Günah

1.6

Selamun Aleyküm Gençler

2,54 K olduk hepinize teşekkür ederim.Yeni kapak tasarımcımız canım arkadaşım Hamsicukkk61 ona da kitabımızın yeni kapağı için tekrar teşekkür ediyorum.Siz de voteleri verdiyseniz bölüme geçiyorum.

Nazlı ile berber gidip başka bir markanın testini istedik.Alıp eve gittik ama yine çift çizgi çıktı.Artık eminim,ben hamileyim....

Sabah olmuştu ama ben bir dakika bile uyumamıştım.Bütün kızlar yanımdaydı ve benim ağlamaktan şişen gözlerim artık kapanmak istiyordu.Ben bunu nasıl açıklarım aileme, ne derim? Hadi onlara açıkladım, ya dışarıdaki insanlar?İnsanların gözünde ne olacağım.Aldırmak zaten olmaz, o günaha giremem.Telefonumu elime aldığımda kızlar ağlamaktan başka birşey yaptığımı görünce sevinmişe benziyorlardı.Açıp ona yazdım, sonuçta ondan olduğundan emindim.
-Ben hamileyim
-Ne kimden nasıl ne zaman?
-Senden
-Gerçekten mi
-Ya üf evet işte
-Evlenecekmiyiz
Bu mesajdan sonra baya düşündüm ne yazsam diye.Nazlı sinirli gibiydi"Merve böyşe birşey yapmayacaksın değil mi?Bu hayatının yanlışı olacak ve düzeltme şansın da yok.Onunla nasıl evlenirsin?"daha da sinirlendim ve sanırım sesim haddinden fazla çıktı "Ne yapayım Nazlı ne yapayım söyle.Ne diyeyim insanlara ben evli değilim ama çocuğum var.Annemlere de evlenmek istiyorum diye tanıştırırım hemen evleniriz olur biter, yapacak başka bir şeyim yok.Ben sanki çok mu istiyorum?" biraz sustum ve sonra ağlamaklı bir sesle tekrar konuştum"Özür dilerim bağırdığım için psikolojim bozuldu, ne yapacağımı bilmiyorum.""Herkese olur bu saçmalama üzme kendini"
-Evleniyoruz
-Güzel
-Yarın benim evin aşağısındaki parka gel 2de.Annemlerle tanıştıracağım seni sonra da hemen evleneceğiz
-Ok
Şuna bak ya göz göre göre evleniyorum.Hemde nefret ettiğim biri ile.Tam ağlıyordum ki aklıma bir fikir geldi ve hemen kızlara sordum."Kızlar bir de doktora gitsem belki iki test de yanlıştır"

.......................

Hastaneden de eve üzgün gelmiştim.Değişme yok hamileyim. Gece ağladım, bütün gece.Hiç uyumadan ağladım. Sabahı bekledim.İki gündür yemeği geçtim su bile içmiyordum.İnşaallah ölürüm de kurtulurum bu dertten.
  Buluşacağımız saat geldi ve ben üstümü giyinip yürümeye başladım.Parkın önünde onu görünce bir tiksinme hissi geldi.Midem bulandı, iğrene iğrene yanına gittim.Suratına bakmadan, kafamı yere eğerek konuştum."Bunu nasıl yaptığını bilmiyorum, nasıl bir insansın onu da bilmiyorum.Hatta insan mısın onu da bilmiyorum..." sonra kafamı kaldırdım ve "Senden iğreniyorum" dedim ve tekrar kafamı eğip konuşmaya başladım "..Ama evlenmek zorundayım çünkü başka çarem yok.Hiç kimsenin beni başka biri olarak görmesini istemiyorum. Seninle evleneceğim ama sakın gerçek karı, koca gibi olacağımızı düşünme sadece evlenmiş olacağız o kadar...." tam sinirli sinirli konuşmaya devam ediyordum ki bir anda elini belime koydu ve beni kendine çekti.Yapacağım hamle için hazırdım. "Sinirliyken çok tatlısın biliyor musun?" "Evet biliyorum" dedim ve dizimle karnına sert bir tekme attım.Tekrar yanıma yaklaşmaya çalıştığında da yüzüne yumruk attım ve uzaklaşıp evime doğru yürümeye başladım.
.....................
  Eve geldiğimde çok sevdiğim dizilerden biri başlamıştı.Kimseyle konuşmak istemiyordum, bu kadar kendimi harap etmenin doğru olmadığına kanaat getirince telefonumu sessize aldım ve oturup diziyi izlemeye başladım.5.bölümü de bitirince mutfağa gittim ve cips, çikolata, jelibon, kola... ne varsa yanıma aldım.Tam 6.bölümü açıyordum ki telefonum aklıma geldi.Biraz telefona bakayım dedim ve telefonu elime aldığımda 179 cevapsız arama vardı.Hepsi de Kezban'dı yani o.Geri aradım "Ne oldu ya 179 cevapsız arama ne dalga mı geçiyorsun?" "Ben seninle bir şey konuşacaktım da" "Söyle" "Telefonda olmaz beş dakikaya parkın önüne gel" "Başka bir emriniz var mı paşa hazretleri?" "Tamam iite gel konuşalım" dedi ve telefonu kapattım.Yavaş yavaş giyindim.Oturdum biraz cips yedim.Yarım saat sonra gittim.
"Beş dakika demiştim.Bir saat oldu"
"Canım bir saat sonra gelmek istedi" "Tamam neyse ben önemli bir şey söyleyeceğim" "Ne bu kadar önemli olan şey söyle artık" "Sen hani hamilesin ya... " Eeee..." "Hani biz evleneceğiz..." "Eee konuş" "Seni öpebilir miyim son kez" "Senin beynimde problem mi var?Sence ben buna izin verir miyim?Ayrıca gerçekten çok önemliymiş zaten senin için anca o önemlidir , ne olacak başka?" Bana sarıldı ve "Seni seviyorum bunu unutma her şeyi senin için yaptım" dedi.Ellerimle ittim ve kendimi uzaklaştırdım. Tam arkamı döndüm gidecektim ki "Hamile değilsin!" dedi ve arkamı dönüp "Nereden biliyorsun" "Sözümü kesmeden dinle.Senin evine en yakın olan sağlık ocağına yalandan bir doktor koydum.Adı Leyla galiba.Seni hamile olduğuna ikna etmeye çalışacaktı ve bunu başarmış.Senin yakınında ki tüm eczanelere senin resmini verdim ve eğer gelirsen ellerinde ki yanlış, çift çizgi gösteren bozuk testleri vermelerini söyledim.Bir daha gelip başka bir marka alacağını bildiğim için de her markadan birer tane bozuk olanlarından onlara buldum ve verdim.Tahmin ettiğim gibi Nazlı ile beraber gelip bir tane daha aldınız ve o da bozuktu.Ama bunların hepsini seni sevdiğim için yaptım.Burada olmamın sebebi de seni sevmem.Ben yarın annenler ile tanışıp seninle evlenebilirdim.Her şeyi evlenmek için yaptım ama seni böyle görünce gönlüm razı olmadı.Ben istiyorum ki her şey senin isteğinle olsun, sen mutlu ol, beni sev." O kadar mutlu olmuştum ki anlatamam.Dünya'nın en mutlu insanı bendim.Hamile değildim."Gerçekten öyle bir şey olmadı değil mi?O gün yani ben bayıldığım da" "Hayır" "Sen beni nasıl bu kadar iyi tanıyabiliyorsun?Yani tekrar gelip bir tane daha alacağımı nereden biliyordun?" "Hatırlıyor musun ilkokulda bir tane Murat vardı." "Evet sürekli benim yanımda dolanırdı da sen nereden biliyorsun" "Ben o Murat'ım" "Neee" kendi kendime yok artık dedim.Çocuktan ilkokuldan beri nefret ediyormuşum. Belki de bu yüzden hâlâ yüzünü göstermiyordur."Eskiden benden nefret ediyordun ama ben sana aşıktım ve hâlâ aşığım.Benden nefret etme diye adımı değiştirdim farklı biri olarak çıktım karşına, belki bir şansım daha olur diye.Ama hayat bana başka bir şans vermedi,  sen bana başka bir şans vermedin." "Ne adını mı değiştirdin?Bunları yapmana gerek yoktu ki.Ben zaten erkeklerle ilgilenmeyen, evlenmek istemeyen biriyim.Sana aşık olsam da evlenmem zaten." dedim ve yürüdüm.Eve az kalmıştı ki koşa koşa geri döndüm.Hâlâ oradaydı "Ya benim neden midem bulanıyordu, başım ağrıyordu?" Yanıma yaklaştı ve "Hastane de içtiğin kahvenin içine ilaç attım.Hamilelik belirtisi gibi olsun diye" Suratına bir tokat attım ve oradan uzklaşıp evime gidebildim sonunda.Eve geldiğim de çok mutludum çünkü artık hamile değildim, belirtiler de açıklanmıştı.Kızları tek tek arayıp anlattım.Sanki benden dah mutlu olmuş gibilerdi.Sonra telefonun sessize alıp kenara koydum.Dizimi izlemeye devam ettim.Cipsler, çikolatalar....kesin çok kilo alacaktım ama buna değerdi.Çünkü bugün çok mutluydum, annemler de hiç öğrenmemişti, benden mutlusu yoktu.13.bölümü de izledim ve bu gece de uyumamaya karar verdim.14.bölümü açtım ve yarısına gelmek üzereyken kapı açıldı ve ben korkmaya başladım.Ne olduğunu da anlamamıştım ama dış kapının açıldığını duymuştum.Allah'ım sen koru Ya Rabb'im ben ne yapacağım şimdi off.Telefonumu elime aldım ve kızlara mesaj atmaya kalmadan içeri yüzü maskeli elinde silah olan bir adam girdi. O sırada Kezban'dan mesaj geldi."Merve iyi misin?" Dua etmeye başladım ama karşımdaki silahı bana doğrultmuş bekliyordu. Şehadet getirdim ve gözlerimi yumdum.O anda kulaklarımı patlatacak derece de bir silah sesi geldi...

BÖLÜM SONUUU

BÖLÜMÜ BEĞENDİNİZ Mİ?

KEZBAN'IN TEST NUMARASINI TAHMİN EDEBİLMİŞMİYDİNİZ?

EN SEVDİĞİNİZ KARAKTER KİM?

VOTE VERMEYİ UNUTMAYINN

19-02-2021 Cuma

1069 Kelime