Beni sert bir şekilde duvara itip kolu ile boynumu sıkıştırdı.Nefes alabiliyordum ama boynumu hareket ettiremiyordum."Bana bir daha dokunursan eğer parmaklarını teker teker kırarım!" dedi korkutucu bir sesle."Kimse beni durduramaz!"
Gözlerimin dolma...
Damağımda itici bir tatsızlık bırakan, dün gece ellerimden kayıp nerede olduğunu bile bilmek istemediğim telefonum ardı ardına çalmaya başladı.Başımda fısıltılar eşliğinde bir şeyler konuşan insanlar uyuduğumu düşünselerde oldukça bilincim açık bir şekilde uyanığım.
"Elisa."
Sedef yavaşça omzuma dokundu.Gözlerimi açmadan "Uyumuyorum ve her şeyin farkındayım." dedim.
"Baban arıyor ama." dedi Derin."Merak etmiştir."
Gözlerimi açarak yattığım koltuktan doğruldum.Sedef'in elindeki telefonumu alıp "Ne diyeceğim şimdi?Sesimden anlar her şeyi." dedim sıkıntıyla.
"Senin şerefsiz damadın kızını aldattı diyeceksin.Pat pat söyleyeceksin her şeyi!" dedi Sedef öfkeyle."Bok beyinli Savaş!" diye de söylendi.
Yutkunarak telefonu açtım.Sesimi normal çıkarmaya çalışdım."Babacım."
Babam bir müddet bir şey söylemedi."Kızım?" dedi kuşkulu sesle."Geç açtın telefonu.İyi misin?"
Yutkunarak "Yeni uyandığım için öyle geliyordur.Merak etme iyiyim ben." dedim.Babam bir müddet sessiz kalınca "Baba?" dedim kaşlarımı kaldırarak.
"Elisa iyi misin kızım?Bir sorun mu var?Hasta mısın yoksa?" Annemin bir anda telefonda sorgulu sesini duymamla yüzümü buruşturdum.Her şeyi anlayacak.Annem inanmaz bana.
"Merak etme annecim iyiyim ben." dedim hızla."Nereden çıkardınız hasta olduğumu?Gayet iyiyim ben." dedim sitemli tutmaya çalıştığım sesimle.
"Sana niye inanmıyorum ben?"
"Anne kahvaltıya çağırıyorlar beni.Sonra konuşuruz.Babannenmle dedeme selamlarımı ilet." dedim ve bir şey söylemesini beklemeden kapattım."Bu bir müddet onları oyalar." dedim suratımı düşürerek.
Telefonumun tekrar çalması ile ekrana baktım.Savaş.Telefonu kapatarak yattığım koltuğa fırlattım."Seni saatlerdir beni de dakikalardır arıyor." dedi Sedef gözlerini devirerek.
"Aç mısın?" dedi Derin.
Kafamı iki yana sallayarak "Aç değilim." dedim.Sedef'e dönerek "Baban bir şey söyledi mi?" dedim.
Gözlerim parmaklarıma kaydığı an parmaklarıma yaşlar damladı.Önce yavaş yavaş sonra hızlı hızlı bir yağmur gibi aktı."Kalbim sökülüyor gibi hissediyorum." dedim mırıldanarak.Burnumu çekerek "Gördüğüm şeye inanmak istemiyorum." dedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
