUM AMA KUSURA BAKMAYIN😁

BÖLÜM BU KADARDI VOTE VERMEYİ UNUTMAYIIIĞĞN (Şaka şaka)

KENDİNİZE ÇOK İYİ BAKINN😊

1177 kelime