Kirli Yüzler

28.BÖLÜM

Keyifli okumalar:))

Satır arasına yorumlarınızı iliştirmeyi eksik etmeyin.:)

Acıyla yutkunarak gözlerimi araladım.Birbirine yapışmış ve ağrıyan gözlerim ilk bir kaç saniye ışıkların acı hissiyle bulanıklaştı.Ağlayarak uyumanın verdiği bu his geçtiğinde, saçlarımın üzerinde yavaşça gezinen bir el hissederek yattığım yerden hızla doğruldum.Doğrulmak doğru bir karar olmasa gerek.Başım ani hareketle döndüğünde acıyla inledim.

"İyi misin?"

Serdar'ın meraklı sesi ile eğik kafamı kaldırıp ona baktım."Bana bir daha dokunma!" dedim dişlerimin arasından.Onunla aynı yatağın üzerinde olmaktan iğrenip yataktan kalktım.Yaptığım harekete öylece bakıp "Niyetim seni üzmek değil Elisa." dedi yorgun bir sesle."Sadece beni görmeni istiyorum.Kalbimdeki seni, benden dinlemeni istiyorum."

"Ne saçmalıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak."Senin hislerini bilmek neyi değiştirir ki?Senin bendeki konumun değişmez Serdar.Asla değişmeyecekte." 

Kaşlarını çatarak yataktan kalktı.Ben yatağın sol tarafındayken o sağ tarafında."Seni bırakıp giden birisine iyi şeyler hissederken ben hep seninleydim!" Sesi az biraz yükseldiğinde gözlerimi sertçe kapatıp açtım.

"Serdar lütfen." dedim yalvaran bakışlarımı hiddetli gözlerine iliştirerek."İnsan bir başkasına güzel duygular hissedebilir.Fakat bu duygu zarar verecek duruma gelmemeli.Ben sana karşı hiç bir şey hissetmiyorum.Lütfen bunu anla artık."

Kafasını yavaşça iki yana salladı.Gözlerindeki hüznü gördüğümde yenilgiyi kabul edeceğini düşündüm."Savaş'ı yok etmek istiyorum!" dedi dişlerinin arasından.

Gözlerimi korkuyla irice açtım."Hayır lütfen!" dedim hızla.Gözlerim çoktan dolmuştu.

"O varken beni sevemiyorsun." dedi söylenerek.

"Seni hiçbir zaman sevmeyeceğimi anla artık!" dedim sinir bağırarak.

"Beni sevmeye alışsan iyi edersin Elisa." dedi ve odadan hızla çıktı.Kapıyı kilitmeden yetişmek umuduyla kapı kolunu indirsemde o çoktan kilitlemişti.Yumruklarımı kapıya inirirken bir taraftanda ağlayarak ona bağırıyorum."Lütfen ona bir şey yapma Serdar!Ona sakın bir şey yapma!" 

***

Ağlamalarım son bulmadığı gibi yalvarışlarımda dilimden tükenmedi.Savaş'a zarar vermesinden ölesiye korkuyorum.Beni dinlemeyeceğini biliyorum.Belki zarar vermez diye bir umut benimkisi.

Savaş şuan ne yapıyor, beni bulmak için çabalıyor mu?Taş üstünde taş bırakmadığını biliyorum.Christina olayını unutmadım.Şuanlık görmezden geliyorum çünkü Savaş'a ihtiyacım var.Onun varlığına hiç olmadığı kadar çok ihtiyacım var.

"Serdar delirdin mi sen?Bu yaptığın aptallık!"

Kapının ardından işittiğim sesler ile yataktan doğrulup gözlerimi kapıya diktim.Sesler gittikçe yaklaşıyor.

"Serdar dur artık!"

Duran'ın sesi ile yataktan kalktım.

"Ona zarar vermene izin vermeyeceğim baba!" 

"Bana yaptığına bak!" Duran'ın sesi hiddetli çıktığında irkildim."Yüzümde ki bu iz beni lanet bir hayata mahkum etti!O kız bunun bedelini ödeyecek!"

"Bana söz verdin!Ona zarar vermeyecektin."

"Üzgünüm evlat.Ben artık dayanamıyorum."

"Bende üzgünüm baba.Ona zarar vermene izin vermeyeceğim."