Medyada Ceren var
⭐
Okula girdiğimiz anda herkes bize bakıyordu , çünkü okula babam gelmişti ve hepsi babamdan korkuyordu. Sınıfa girip cam kenarı arka iki sıraya oturmuştuk Ceren benim yanıma oturmuştu Umut arkaya oturmuştu . Maşallah 1.85 boy vardı Umutta.
BEN: Sınıfa galiba ilk biz geldik
CEREN: Beş dakika sonra dolar merak etme
UMUT: Almina sana bir şey soracağım ama kızma
BEN: Efendim Umut
UMUT: Sen hep özel okullarda okudun ya , nasıldı oradaki öğrenciler kaç gündür bunu düşünüyorum
BEN: Umut benim okulda tek iletişim kurduğum şey hocalardı hiç bir öğrenciyle konuşmazdım daha doğrusu onlar benimle konuşmazdı ilk arkadaşım sizsiniz, birde babamın yakın arkadaşlarının çocukları vardı
CEREN: Nasıl yani senin hiç arkadaşın olmadı mı ?
BEN: Evet maalesef olmadı ama ben alıştım
UMUT. Almina kızma ama bir şey daha soracağım
BEN: Sor Umut sor
UMUT: Birtek babanla sen mi varsın ?
BEN: Evet Umut. Annemi kaybettik bir kaç sene önce
CEREN: Umut Almina kızmasa bile ben şimdi ağzının ortasına çarpıcam sus
Sınıfa bizden sonra gelen kişi o gün bizim gibi teneffüste dışarı çıkmayan kişiydi. Yalnız girmişti içeriye çokta tatlı bir çocuktu yani sempatik nasıl hiç arkadaşı olmaz.
BEN: Ceren bu çocuk kim
CEREN: İsmi Savaş sınıftaki kimseyle konuşmaz asosyal gibi bir şey bir tek galiba kuzeniyle çok iyi anlaşıyorlar
BEN: Aaa nerden biliyorsun
CEREN: İnstagram diye birşey var biliyorsun dimi Almina
Savaş konuşmamızı duyacak olmalı ki küöük bir gülücük patlattı
UMUT: Almina sen Savaşla konuşsana
BEN: Neğ
CEREN: Umut saçmalama kimse onunla konuşamaz
Sınıf yavaş yavaş doluyordu, sesimizin Savaş'a gitmesi imkansızdı yani
UMUT: Alminam yapar benim yaa
⭐
KİTABI KİMSE OKUMUYOR MORAL SIFIR
BİR YORUM YAPIN LA 5 KİŞİ OKUYOR
