Günah

2.0

"Bir şey mi söyleyeceksin?"dedim."Evet"dedi ve yatağa oturdu."Otursana" dedi.Bende yanına oturdum"Bak şimdiye kadar yaptığım her şey için çok özür dilerim.Hayatını mahvettim biliyorum ama her şeyi seni sevdiğim için yaptım,gerçekten.Baban benim yüzümden içeride ve ben seni böyle görmeye dayanamıyorum.Eğer bizim aramızda bir şey olacaksa ya senin isteğinle olsun ,ya da hiç olmasın çünkü ben senin üzülmene dayanamam.Baban birazdan çıkacak şikayetimi geri çektim,ama senden son bir şey isteyebilir miyim?"dedi.O an ona çok üzüldüm ve beni gerçekten çok seviyordu."İste"dedim."Bu gün,en azından baban çıkana kadar yanımda kalır mısın?Ama istemiyorsan gide.."derken sözünü kestim ve ona sarıldım.İlk defa birisi beni bu kadar çok seviyordu,onu kaybetmek istemiyordum.

 Biraz şaşırmış gibiydi.Ben ona sarılmama rağmen o bana sarılmamıştı.Yüzüne bakıp "Kalırım"dedim.Yüzünde şaşırmayla karışık bir gülümseme oluştu.Bu sefer o bana sarıldı bir anda.Sonra ayrılınca "Özür dilerim kendimi tutamadım bir an"dedi"Sorun değil"dedim.Ayağa kalktı ve "Aç mısın bir şeyler yiyelim"dedi.Bende yalan söyleyemedim "Açım"dedim ve güldüm.Kapıyı açtı ve"Gel"dedi.Kalktım ve peşinden gittim.Aşağı kata indik ve mutfağa girdik.Mutfak çok büyüktü,bana baktı ve sandalyeyi gösterip"Otur istersen"dedi.Bende"Olur"dedim ve oturdum.Oda oturdu yanımdaki sandalyeye."Her şey için çok özür dilerim.Hayatını nasıl mahvettiysem,daha iyi bir hale getirmek istiyorum"dedi.Ona baktım ve gülümsedim."Sorun değil bir şeyler yapmış olabilirsin ama geçmişte kaldı ve ben çoktan unuttum"dedim.Nedense çok mutluydum.Yanımıza bir adam geldi ve kocaman bir poşet verdi Kaan'a.Kaan da içinden hamburgerleri çıkardı."Al bakalım"dedi ve önüme koydu.Kendine de çıkardı ve poşeti yere koydu."Ya sen hamburger sevdiğimi nereden biliyorsun?"dedim."Senin sevdiğin her şeyi biliyorum"dedi.Ben ona bakakalmıştım ki bana bakıp göz kırptı.O an çok utandım ve kafamı çevirdim.Sonra "Hadi ye sana bir sürprizim daha var"dedi.Bende yemeye başladım.Arada bir ona bakıyordum.Oda bana bakıyordu.Bir an Allah'ım ben ne yapıyorum?Diye düşündüm ama şu an çok mutluydum.Hamburgerlerimiz bittiğinde yer koyduğu poşeti alıp bana uzattı.Ben de içindeki kutuyu aldım.Kutuyu açtığımda içi en sevdiğim çikolatalarla doluydu.Gördüğüm gibi çok mutlu olmuştum."Ya çok teşekkür ederimm"dedim.Kendimi tutamadım ve gidip tekrar sarıldım.O an zamanın durmasını istedim.Ona sarılınca sanki her şey düzelecek gibi hissediyordum.İçeri benim dışarıda kafasına taşla vurduğum adam geldi.Ben hemen Kaan'dan uzaklaştım.Adam yanımıza geldi"Merve Hanım babanız çıkmış"dedi.Tam arkasını dönmüş giderken "Bakar mısın?"dedim ve durup bana baktı"Özür dilerim,bu arada yenge diyebilirsin"dedim.O da"Sorun değil yenge"dedi.Nedense yenge deyince çok değişik hissetmiştim.O sırada Kaan'a baktığımda bana bakıyordu."Gidecek misin?"dedi.Ben de"İstersen sen de gel"dedim."İstersen gelirim"dedi."İsterim ama babama hiçbir şey olmamış gibi davranacaksın ve özür dileyeceksin.Buraya geldiğimden de bahsetme" ayağa kalktı ve yanıma gelip "Tamam küçük prenses"dedi.

..............................

  Aradan 15 gün geçti.Babam çıktı,Kaan'ı da çok seviyor.Bir sıkıntı yok.Annem biraz hastaymış onun yanına gidiyorum şimdi.Eve geldim ve içeri girdim.Annem salonda kanepede yatıyordu.Yanına gittim ve biraz başının ağrıdığını,bir şeyi olmadığını söyledi.Bende sarıldım ve vedalaşıp çıktım.15 gündür hiç kimseyle konuşmuyorum.Kaan dışında.Şimdi de onun yanına gidiyorum film izleyeceğiz.Aslında almak için ısrar etti ama ben annemler görür diye korktum.

  Kaan'ın kapısının önüne geldim anahtarımı çıkarıp kapıyı açtım.Evet onun evinin anahtarından bende de var bana da verdi.İstediğin zaman gel dedi.Acaba ne yapıyor diye sessizce kapıyı kapattım.Alt kattaki bütün odaları gezdim ama yoktu.Evde olmama ihtimali yok çünkü hep kullandığı araba kapıda.Sessizce merdivenlerden yukarı çıktım.Odasının kapısını açtım ve oradaydı,uyuyordu.Onu böyle görünce içimde bir gülme isteği geldi.Aynı bir bebeğe benziyordu.Sanırım ben ona aşık oluyorum.İçeri girdim ve sandalyeyi yatağının yanına koydum ve oturup onu izledim.Bir insan nasıl bu kadar güzel uyur.Ben o beni bu kadar severken neler yaptım.Aslında bende onu seviyormuşum ama korkular yüzünden kendimi sevmediğime inandırmışım.Artık kendimi kandıramıyordum.Şu an dünyada ondan daha çok sevdiğim kimse yok.Annemden ve babamdan bile daha çok seviyorum onu.Ben hiç kimseden bu kadar sevgi görmedim.Annem ve babamın şimdi iyi olduğuna bakmamak lazım onlar eskiden kalbimi çok kırdılar,şimdi affediyorum ama eskisi kadar çok sevemem.Ben onlar yüzünden sinir hastası oldum.Tamam Kaan'da kötü şeyler yapmış,kalbimi kırmış olabilir ama unutturmak için elinden geleni yapıyor.Onu artık görmezden gelemeyeceğim.Geçen gün artık mafya olmamasını bu işleri bırakmasını istedim ve hemen saniyesinde birini aradı ve bir şirket aldığını artık şirket yöneteceğini söyledi.Benim için işinden bile vazgeçti.Bu gün de şirketi görmeye gideceğiz,tabii uykucu bey uyanırsa.Dayanamadım ve ayağa kalkıp ona sarıldım.Gözlerini açtı ve gülüp kollarını sardı bana."Sen ne zaman geldin?"dedi.Tekrar yerime oturdum ve "Az önce geldim"dedim.Yatakta oturdu ve "Gidelim istersen"dedi."Olur"dedim."Tamam ben bir üstümü değiştireyim gidelim"dedi ve ayağa kalktı."Tamam ben çıkıyorum"dedim ve odadan çıkıp aşağı indim.

 Beklemeye başladım.O sırada telefonum çaldı.Arayan Nazlı'ydı. Meşgule attım ve mesaj yazdım.

-Nazlı

-Merve sonunda yaşam belirtisi verdin ya.Niye cevap vermiyorsun bin kere aradım

-Sonra anlatırım uzun hikaye

-Tamam ama bekliyorum

-Bb

yazıp telefonu cebime koydum.O sırada Kaan geldi.Arabaya bindik ve şirkete gittik.Gerçekten çok büyük ve çok güzel bir yerdi.En üst kata çıktık ve bana odasını gösterdi.Odaya girdiğiniz zaman sağ tarafta siyah,büyük bir masa,sol tarafta kocaman bir kitaplık var.Ayrıca oda tamamen camlarla kaplı ve harika bir manzarası var."Ee nasıl buldun odayı?"diye sordu Kaan.Bende "Çok güzel"dedim etrafa bakarak."Aslında sana bir şey soracağım?"dedi."Dinliyorum"dedim."eğer istersen bu oda senin olsun.İstediğin zaman gelip buradaki avukatlık işleri ile ilgilenirsin."dedi.Ben çok şaşırdım ama bir yandan da mutluydum.Bu güzel oda benim olacaktı."Ya çok teşekkür ederim.Bütün boş zamanlarımda buraya geleceğim"dedim:Bir çocuk gibi çok mutlu olmuştum.Bana biraz yaklaştı ve "Ama kendini çok fazla yormak yok,yoksa bozuşuruz."dedi gülümseyerek.Bende ona bakıp gülümsedim ve sarıldım.Oda bana sarıldı.Sanki bütün dertlerim yok olmuştu,içim huzur doldu.Ben hayatımın en mutlu zamanlarını yaşıyordum ve kıymetini bilmeliydim.O an tereddütte kaldım ama artık söylemeliydim.O bana sürekli söylüyordu bu sefer de sıra bende.Sanırım hemen söylersem daha kolay olur.Kafamı kaldırıp yüzüne baktım ve "Kaan ben seni çok seviyorum"dedim.Bunu benim ağzımdan duyduğu için biraz şaşırmıştı.Bana daha sıkı sarıldı ve "Ben seni daha çok seviyorum"dedi.Allah'ım keşke bu an hiç bitmese,böyle ölsem.Kaan tekrar bana baktı ve "Nereye gidelim?" diye sordu."Nasıl yani?"diye sordum."Gitmek istediğin herhangi bir yer var mı?"dediğinde çocukluğumdan beri hayal ettiğim şey geldi aklıma.Yüzüne baktım ve "Yarın tam zamanı yarın gidelim"dedim.Ne demek istediğimi anlamıştı.Göz kırptı ve tekrar sarıldık.

  Şu an evdeyim ve saat gece 2 ama ben heyecandan uyuyamıyorum.İnanamıyorum,en büyük hayallerimden biri yarın gerçek olacak.Uyumaya çalışıyorum ama uyuyamıyorum.en sonunda gözlerimi kapattım ve gece 3 civarında uyumayı başardım.Sabah olmuştu ve beni Kaan uyandırmıştı,arayarak.Saat 10'du kalktım ve hazırlanıp Kaan'a gittim.Aslında akşam 7 de gidecektik ama Kaan günü beraber geçirelim istedi.Ben zaten dünden hazırım.Tam kapıya çıkmıştım ki Kaan geldi.Arabadan indi ve yanıma geldi."Günaydın Leydim arabanız hazır"dedi.Ben ona sarıldım ve arabaya geçtim."Sen niye geldin ki ben gelecektim zaten" "Ne olacak canım sevgilimi evinden alamayacak mıyım?"Ben sadece gülümsedim.İlk defa sevgilim olmuştu ve çok değişik bir duygu bu.Yolun yarısına gelmiştik ki Kaan "Aa istersen bir yere gidelim dışarıda yiyelim"dedi.Bende "Yok ya yalnız olsak daha iyi."dedim."Peki sen bilirsin güzelim"dedi ve eve sürdü.

  Eve girdik ve hemen sofraya oturduk.Kahvaltı doluydu,her şey vardı.Güzelce kahvaltı ettik ve bütün gün gezdik.Saat 6 olduğunda heyecanım daha da arttı.Eve gittik ve Kaan giyindi.Allah'ım bir insana forma bu kadar yakışır.E tabii bir de Trabzonspor forması olunca insanın gözleri kamaşıyor.Çok kez stadyuma gitmiştim ama bu çok daha iyi olacaktı.Dünya'daki güzel bir kaç şeyden biri insanın sevgilisiyle Trabzonspor maçına gitmesidir.Hayatım boyunca hep bunu hayal etmiştim.

BÖLÜM SONU 

NEDENSE BEN BU BÖLÜMÜ ÇOK SEVDİM

SİZ NASIL BULDUNUZ BÖLÜMÜ?

ALLAH'A EMANET OLUN HOŞÇA KALIN