Leyla

Leyla 1. Bölüm

Merhaba canlar yeni bölümle tekrar aranızdayım.

Bölüm tatlı okuyucularım @Kara_Melek_1995 @yagmur34_gs ve @deliyurek_35fb gelecek üçünüzü ayırmaya kıyamadım. Ahhh ahhh burda bile kıyamamışım sizi ayırmaya.

Ve tekrar edeyim lütfen okuduktan sonra yıldıza basmayı unutmayın. Canlar birde profilimi takibe almayı unutmayın. Keyifli okumalar.

"" "" **************************"" ""

Seyit Ali gelen bağrışlarla annesinin geldiğini anladı. Kopacak kıyametin farkındaydı sadece bu kadar çabuk olmasını istemiyordu. En azından babası geldikten sonra olabilirdi diye düşündü.

Büyük bir nefes alıp yukarı çıktı. Tabi annesini Leyla'nın saçlarını eline dolamış bir şekilde görmeyi beklemiyordu. Leyla anın şaşkınlığı ile tepki bile gösteremiyordu.

Seyit Ali hızlıca yürüyüp Leyla'yı annesinin elinden almaya çalıştı. Zavallı kızın saçlarını doladığı elinden almak baya zor olmuştu.

Neriman hanım bir oğluna birde karşısında titreyen kıza baktı. Oğluna ve kocasına böyle bir evliliği asla kabul etmiyeceğini söylemesine rağmen. Onlar bildiklerini okumuştu.

Seyit Ali annesinin onlara olan öfkesinin farkındaydı. O da istememişti ama kahretsinki mecbur bırakılmıştı. Evlenmemesi demek yeni bir kan davasının başlangıçı demekti.

"Bu kızın, bu evde ne işi var? Ben size olmaz demedim mi! oğlumun katillerini bu evde barındırmam demedin mi, haaaa! Al bu kızı getirdiğin yere geri götür, yoksa olacaklara ben karışmam Seyit Ali bunu bilesin."

Leyla karşısındaki kadının acımazsızlığını dehşetle izliyordu. Bir günde tepe takla olan hayatına yetişemiyordu.

"Bakın kimsiniz bilmiyorum. Bende burda olmak istemiyorum. Lütfen oğlunuza söyleyin bıraksın beni, hâlâ hiç bir şey için geç değil. Gerekirse bu şehirden bile gitmeye hazırım."

Seyit Ali sinirle Leyla'ya döndü. Kendiside meraklı değildi bu evliliğe, ama artık olan olmuştu. Leyla'dan gözlerini alıp annesine döndü.

"Anne biz evlendik. Leyla hiç bir yere gidemez! Sende mecbur olduğumu biliyorsun. Lütfen bana yardımcı olmaya çalış."

Neriman hanım önce Leyla'nın söylediklerini dinledi, sonra da Seyit Ali 'nin söylediklerinin şokunu yaşadı. Oğlu evlendim diyordu. Hemde o ailenin kızıyla, içi kan ağlarken karşısına geçip ben evlendim deyişini unutmayacaktı. Unutturmuyacaktıda!

"Sen ne dedin. Evlendim dedin değil mi?"

"Yanlış duymadım, oğlumun katilinin kardeşini alıp. Evime soktun, bana hiç mi acımadan oğul."

"Bana bak Seyit Ali daha kardeşinin kefeni leke almadı. Bunu nasıl yaparsın."

Sinirden titreyen elleriyle gözündeki yaşları sildi, Neriman hanım. Sonra Seyit Ali dönüp konuşmaya başladı.

"Bugünü unutma Seyit Ali, bir oğlumu mezara veren bana! İkincisini diriyken gömdürdün bana, bugünü sakın unutma Seyit Ali çünkü ben unutmaman için elimden geleni yapacağım." Deyip Leyla döndü. Tiksinir gibi yüzünü ekşitti.

"Sende bu eve geldiğine, geleceğine pişman olacaksın. O kadar çok şey yaşatacağım ki sana ailen hergün çektiğin eziyet için ölmeni dileyecek."

Leyla hayretler içinde baktı. O masumdu kimseye zarar vermemişti. Karşısındaki kadının kendisine olan öfkesine anlam vermiyordu. Ortada tek bir mağdur varsa o da kendisiydi.