Ceren'in ağzından
"Taş ne kadar büyüktü varya üff, onun birimizin kafasına geldiğini düşünsene" Umut bu durumlarda bile nasıl neşeli olabiliyorsun acaba, bana da göstersen.
"Umut sussan biraz, şuan en mantıklı olacak şey bu senin susman" onun konuşması aslında beni mutlu ediyordu. Eve gelen taş cidden korkutucu bir şekilde ses çıkarmıştı, kalkıp üstümü giyinipte nasıl burada olduğumu anlayamıyorum. Yavaş yavaş kar yağıyordu altımdaki pantolan beni acayip şekilde üşütmeye başlamıştı. Umuta bakmak için arkama dönüp baktığımda, Umut ağzını açmış dilini dışarı çıkarmış gökyüzüne bakıyordu. " Umut cidden mi? Çok çocuk ruhlusun be oğlum" " Aaa niye öyle dedin ki şimdi hem sende denesene Ceren" " Ne! Beni tanımıyormuş gibi konuşuyorsun" " Ya hadi be lütfen çok güzel oluyor" "Üff Umut"
Yanına gidip aynı hareketi yapmıştım, gerçekten çok keyifli oluyordu. " Hadi yola devam edelim" " Tamam"
Bir on dakika daha yürüdükten sonra kar çok fazla yağmaya başlamıştı. Kar dolayısıyla birilerini görmek gerekten zordu, aradığımız adamı nerede nasıl bulacağız. Derin bir of çekip tam Umut'a dönecekken yüzüme sert bir kar topu yemiştim. "Ayyyy! Sen neden arkana dönüyorsunki" " Ya Umut neden dönmeyeyim, bu yaptığın insanlıkmı" elimi hemen yanımda duran park edilmiş arabadan kar alıp kar topu yaptım.
Bende tam Umut'u kafasından vurmuştum. Kar çok hızlanmıştı. "Umut bırak oyunu biz nasıl bulacağız adamı bu karda" derken Umut'u da gözden kaybetmiştim. " Umuuutt" " Umuut"
Tam arkamda bir el hissedip bir anda kucağa alınmam çok zaman almamıştı. "Sen bana kar atarsın he. Bende seni kara atarım" " Ya Umut mal mısın? Bırak beni" "Tı olmaz"
Birkaç dakika daha yürüdükten sonra beni bırakıp tam önümde durdu. " Umut gerçekten kaç yaşındasın" " 17 yaşındayım Ceren sen kaç yaşındasın." Birden elini saçlarıma götürüp "Kafandaki karları temizle" dedi. Bana o kadar yakındı ki nefsini alnımda hissediyordum, yüzüm kıpkırmızı olmuştu. " Bir kar temizlemek bu kadar zor olamaz herhalde" "Zaten kar temizlemiyorum" deyip birden sıkıca sarıldı. Ne yapacağımı bilmeden bende ellerimi sırtına götürdüm, o kadar rahatlamıştım ki bütün stresim korkum hepsi birden bire gitmişti.
Bizim bu duruşumuzu Savaş ile Alinin sesi bozmuştu...
----------------------------------------------------
BİR SONRAKİ BÖLÜMÜ YAZIP TEKRARDAN BUGÜN ATACAĞIM
SAĞLICAKLA KALIN BEBEKLERİM
