l a d y b u g → kai ♣

○•○

-sen delirmiş olmalısın.

-hayır,gayet ciddiyim dedi etrafta dört dönen bedenime yaklaşıp.tabi beni nasıl ikna edeceğini iyi biliyor.

-bunu yapmak zorunda mıyız?

-so eun biraz sakin olur musun lütfen.seni insanların karşısına çıkarıp dans ettirmeyeceğim.sedece eğlence olsun diye denemeni istiyorum.hem gör bak başlayınca bir daha duramayacaksın.

-tamam,senin için deneyeceğim.dedim kollarından ayrılırken.bana kocaman bir gülümseme hediye edip müzik çalara yöneldi.

Ahh,inanamıyorum!growlu açmış olamaz değil mi?ben bittim!

İnanamayan gözlerimi ona dikmiştim yanıma geldiği sırada.onunsa yaptığı sadece sırıtmak.gülmekten başka bir şey yapamaz mı bu çocuk?

-şimdi aynanın karşısına geç ve önce kendine güven.sen benim karımsın bunu unutma.

Bunu bu kadar ciddi söylemesi beni daha çok güldürüyor maalesef.

-ben kimim?exo nun dans makinesi.o yüzden emin ellerdesin.

-kesinlikle öyle dedim kıkırdayarak.

-biraz ciddileş lütfen.

-off tamam.

-şimdi yapacağım şeyleri yavaşça tekrarlamaya çalış.

Sakince ritime uyum sağlayan figürlerini yapmaya çalıştım.sağa sola melodiye uygun şekilde hareket ederken "güzel.çabuk öğreniyorsun."dedi kıymetli öğretmenim.

-eee,kimin karısıyım.olsun o kadar.

Zaman geçiyordu ve biz sırayla bütün exo danslarını çalışıyorduk.dediği gibi başta istemesem de şimdi fikrim tamamen değişti.o kadar farklı bir şey ki kendime olan güvenimi ve enerjimi arttırıyor.hayata bakış açımı tamamen değiştiriyor.

-bu harika bir şey!

-sana söylemiştim demek istemiyorum ama sana söylemiştim.

-evet biliyorum.yine haklısın.

İki eliyle kendini işaret edip sırıttı.her zaman ki gibi havalandı bu çocuk.çok işim var benim bununla çok.

-tamam.bugünlük bu kadar yeterli.

İkimizde nefes nefese kalmıştık.hatta şuan yaşadığımdan bile şüphe ediyorum.kai de müziği kapatıp aynı halde yanıma uzandı.

-saat kaç?

-iki.

-nee?saat gecenin ikisi mi?

-evet.sanırım burada uyumamız gerekecek.

-sana inanamıyorum.niye hiç saate bakmadın?

-kendimi kaptırmışım ,aklıma gelmedi.neyse boşver hadi koltukta uyuyalım.

Elimden tutup zorda olsa beni kaldırdıktan sonra deri koltuğa uzandı.tabi beni de kendine yapıştırdı.elleri herzaman yaptığı gibi usulca saçımda geziniyordu ve bu huzur etkisine ara sıra da küçük öpücükler katılıyordu.

Onun kollarında olmak beni herzaman rahatlatırdı.bütün korkularım,endişelerim onun sıcaklığında buharlaşırdı adeta.işte bunu yaşamak bambaşka bir şey.

-so eun?

-efendim?

-annemin sorusuyla ilgili ne düşünüyorsun?

Aman allahım!soırası mı bunun şimdi?neden gece gece kızarmak zorundayım?

-ne sorusu?diye sordum salağa yatarak.