Chapter 17

827 166 29
                                        

ජිනීයී මමයි එකම ගෙදර ඉන්නවා...හැබැයි දැන් අපි වෙන් වෙලා දවස් තුනක් විතර ගිහිල්ලා...එයා උඩ ඉදන් බිමට බහිද්දි මන් මගෙ කාමරේට යනවා...ඒ මන් එයා ඉස්සරහා හිටන් ඉද්දි එයාට ඒක ලොකු අපහසුවක් වෙයි කියලා මට හිතෙන නිසා..ජිනී වැඩි හරියක් කාලේ ගෙවුවේ එයාගේ කාමරේ..මාත් එහෙමයි...ඒ දවස් තුනම ගෙදර කෑම ඉව්වේ නෑ...එයා කන්නෙත් එලියෙන් මන් කන්නෙත් එලියෙන්...ඇත්තම කිවුවොත් මන් වැඩිය කෑවෙත් නෑ...මම එයා කෑම කනවා දැක්කෙත් නෑ...😔

මේක නම් මහම මහ මූසල ජීවිතයක් වගේ...මන් දවසම කලේ මගෙ කාමරේට වෙලා කල්පනා කරපු එකයි...

මන් දවසම කලේ මගෙ කාමරේට වෙලා කල්පනා කරපු එකයි

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

"හෙට මට වැඩ නේද....මන් මගේ 4n එක අරන් චෙක් කලා...

මන් කාමරෙන් එලියට යද්දි ජිනීත් එයාගේ කාමරෙන් එලියට ආවා...එයා මගෙ මූන දිහා බලලා හිනා වුනා...මන් ආපහු කාමරේ ඇතුලට ගිහින් දොර වහගත්තා..

"එයාගේ මූන...එයා දිහා මට කෙලින් බලන්නවත් බෑ දැන්..මන් හරියට අතරමන් වෙලා වගේ.

ඇත්තටම එයාව දකින වාරයක් ගානේ එයා ලගට දුවලා යන්න හිතෙනවා...එයාව තුරුල් කරන් ඇති වෙනකන් අඩන්න හිතෙනවා..ඒත් කොහෙද ඉතින් එයා මගෙන් ඈත් වෙලා ඉන්න ඕනී කිවුවනේ...

*Jinny's pov

ශේන් මාව දැක්ක ගමන් කාමරේට ගිහින් දොර වහගත්තා...මට එයා එක්ක කතා කරන්න දෙයක් නෑ..ඒත් එයා ගොඩක් දුකින් ඉන්නේ මට ඒක බලන් ඉන්නත් බෑ..ඒත් ආපහු එයාට ලන් වෙන්නත් බෑ...ඈම් නිසා මට මගෙ හැමදේම නැති වුනා...මට ඈම් එක්ක තරග කරන්න බෑ...ඇත්තටම ආදරේදී අපි කා එක්ක හරි තරග කරොත් ඒ තරගෙන් අපි ආදරේ කරන කෙනාට ලොකු හානියක් බලපෑමක් වෙනවනම් හොදම දේ තමයි කලායට ඉඩ දීලා බලන් ඉන්න එක...නිහඩව ඉන්න එක...

 🌺 MY GIRL 🌺Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang