Kirli Yüzler

12.BÖLÜM

Kıyafetlerimi toparlayıp dolaba yerleştirdim.Yatağımın kenarında gelişi güzel fırlatılmış kıyafetlerime bakıp gözlerimi devirdim.Bunları böyle kenara atması kolayda toplaması koyuyor be!Tükürdüğümü yalamak gibi bir şey.

Kot pantolonumu alıp katladım.Tişörtümüde alacakken pantolondan düşen künyeye baktım.Doğru ya Deniz yazan künye.Bunu tamamiyle unutmuşum.Künyeyi alıp şortumun arka cebine koydum.

"Elisa kızım polisler geldi.İfadeni alacaklarmış." Odaya giren anneme baktım.Kafa sallayıp "Geliyorum." dedim.

Kıyafetleri dolaba yerleştirip aşağı indim.Polislere o gün olan her şeyi anlattım.Polisler gidince dedeme sarılıp kafamı omzuna koydum.Dedem dede gibi kokuyor ve ben bu kokuyu seviyorum.Bilirsiniz işte, o hoş hacı kokusunu gibi.

"Dedecim nasılsın?" dedim.

"Yine askerlerimiz şehit oluyor.Bu dünyayı insanlar yakıp kavuruyor.Birazdan bende gidicem." dedi ve saçlarımdan öptü."İşte o zaman ne kadar iyi olurum bilmiyorum."

Dedeme baktım.Sanki o anları tekrar yaşıyormuş gibi bir ifadesi vardı.Oysaki bunlar hep hastalıktan.Başımı tekrar omzuna koyup "Sen yine ilaçlarını içmemişsin dede." dedim."Anne dedemin ilaçlarını getirir misin?" diye anneme bağırdım."İşim var kızım sen al!" diyen annemden karşılık alınca dedemin yanından kalkıp mutfağa gittim.Bir bardak suyla ilaçlarını dedeme verdim."Yoruldun dedem sen, uyu biraz." dedim.

Dedemi zor ikna etmiştim uyuması için.İlaçlardan olacak ki hemen uyudu.Bugün haftasonu ve evde canım sıkılıyor.Samet ile Rüya gezmelerde.Tabi uzun bir süre hasret kaldılar bir birlerine.Demet desen evden dışarı çıkmıyor.Bahçedeki çardağa otururken arka cebimdeki şeyden dolayı rahatsız oldum.Cebimdekine alıp ne olduğuna baktım.Ah yine mi?Şu künye sürekli karşıma çıkıyor.Sanırım sahibini bulsam iyi olacak.Tekrar cebime koyup bahçeden çıktım.Ayakkabılıktan parmak arası terliklerimi alıp giydim.Evden çıkmadan anneme bağırdım."Anne ben Demet'in yanına gidiyorum!" Annemin bir şey demesini beklemeden çıktım evden.Demet'ten başlasam iyi olur.

Mahalle kalabalıktı.Eh haftasonu olunca.Demet'gilin evine yürüdüm yavaşça.Evin önüne gelince yutkundum."Tamam sakin ol kızım.Bir kere girdin bir şey olmadı.Yine bir şey olmayacak, korkma." diye kendi kendime mırıldandım.Derin bir nefes alıp merdivenleri çıkmaya başladım.Kapı ziline basınca kapı hemen açıldı."A a beni mi bekliyordun?" dedim gülüp.

Demet'te gülüp sarıldı bana."Pizza sipariş etmiştim.O geldi sandım.Geçsene." dedi kapının önünden ayrılıp.Kafa sallayıp içeri geçtim.Terleyen ellerimi kot şortuma silip Demet'le salona geçtik.Zaten salon direk karşımızda, gözüküyordu.

"E nasılsın?" dedi Demet karşı koltuğa oturup.

"İyiyim sen?"

"Sıkıntıdan patlıyordum, imdadıma yetiştin." diyince güldüm.

"Bende sıkılıyordum.Hem seni görürüm hemde şu künye senin mi diye sormaya geldim." dedim künyeyi cebimden çıkartıp.

"Deniz yazan künye mi?" dedi Demet şaşırarak.

Künyeyi ona uzatıp "Evet.Rüya'nın partisinden sonra annem bahçede bulmuş." dedim.

Demet derin bir nefes alıp gülümsedi."Abim deli gibi bunu arıyordu.Bir kaç gündür ki kötüydü.Arasam iyi olur." dedi.

Demet telefonunu çıkartıp Ezer'i aradı.Soracağım soruları biraz beklettim.Konuşmaları bitsin sorarım nasılsa.

Demet telefonu kapatıp "Abim çok sevindi.Sana çok teşekkür ediyor." dedi gülümseyip.