She's Dating A Merman

Chapter 15

My chest were tightening the whole time as we drove onto airport. I want to ask Forth what really happened but my mouth doesn't cooperating. It feels like I don't have an energy to talk anymore. I wasn't even able to say goodbye at Exodus because I was so fucking shocked.

I know he'll understand.

"It's not that critical naman. Everything's fine," sabi pa ni Forth. Tumango na lang ako dahil wala akong ganang magsalita.

Tahimik lang ako buong biyahe hanggang sa makarating kami ng Hospital. Mom's sleeping, pero kahit na ang daming tubo ang naka-tusok sa kanya ay hindi ko pa rin napigilan ang sarili kong yakapin siya. "Mom, I'm sorry," I cried.

Mahimbing lang siyang natutulog. I felt so bad. Wala man lang ako sa tabi niya noong inatake siya.

Tumayo ako saka tumingin kay Forth. "Anong oras nangyari?"

Forth just shrugged and looked at Lola. "Alas tres ng madaling araw," Lola answered.

Marahan akong naglakad palapit kay Lola at saka tumabi sa kanya. Niyakap ko siya at nagsimula ulit na umiyak. Seeing my mom in this state really breaks my heart. Sobrang nagi-guilty talaga ako na wala ako sa tabi niya.

Pinatahan lang ako ni Lola hanggang sa maging okay ako. Sinabi niya sa'kin na hindi naman daw talaga critical iyong lagay niya. The Doctor said that what just happened was very mysterious. My mom just collapsed and there's something is missing daw sa heart niya... pero hindi naman daw critical.

The Doctor advises na baka may nami-miss lang daw si Mommy. So, pinauwi muna ako kasi nga ako raw iyong huling hinanap ni Mommy.

"So... I got to go, Madame. Ako na po ang bibili ng pagkain," sabi ni Forth.

Tumayo ako. "Ah, ako nang bahala. You may go home now, Forth."

"No, Insist. Besides, hindi maganda ang pakiramdam mo ngayon," he replied. I pouted. Ang bait talaga ni Forth. Kinareer niya na ang pagiging son in law.

I sighed. "Sige, since ayaw ko namang makipag-argue pa. Sasama na lang ako sa'yo. I want to go outside, too."

Pumayag naman si Forth saka sabay kaming lumabas ng room ni Mommy.

"Nakita mo na ba 'yung singsing?" he asked as we walked down the hallway.

"Wala nga, e," sagot ko. "Saka wala na rin akong balak."

"Why?" napansin kong napatingin siya sa akin.

"I just can't. Sobrang labo nang mahanap 'yun."

He shrugged. "Well, nasa inyo naman din 'yan ni Cleo. I'm sure he'll understand naman."

I scoffed. "Tsk, understand? Lagi nga akong pinipilit, e."

"Are you mad at him?"

"I don't know."

Nang lumiko kami ng daan ay natigilan ako nang makita ko si Cleo. Mabilis siyang naglakad palapit sa akin at agad na niyakap ako. Hindi agad ako nakagalaw. Hell, yeah, Ellie. You should start fixing your mess now!

Nang kumalas siya ay saka nagpaalam si Forth na mauuna na. Hindi ko naman siya napigilan dahil humingi ng favor si Cleo at gusto niyang si Forth na lang ang bumili ng pagkain. Nakakahiya talaga kay Forth...

"I'm sorry... hindi ko na nakita pa..." the only words I could say. Iyon na lang naman talaga ang gusto kong sabihin sa kanya...

I couldn't even say 'let's break up' because I don't even know kung kami ba talaga. Noong una, oo. Pero simula kasi noong nag-usap kami ulit sa resto, hindi na namin nabanggit ang tungkol doon... we just talked... parang automatic lang na bumalik kami sa isa't isa.