Author: Kendingmaxx
Date Started: 02/17/21
Date Finished:
I Love You Since Then
"When I first saw you, then and there I fell." - Kaiden Shan Cohen
Shane Avery Torres was fixed a marriage by her dearly parents to the son of their bestfriend and busi...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
I Love You Since Then /Chapter Eight/
Anong ginagawa niya dito? Sinundan niya ba ako?
Sa laki ng isla kaya siguro hindi ko siya nakita. Pero bakit nandito siya? Standing there wearing a denim shorts and t-shirt make him attractive enough. Nakapatong ang isang denim na jacket sa kanang braso niya.
More on denims huh
I am just looking at him observantly, waiting for his next move. He walks towards us, I noticed his dagger like gaze to Tyrone.
Is he mad or something?
Tumabi ito sa pwesto ko at bahagya akong napaigtad ng ipalibot nito ang braso niya sa beywang ko at inilapit sa kanyang katawan.
"Walk straight there and you'll see the resto you might looking for." He said as if he wanted Tyrone out of his sight immediately.
"Oh, Thanks." Tumango-tango siya habang nakangisi. 'Yon bang nakakaasar sa kahit kanino. "Anyways I have to go now. Nice meeting you two, especially you Shane." Dagdag niya bago naglakad papalayo.
Inalis ko ang kamay ni Kaiden sa beywang ko at nakakrus ang brasong hinarap siya. He pressed his lips firmly and looks away.
"I didn't know na dito ka nagpunta, believe it or not, it's the truth." Saad niya. "Aalis na lang ako, I -I really don't know that you're here. I came here with my friends. Lilipat na lang ako ng lu-"
"No need." Putol ko sa sasabihin niya. Besides I don't want to be the reason para putulin ang enjoyment niya. As long as he'll do the same. "You can stay if you want." I simply said bago siya tinalikuran.
"Shane!" Nakakailang hakbang pa lang ako ng tawagin niya ang pangalan ko.
Why is it sounds good when he's saying it?
Nilingon ko siya at binigyan ng nagtatakang tingin, naglakad siya papalapit sa akin.
I suddenly can't move a bit when he put his denim jacket on my shoulders. Then he smiled and walks to the opposite direction. I blink once, twice, thrice.
What just happened?
"Nandito siya sa isla." Nandito kami ni Pat sa kwarto na tinutulugan ko. Nakaupo siya sa single couch na naroon habang nakahiga naman ako sa kama at nakatingin lang sa kisame.
Nang wala akong marinig na tugon mula kay Pat ay bumangon ako at tiningnan siya.
Mukhang malalim ang iniisip niya.
"Hey Pat, what's wrong?" Alalang tanong ko ng makalapit sa gawi niya.
"Ha? May sinasabi ka?" Tanong niya.
"Ayos ka lang ba? Mukhang malalim iniisip mo ah." Ngumit lang siya at umiling.
Umayos siya ng upo bago naglabas ng marahas na buntong-hininga. "Pagod lang sa mga inaasikaso dito sa isla. Ayos lang naman ako." Tumingin siya sa relong pambisig at saka tumayo, "Tara, baka luto na yung dinner." Aya niya.
"Magpapalit lang ako sandali tapos susunod na din ako." Saad ko, tumango siya at naglakad na palabas ng kwarto.
Tinungo ko naman ang walk in closet na naroon. Actually lahat ng rooms dito may kanya-kanya. Namili na ako ng isusuot bago magbihis.
Pagkalabas ko ng walk in closet ay nakita ko ang jacket ni Kaiden. Paano ko kaya isasauli sa kanya 'to. Ang awkward kase ng pakiramdam kapag nakikita ko siya, paano pa kaya kung kakausapin ko pa?
I just wore a simple peach color dress dahil magdidinner lang naman. Dala ang phone ko kasama ang jacket ni Kaiden ay bumaba na ako.
"Hija, did you know that Kaiden is here? Mind my asking." Aniya ni Tita Paige habang nasa hapag kainan kami. Nandito din si Tito Raymond, Tita's husband na sa palagay ko ay kagaling lang sa work.
"Yes Tita, I saw him earlier actually." Saad ko at tipid na ngumiti.
"Oh I see. Nag-usap ba kayo?"
Did we? Maybe a few seconds.
Tumango na lang ako at nagtuloy sa pagkain. I glanced at Pat and napansin kong hindi siya nakatuon sa pagkain at tinutusok lamang niya ito ng kubyertos na hawak niya.
"Pat darling, are you okay? What's bothering you? Is there any problem?" Sunod-sunod at may pag-aalalang tanong ni Tita Paige. Kanina ko pa din napapansin ang pagtahimik ni Pat ng sobra. I know she's not that talkative pero hindi naman siya ganyan na walang imik talaga.
"Anak." Tawag muli ni Tito Raymond ng hindi nagsalita si Pat. Sa ikatlong tawag ni Tito ay saka lang siya tumingin. Nang mag-angat siya ng tingin ay kapansin-pansin ang lungkot sa mga mata niya.
"U -uhm pagod lang po sa work Mom, Dad." Tumayo ito at sinuyod kami ng tingin. "Excuse me." Saad niya bago siya umalis.
Nakita ko ang pagbuntong-hininga nila Tito at Tita.
"Shane, wala bang nababanggit si Pat sayo. She seems bothered."
Umiling naman ako, "Wala po siyang nababanggit sa akin, and kapag tinatanong ko siya if may problem, sinasabi niyang pagod lang siya." I answered. "I'll talk to her po." Dagdag ko.
Pagkatapos ay sinundan ko ang gawi na dinaanan ni Pat kanina. Narating ko ang garden at nakita siyang nakaupo habang nakatingala sa langit. I walk towards her direction and sat beside her.
We stayed silent while just looking at the sky. She cleared her throat as she talks.
"He's back Shane." Nang tumingin ako sa kanya, may mga luha na ang umaagos sa pisngi niya. Agad ko siyang niyakap at inalo.
"Shush Pat, don't cry." I caressed her hair. "It'll be okay. I won't let him hurt you again." I assured her.
The guts of that guy na bumalik at magpakita pa kay Pat, after what he did? Nakakainis dahil ngayong maayos na si Pat at alam kong patuloy ng naghihilom ang sugat niya sa puso, ang lungkot, lahat ng masasakit na nararamdaman niya noon tapos ngayon bumalik pa ang lalaking 'yon!
That asshole guy!
It's been two years noong nagkahiwalay sila ni Pat dahil sa kagaguhan niya.
Vonn Lexus, marinig ko pa lang ang pangalan niya, kumukulo na agad ang dugo ko. He caused pain to my bestfriend, she really suffered ng dahil sa lalaking 'yon.
I saw how sad her eyes that day, I saw how she cries everyday because of him. Nasaksihan ko kung paano nalampasan ni Pat ang stage na 'yon.
