3-Mutluluk

114 12 7
                                    

HELLOOOOOO. GİZEMLİ OKUYUCULAR NASILSINIZ


🌼

Sabah telefonun sesi ile uyandım ama nasıl uyanma yataktan düştüm bildiğin. Gelen mesajlar umuttan, gözlerim yarı açık durumda okurken umut baya bir hızlı mesaj atıyordu.

UMUT: Kalk kız

UMUT: Alminağğğğ

UMUT: Kalk artık

UMUT: Telefonu sessize alamazsın çünkü seni kimse aramaz

Umut'un o kelimesi beni baya bir buruklaştırmıştı. Ama haklıydı benim şuana kadar hiç arkadaşım olmamıştı, Umut'a cevap vermek için telefonu elime aldım.

BEN: Efendim Umut

UMUT: Sen ne yapıyordun acaba niye uyuyorsun

BEN: Niye uyumayım Umut

UMUT: Çünkü okul var Almina

BEN: Aaa bugün okul var

UMUT: Almina kalkman lazım yoksa Ceren bizi kesecek

BEN:  Birincisi Ceren neden bizi kessin Umut ikincisi dün bir bugün iki ne kadar tanıyorsunuz beni

UMUT: Kızım sen beyninden darbemi aldın arkadaşın olmak istiyoruz bizimde arkadaşımız yok pek fazla 

BEN: Umut ne oldu söyle işte

UMUT: Okula erken gidip yer tutacaktık Ceren dedi ya ama şuan senin sayende alamicaz

Anlık bir şokla

BEN: Ahh tamam giyiniyorum şimdi


Aşağıya babamın yanına gelip yanığına öpücük kondurup söze girdim. "Baba hiç ağzını açmadan dinle beni ben arkadaş edindim" babam şok olmuştu ağzı yarım açık bir şekilde bana bakıyordu "Ve benim şimdi erken çıkmam lazım Osman Abi buralarda mı yoksa acilen beni başkası bıraksın" babam ağzını açtı ve o cümleyi söyledi "Ben bırakırım seni merak etme ,git üstünü giy" hızlıca merdivenleri çıkıp üstümü giyerken.

Aklım dank etti babam beni babam bırakacak. Babam asla evinden çıkmaz ve benim için çıkacaktı. Üstümü giydim, çantaya defter kitap koydum ve saçımı at kuyruğu yapıp tepeden bağladım. Kapıya indim arabada babam bekliyordu arabaya biner binmez babam sürmeye başladı. Hiç konuşmadan devam yola çıktı, sessizliği bozan babam oldu "Arkadaşlarının adı ne" bu soruyu niye sorduğunu çok iyi biliyordum, arkadaşlarımı araştıracaktı ama ben genede söyledim.

"Ceren ve Umut " tekrardan sustuk. Okulun önüne geldiğimizde Umut ve Ceren sinirli bir şekilde beni bekliyordu, benden önce babam indi, hızlıca arkasından babam ne yapıyor acaba diye hızlıca indim. " Almina' nın arkadaşları siz misiniz?" Umut korkmuştu çok belli oluyordu, Ceren konuşmuyordu bile. Ben araya girip " Baba evet onlar teşekkür ederim beni bıraktığın için gidebilirsin." Baba dediğim anda bütün okul beni duymuştu sanki herkes babama baktı bir anda babam bakışlardan rahatsız olmuştu belli ki hızlıca arabaya bindi.

" Az önce ne oldu" diyen Ceren'di" Bende bilmiyorum" diyen ise Umuttu .








SELAMM HAYALET OKUYUCULAR NASILSINIZ BAKEM

TATİLDDE BELKİ DAHA FAZLA ATARIM AMA OKUNMUYOR

ÖLSU

SUÇSUZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin