The Ex-Convict's Love (Dash Ravein Flauter) [On-Hold]

Chapter 21

I look at the ceiling of my room while drowning in deep thoughts. I glanced at the wall clock and its 10:30 in the evening. Hindi na ako makatulog dahil ang haba ng tulog ko kanina. Dahil hindi ko na maalis sa isip ang sinabi ni Daddy kanina ay maraming tanong ang bumabagabag sa akin.

Wala namang mali kung tanungin ko si Dash diba? I'm kinda worried dahil baka ayaw na sa kanya nila mama at papa. Kaya nagmessage na ako sa kanya.

To: Dash
10:35pm

"Still up?"

Wala pang isang minuto ay tumawag na ito sa akin at sinagot ko naman kaagad.

"You missed me?"
I rolled my eyes.

"Assuming ka. May itatanong lang naman ako dahil hindi ko na kayang ipagpabukas pa ito."
He chuckled.

"Okay. What is it?"

"May hindi ka ba sinasabi sa akin? Have you ever convicted to a c-crime before?"
After asking that ay bigla na lang naging tumahimik ang lumukob sa amin dalawa.

Please tell me the truth. Sana huwag kang magsinungaling sa akin. I'm not gonna judge you.

"Who said that to you?"
His voice change. Too deep and serious.

"My parents. Tell me the truth Dash."

"You don't need to kn--"

"I need to because you're my suitor."
Hindi ko siya pinatapos magsalita.

"I'm just scared you'll hate me."

"So totoo nga? Hindi naman kita iju-judge bigla Dash."

"Please don't be afraid of me."

"Edi don't."
I heard him laughed. Nangunot ang noo ko. May nakakatawa ba sa sinabi ko?

"Hoy! Anong nakakatawa?"
Medyo napa-lakas ang sabi ko sabay napa-upo sa kama.

"Nothing babe."
Nahihimigan ko pa rin sa tono ng pananalita nito na pinipilit niyang huwag matawa.

Napabuntong hininga ako. Abnormal na ba itong lalaki na 'to?

After knowing na totoo pala ang sinabi ni Daddy about kay Dash ay hindi ko naiwasang madismaya sa sarili ko. Alam kong nagulat lang ako kanina sa nalaman kaya medyo napag-isipan ko siya nang masama pero who am I to judge him easily? At tama nga naman siya sino ba naman ang hindi matatakot sabihin sa nililigawan nito na galing siyang kulungan noon?

And I'm not that scared of him. Sa ilang months na magkakilala kami alam kong mabait siya. He always helped me when I'm in need. So who am I really to judge him? Wala pa ngang kami pero ganito na kaagad ang asta ko sa kanya.

"Still there?"
Naputol ang pag-iisip ko nang marinig ang boses niya. God! How can his voice makes my heart flutter so fast?

"Uhm yeah, please tell me about it when I came back there."
Gustong gusto ko na talagang malaman. I know its a sensitive information but my curiousity kills me!

"Do you really want to know?"
Yes!

"If its okay with you."
I bite my lip and brushed my hair with my fingers.

I heard him sigh.
"Okay babe pupunta ako diyan."

Nangunot ang noo ko sa sinabi nito. Ano raw? Pupunta siya dito?

"No Dash, baka pagalitan tayo ni Daddy."

"Don't tell him, its our secret. Bye babe see you tomorrow."