Kitabın adı: Leila P.'nin Günlüğü
Kitabın yazarı: Bergmanesque
Bölüm sayısı: 16
Durumu: Devam ediyor.
Tür: Dram
Bölümdeki tüm incelemeler benim şahsi fikirlerimdir. Anlayışınız için teşekkürler.
Ayrıca kitap incelemesi 5 kritere göre bölünecek, her biri 20 üzerinden puanlanacak, ve toplamda kitap 100 üzerinden puan alacaktır.
Bu kriterler:
1. Konu/Hikaye
2. Karakterler/Karakter gelişimi
3. Betimleme/Sunum, Anlatım.
4. Sürükleyicilik
5. Yazı/İmla kuralları.
0-20 - Hayal kırıklığı. Zaman kaybı.
21-40 - Olmamış bir kitap. Kötü.
41-60 - Ortalama bir kitap. Bir deneyin bakalım.
61-70 - İyi bir kitap. Tavsiye edilir.
71-80 - Kesinlikle çok iyi bir kitap! Şiddetle tavsiye edilir!
81-90 - Kesinlikle okunması gereken, çok güzel bir kitap!
91-95 - Ölmeden önce okunması gereken mükemmel bir kitap!
96-100 - Bir başyapıt. Bir şaheser.
<><><><><><><><><><><><><><><><><>
Bu kitabı okurken kitaba attığım bakış:
*-*
1. KONU/HİKAYE
Leila ve Rose çok yakın iki arkadaştırlar. Hayatlarına normal bir şekilde devam ederken Leila'nın aniden intihar etmesiyle olaylar başlar. Komiser McMurphy ve Rose, bunun bir intihar olabileceğine dair şüpheler sezmeye başlarlar. Peki ya gerçeklerin ardında ne vardır? Leila gerçekten intihar mı etmişti? Yoksa bu bir cinayet miydi?
Evet. Konu tam olarak bu şekilde.
İtiraf edeyim ki, ben kitabın daha ilk bölümünü okuyup bitirdiğime "amaaaannn." Demiştim. Çünkü bu kitabın da bazı kitaplar gibi ilgi çekici başlayıp daha sonra vıcık vıcık aşk kokan, olayların alakasız şekilde ilerleyeceği bir hikaye sanmıştım. Ama devam ettikçe şöyle diyordum. "Aman Tanrı'm! Bu da ne! Bu kitabı gerçekten şu uygulamada mı okuyorum?"
Konu olarak eşi benzeri bulunmayan bir hikaye olmasa da, çok özgündü. Konu ve Hikaye çok iyi abi! Ne diyebilirim ki.
Bu tarz hikâyelerle filmlerde çok sık olmasa da ara sıra karşılaşıyoru, ama Wattpad gibi bir uygulamada böyle güzel bir hikaye bulmak gerçekten çok zor. Kitabın konusunu da, hikayesini de ayrı sevdim gerçekten. Eleştirecek nokta çok az var. Ne bir mantık hatası, ne bir tempo düşüklüğü, ne de bir saçma bir olayla karşılaştım. O kadar güzel bir şekilde dengede tutulmuş ki, okurken hiç yorulmuyordum. Flashback sahneleri hiç beynimi yakmıyor, olayları çok güzel şekilde kavraya biliyordum. Basit ama güzel bir hikaye anlatımı vardı. Işte dengede tutulmuş diyeceğim hikaye tam olarak bu şekilde olmalı. En azından ben böyle düşünüyorum. Leila'nın intihar edeceği çok belli olsa da, bunun arkasında bir cinayet olacağını tahmin etmek bana göre biraz zordu ve bunun bir cinayet olabileceğini öğrendiğimde kitap için gerçekten heyecanlanmış ve meraklanmıştım. Arkadaşı Rose'un verdiği tepkiler, onun bu olayın peşinden gitmesi hepsi yerindeydi. Karakterlerden daha detaylı karakterler kısmında bahsedeceğim ama neyse.
Gerçekten oturdum ciddi ciddi düşündüm de hikayenin herhangi bir kısmını eleştire bileceğim bir nokta var mı diye. Ama yok. Hikayeye tek kelimeyle bayıldım! Muhteşem bir hikaye ve kesinlikle kitabı okumaya devam edeceğim.
Ama tüm bunları yazdıktan sonra aklıma bir nokta takıldı. İncelediğim diğer kitapların bazılarında da bu vakayla karşılaşmıştım aslında. Leila'nın intihar etmesi okuyucuda pek bir fazla bir etki bırakmamıştı. En azından ben de o kadar da çok bırakmadı etkiyi. Çünkü Leila'yı tanımadığımı, daha kim olduğunu bilmeden bir anda aniden intihar etmesi ve olayların hızla gelişmesi birazcık yavan gibi geldi bana. Leila'nı gördüğümüz tek yer Rose ile telefonda konuşması. O da yani sadece telefonla konuşuyor. Yani Rose ile Leila'nın yakın arkadaş olması, birbirlerini candan sevmesi, Leola intihar edince Rose'un öyle acı çekmesini pek fazla hissettirmedi aslında. Leila intihar edince "Hmm. İntihar mı etmiş." dedim sadece. O yüzden de işte onun daha etkili olması için en azından bir bölüm de olsa ne Leila ile Rose'un birlikte olması, onun arkadaşlıklarından bir kaç sahne gösterilmesi gerekirdi benim fikrimce. Ama tabii bu da yazarın stili. Pek fazla karışmak işime düşmez.
