#4.Bolum

30.4K 288 65
                                    

1 hafta sonra...

Sabah uyandığımda içimi bir huzursuzluk kapladı. Bugün bana gerçeği soylecekti ve korkuyordum. Ya kendimi kaybedersem? Off

Yataktan kalkıp duşa girdim. Orada bir süre oyalandiktak sonra çıktım ve üzerime hiçbir şey almadan salonda ki koltuk üzerine uzandım. Telefonumu alıp ona yazdım.

Ben: Bugün son. Söyle hadi.

Anonim: Son Nudemi alayım.

Ben: Tamam.

Ben:

Anonim: Sen çıplak mısın şu an!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Anonim: Sen çıplak mısın şu an!

Ben: Evet, gelmek ister misin?

Anonim: Hayır güzelim şimdi değil ama zamanı gelince yanından ayrılmayacağım.

Ben: Söyle, dinliyorum.

Anonim: İlk olarak sakin ol.

Ben: Hadi!

Anonim: O senin gerçek annen değil. Gerçek annen seni doğururken öldü ve baban annesiz büyüme diye başka bir kadın ile evlendi. Sana da gerçeği söylemedi. Üvey annen olan kadın seni hiç sevmedi zaten ama gerçeği söylemek için babana söz vermişti.

Telefon elimden düşerken nefes almadigimi hissettim. Ne yani o kadın benim gerçek annem değilmiy di! Ben yıllardır o kadına annem dedim ama o...

Babam nasıl bunu bana yapmıştı?

Sinirle telefonu elime alıp babamı aradım.

"Buyur kızım,"

"Sana bir şey soracağım ve sadece l soruya cevap vereceksin!"

"Tamam kızım."

"Suzan, benim gerçek annem mi, yoksa üvey annem mi?"

"Kızım..."

"SADECE BİR CEVAP İSTİYORUM! AÇIKLAMA DEĞİL!"

"Gerçek annen değil, gerçek annen seni doğ-"

Daha fazla dayanamayıp yüzüne kapattım telefonu. Koltuğa otururken gözyaşlarımı serbest bıraktım.

Akşam...

Üzerime siyah ve fazla dekolteli bir elbise giydim.


Canım çok yanıyordu ve kafamı dağıtmak için bara gidecektim. Hazır oldugumda telefonumu ve çantamı alıp evden çıktım.

Telefonum titreyince telefona baktım.

Anonim (53 tane mesaj)

Cevap vermeden telefonu çantama attım. Şu an kimseyle konuşacak durumda değildim.

Arabama atlayıp eve yakın olan bara gittim. Çantamı bir masaya bırakıp barmenden içki istedim. Sekizinci kadehi de kafaya dikip dans eden insanların arasına girip dans etmeye başladım. Bir sürü abaza bana bakıyordu. E bakilmayacak gibi değildim. Çok güzel bir görsel şölen sunuyorudum onlara. Biri yanıma gelip dans etmeye başladı ve bana bilerek sürtündü. Bende karşılık olarak ona döndüm ve kollarımı boynuna dolayıp dans etmeye başladım. Neredeyse benle yaşıt olan çocuk belimden tutup beni özel odalardan birine götürdü.

Beni yatağa bırakıp üzerini çıkartmaya başladı. Kafam o kadar hoştu ki adam beni sikseydi umrumda olmazdı. Ki öyle yapacaktı. Üzerinde sadece boxeri kalınca üzerime gelip ağırlığını üzerime vermeden yaklaştı. Tam dudaklarıma egildiki kapının kırılma sesi geldi.

Ben yerimde uzanırken içeri giren kişi adamı üzerimden alıp dövmeye başladı. Bir süre sonra belimde ve kalçalarımda bir el hissettim ve havalandim.

Anonimden...

Sanem'i bardan çıkarıp evime götürdüm. Kendi yatağıma bırakıp üzerini örttüm.
Gözüm elime çarpınca çekmeden yara kremi alıp sürdüm.

Sanem'e gerçeği söylediğim için pismandim. Az daha bir adamla.. Siktir!
Bakışlarım ona donunca gulumsedim. Yüzüne gelen saçları kenara atıp alnından öptüm.

Onu ilk defa iki yıl önce kamp alaninda görmüştüm.

İki yıl önce...

Sinirle yanımda ki Buraga döndüm. "Lan bizim burada ne işimiz var! Ne güzel evde yatıyorduk!"

Burak göz devirerek "Abicim bir kere de topluma ayak uydur. Hem üniversite ayarladı bu kampı. Ne güzel işte!" Dedi.

Oflayarak yanından ayrılıp ormanın içinde gezdim. Üniversitemiz her yıl yeni gelen öğrencilere kamp düzenliyordu ve bu sene ki gezi için Rektörümüz bizimde yeni gelen öğrencilerle gelmemiz için ısrar etti, bizde gelmek zorunda kaldık.

Ormanın ortasında elinde ki telefon ile uğraşan kız gözüme çarptı. Telefonunu avcuna vurarak "Kahretsin!" diye söylendi.

O kadar tatlı gözüküyor du ki utanmasam yanına gidip yanaklarından sıkardim. Çok güzel bir kızdı. İlk defa bir kızı güzel bulmuştum çünkü bu kız çok masum duruyordu. Yanından geçmiş gibi yapacakken kolumdan tuttu.

"Şey, telefonun çekiyor mu?"

Hayır şeklinde başımı salladigim da ofladı. Tam yanımdan geçip gidecekken ayağı yerdeki çalıya takıldı ve bende onu tutmaya çalışırken üzerine düştüm. O gözler gerçek miydi?

Şimdiki Zaman...

O gün bugündür peşindeyim. Annesinin ona tuhaf davrandığını fark edince nedenini araştırdım ve karşıma bu gerçek çıktı. Bunu kullanmak bana göre değildi ama ona yaklaşmamin başka bir yolu yoktu.

Yanından kalkacakken kolumdan tuttu. Gülümseyip yanına uzandım ve başını göğsüme koydu. Acaba sabahleyin yüzümü gördüğünde ne tepki verecek?

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin.

Ne Hayaldi ama!!!-1-  (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin